ថ្ងៃមួយព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ទៅកាន់ ភិក្ខុទាំងឡាយថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគតចង់ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា អំពីការយល់ដឹងបញ្ញា៨យ៉ាង របស់ព្រះពោធិសត្វ ដើម្បីជួយអ្នកដទៃឲ្យមានជ័យជម្នះលើការភ្លេចភ្លាំង និងទទួលពន្លឺនៃការត្រាស់ដឹង ។ បញ្ញាទាំង៨យ៉ាងនោះគឺ៖…
ថ្ងៃមួយព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ទៅកាន់ ភិក្ខុទាំងឡាយថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគតចង់ប្រាប់អ្នករាល់គ្នា អំពីការយល់ដឹងបញ្ញា៨យ៉ាង របស់ព្រះពោធិសត្វ ដើម្បីជួយអ្នកដទៃឲ្យមានជ័យជម្នះលើការភ្លេចភ្លាំង និងទទួលពន្លឺនៃការត្រាស់ដឹង ។ បញ្ញាទាំង៨យ៉ាងនោះគឺ៖
១- គឹការដឹងថា ធម៌ទាំងអស់មានសភាពមិនទៀងទាត់ មិនតាំងនៅយូរ អនិច្ចំ និងមានសេចក្តីវិនាសទៅជាធម្មតា អនត្តា ។ ដោយសារការចម្រើន ភាវនាលើធម្មជាតិ អនិច្ចំ និងអនត្តា នៃធម៌ទាំងអស់ អ្នកនឹងអាចគេចចេញផុតអំពីសេចក្តីទុក្ខ និងបានទទួលនូវពន្លឺត្រាស់ដឹង សេចក្តីស្ងប់កាយ ស្ងប់ចិត្ត និងសេចក្តីរីករាយ ។
២- គឺការដឹងថា មានតណ្ហាច្រើន នាំមកនូវទុក្ខក៏ច្រើន ។ ការលំបាកវេទនាទាំងអស់ ពិតជាកើតឡើងពីតណ្ហានិងលោភៈ ។
៣- គឺការដឹងថា ការរស់នៅធម្មតា និងការមានប្រាថ្នាតិចតួចនាំឲ្យមានសេចក្តីស្ងប់ សេចក្តីរីករាយ និងសុភមង្គល ។ ការរស់នៅធម្មតា អាចមានពេលវេលា និងការសញ្ជឹងគិតបានច្រើន ដើម្បីនឹងហាត់រៀន ព្រះធម៌វិន័យ និងជួយដល់អ្នកដទៃ ។
៤- គឺការដឹងថា មានតែការប្រឹងប្រែងដោយវិរិយភាពប៉ុណ្ណោះទេ ដែលអាចនាំឲ្យទៅដល់ពន្លឺត្រាស់ដឹង ។ ការខ្ជិលច្រអូស និងការឈ្លក់វង្វេង ក្នុងតម្រេកតណ្ហា ជាឧបសគ្គធំបំផុតចំពោះការសិក្សា ។
៥- គឺការដឹងថា អវិជ្ជាជាប្រភពនៃការវិលកើតវិលស្លាប់ មិនចេះចប់មិនចេះហើយ អ្នកត្រូវតែចងចាំជានិច្ច ចំពោះការស្តាប់ និងការសិក្សា ដើម្បីពង្រឹងការយល់ដឹង និងសំនួនវោហាររបស់អ្នក ។
៦- គឺការដឹងថា ភាពក្រីក្រពិតជាបង្កើតឲ្យមានសេចក្តីស្អប់និងកំហឹង ។ បុគ្គលដើរតាមមាគ៌ាធម៌ ពេលសិក្សា អាចពិចារណាឃើញថា មនុស្សគ្រប់ៗរូប ទោះបីជាមិត្តភក្តិក្តី ទោះបីជាសត្រូវក្តី សុទ្ធតែមានសភាពដូចៗគ្នា និងមានសិទ្ធិស្មើៗគ្នា បុគ្គលនោះនឹងមិនទាំងផ្តន្ទាទោស ដល់ជនដែលប្រព្រឹត្តខុសពីពេលមុន និងមិនទាំងស្អប់ដល់ជនដែលធ្វើឲ្យអន្តរាយនាពេលបច្ចុប្បន្ន ។
៧- គឺការដឹងថា យើងរស់នៅក្នុងលោកនេះ ដើម្បីជួយទូន្មាន និងសង្គ្រោះដល់អ្នកដទៃ ដូច្នេះយើងមិនត្រូវជាប់ជំពាក់ជាមួយនឹងវត្ថុលោកិយទេ បុគ្គលដែលចាកចោលផ្ទះហើយទៅបួស មានសិទ្ធិទទួលកម្មសិទ្ធិតែស្បង់ចីវរសង្ឃាដី និងបាត្រ១ប៉ុណ្ណោះ ។ បុព្វជិតអង្គនោះ រស់នៅតាមសភាពធម្មតា និងមើលទៅកាន់សព្វសត្វលោកទាំងអស់ដោយចក្ខុនៃមេត្តាជានិច្ច ។
៨- គឺការដឹងថា យើងមិនត្រូវសិក្សាសម្រាប់ការត្រាស់ដឹងតែខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែត្រូវបូជាកាយ និងចិត្តទាំងស្រុង ដើម្បីជួយដឹកនាំ អ្នកដទៃទៀតឲ្យបានដល់ទ្វារនៃការត្រាស់ដឹងផងដែរ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយផ្លូវទាំងអស់នេះហើយជាការយល់ដឹង ជាបញ្ញារបស់ព្រះពោធិសត្វ ។ ព្រះពោធិសត្វគ្រប់ព្រះអង្គ តែងតែពិចារណាដល់សេចក្តីយល់ដឹងទាំង៨ប្រការនេះ ទើបព្រះអង្គបានទទួលនូវពន្លឺត្រាស់ដឹង ។ ទោះទីកន្លែងណាក៏ដោយឲ្យតែព្រះពោធិសត្វ យាងទៅដល់ ព្រះអង្គតែងតែប្រើសេចក្តីយល់ដឹងទាំង៨ប្រការនេះ ដើម្បីបើកចិត្តគំនិត បើកភ្នែក និងអប់រំអ្នកដទៃ ដើម្បីឲ្យរកឃើញផ្លូវនៃពន្លឺត្រាស់ដឹងដល់សព្វសត្វទាំងអស់ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ