អក្សរសាស្ត្ររុងរឿងដោយសារខ្មែរ ពុំហ៊ានបែកបែរឱ្យភ្លាត់ខុស ជនខ្មែរគ្រប់គ្នាទាំងស្រីប្រុស ពុំហ៊ានបង្ខុសឱ្យខូចបង់ ។ ជនខ្មែរស្រុះគ្នាលើកតម្កើង ដំឡើងពាក្យពេចន៍ដោយផ្ចិតផ្ចង់ ខ្មែរជាគ្រហស្ថខ្មែរជាសង្ឃ ខំប្រឹងតម្រង់អក្សរជាតិ ។…
អក្សរសាស្ត្ររុងរឿងដោយសារខ្មែរ ពុំហ៊ានបែកបែរឱ្យភ្លាត់ខុស ជនខ្មែរគ្រប់គ្នាទាំងស្រីប្រុស ពុំហ៊ានបង្ខុសឱ្យខូចបង់ ។
ជនខ្មែរស្រុះគ្នាលើកតម្កើង ដំឡើងពាក្យពេចន៍ដោយផ្ចិតផ្ចង់ ខ្មែរជាគ្រហស្ថខ្មែរជាសង្ឃ ខំប្រឹងតម្រង់អក្សរជាតិ ។
អក្សរវិបត្តិជាតិវិបត្តិ ខ្ចាយខ្ចាត់រាត់រាយក្លាយឃ្លៀងឃ្លាត ហេតុនេះខ្មែរយើងកុំរវាត ត្រូវរក្សាជាតិឱ្យរឹងប៉ឹង ។
បើដឹងមិនដល់កុំធ្វើចេះ ចំណេះតិចតួចស្តួចស្តើងស្តឹង បើចង់ច្បាស់លាស់ត្រូវខំប្រឹង កុំដេកស្ងាត់ឈឹងឱ្យចេះឯង ។
ចំណេះកើតមានព្រោះការរៀន កម្ជិលអៀនប្រៀនកុំសម្តែង ធ្វើឱ្យគេស្ងើចគេកោតក្រែង ស្លាក់ស្លែងទេកុំរិះគន់គេ ។
ត្រូវរិះគន់ខ្លួនឯងជាមុន កុំឱ្យស៊យស៊ុនខុសទទេ បើឆ្ងល់ពុំយល់ត្រូវសួរគេ ឥតថោកអ្វីទេថ្លៃទេតើ !
បុរាណថាថោកអីនឹងដៃ ថ្លៃអីនឹងមាត់ពោលសើវ៉ើ រៀនទៅសួរទៅទើបគ្រាន់បើ អើពើចង់ចេះប្រសើរណាស់ ។
ចាស់ថាបើល្ងង់កុំធ្វើចេះ បើមានចំណេះឱ្យជាក់ច្បាស់ បើស្តើងហើយចង់ឱ្យបានក្រាស់ ត្រូវថែមកម្រាស់ផ្សំសាច់គ្នា ។
ព្រះរាជនិពន្ធរបស់សម្តេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត សម្តេចព្រះសង្ឃរាជគណៈមហានិកាយ
ចែករំលែកព័តមាននេះ