ខេត្តកំពង់ចាម ៖ អាពីងជាអម្បូរសត្វរស់នៅក្នុងដី ហើយមនុស្សចូលចិត្តចាប់វាយកមកចម្អិនទទួលទានឬក៏ត្រាំស្រាផឹក ដើម្បីបំបាត់ជំងឺឈឺឆ្អឹងឆ្អែង ។ អាពីងត្រូវបានគេនាំមកពីតំបន់ផ្សេងៗសម្បូរណ៍ជាងគេ ដាក់លក់នៅក្នុងបរិវេណអាហារដ្ឋានរំដួល៨៨ ស្ថិតនៅក្នុងស្រុកជើងព្រៃ ។…
ខេត្តកំពង់ចាម ៖ អាពីងជាអម្បូរសត្វរស់នៅក្នុងដី ហើយមនុស្សចូលចិត្តចាប់វាយកមកចម្អិនទទួលទានឬក៏ត្រាំស្រាផឹក ដើម្បីបំបាត់ជំងឺឈឺឆ្អឹងឆ្អែង ។ អាពីងត្រូវបានគេនាំមកពីតំបន់ផ្សេងៗសម្បូរណ៍ជាងគេ ដាក់លក់នៅក្នុងបរិវេណអាហារដ្ឋានរំដួល៨៨ ស្ថិតនៅក្នុងស្រុកជើងព្រៃ ។ តែមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងគ្រាដែលផ្ទុះជំងឺកូវីដ១៩ អ្នកលក់ទាំងនោះ បានត្អូញត្អែរថាលក់មិនសូវដាច់ដូចកាលពីមុននោះទេ ។
អ្នកលក់ឈ្មោះ រួម សុជាតា ភេទស្រី អាយុ២០ឆ្នាំប្រាប់ឲ្យដឹងថា សព្វថ្ងៃនាងលក់អាពីង ដែលគេបានចម្អិនស្រាប់ ដោយទិញម្ដង៤០០ទៅ៥០០ក្បាល យកមកលក់ក្នុង១ក្បាលតម្លៃ១.៨០០រៀល ហើយលក់ចេញបាន២.០០០ រៀល ។ ក្នុងរយៈពេល២ទៅ៣ថ្ងៃ ទើបលក់អស់ ព្រោះមិនសូវមានអ្នកដំណើរចេញចូលប៉ុន្មាននោះទេ ហើយអាហារដ្ឋានដែលនាងលក់នោះគឺគេទើបតែបើកប្រមាណជាមួយខែនេះ ។
សុជាតា បានរំលឹកថា កាលពីមិនទាន់មានជំងឺកូវីដ១៩ បានផ្ទុះឡើងក្នុងមួយថ្ងៃអាចលក់បានពី៤០ទៅ៥០ម៉ឺនរៀល ។ បើរដូវបុណ្យទានភ្ជុំបិណ្ឌ គឺអាចលក់បានប្រាក់ចំណូលរហូតដល់ជាង១លានរៀលឯណោះយកឱ្យម្ដាយ ដើម្បីដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ ។
អ្នកលក់ឈ្មោះ មី ណាន់ ភេទស្រីអាយុ៣៧ឆ្នាំប្រាប់ឲ្យដឹងថា អាពីងរស់គឺគាត់បានកុម្ម៉ង់ទិញនៅក្នុងស្រុកសណ្ដាន់ខេត្តកំពង់ធំ ខេត្តក្រចេះ និងខេត្តស្ទឹងត្រែង ដោយទិញមួយក្បាលតម្លៃជាង១.០០០រៀល ។ ពេលដែលយកមកចៀនចម្អិនលក់ នៅក្នុងបរិវេណអាហារដ្ឋានរំដួល៨៨ ក្នុងមួយថ្ងៃអាចលក់បានប្រមាណ២០០ក្បាល ហើយទទួលប្រាក់ចំណេញបាន២ម៉ឺនរៀល គ្រាន់ដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ ។
អ្នកលក់រូបនេះបានរំលឹកថាកាលដែលគាត់លក់ប្រមាណ៥ឆ្នាំមុន នៅម្ដុំភ្នំជើងព្រៃ ស្រុកជើងព្រៃមានព្រៃដុះច្រើន ហើយថែមទាំងសម្បូរអាពីង ដែលរស់នៅក្នុងរូងដី ។ ក្នុងគ្រានោះមានអ្នកភូមិមួយចំនួនបាននាំគ្នាចាប់យកមកលក់នៅលើទីផ្សារ ។ តែរហូតមកដល់ពេលនេះ នៅម្ដុំភ្នំជើងព្រៃ មិនមានសំបូរព្រៃឈើទៀតទេ ដោយសារតែគេអភិវឌ្ឍដាំដុះចម្ការស្វាយចន្ទី អស់ទៅហើយ ។
លុះពេលឈូសឆាយដីនោះអស់ អាពីងក៏លែងមាន ។ ដូច្នេះបើចង់បានអាពីង ត្រូវតែកម្ម៉ង់ទិញមកពីខេត្តកំពង់ធំ និងតាមបណ្ដាតំបន់មួយចំនួនទៀត ។ អាពីងជាសត្វមានពិសដោយសារវាមានចង្កូម ប្រសិនបើខាំអ្នកណាម្នាក់នោះនិងមានការឈឺចុកចាប់ អស់មួយសន្ទុះធំទើបបាត់ ។
តែមុននឹងយកមកលក់នៅលើទីផ្សារចង្កូមរបស់វាត្រូវបានគេកាត់ចេញ ហេតុដូច្នេះហើយវាមិនមានពិសទៀតទេ ។ មានពេលខ្លះគេបានមកទិញទាំងរស់យកទៅត្រាំស្រា ដោយអាពីង២០ក្បាលត្រាំស្រា១លីត្រ ជាឱសថមួយសម្រាប់បំបាត់ការឈឺឆ្អឹងឈឺឆ្អែង ។
កាលពីអ្នកទេសចរវៀតណាមនៅដំណើរការមុនជំងឺកូវីដ១៩ តែងតែទិញអាពីងពីរនាក់លក់ម្ដងរាប់រយក្បាល ដើម្បីយកទៅត្រាំស្រា ហើយពេលខ្លះទៀតក៏មានគេកម្មង់ទិញយកទៅលក់នៅប្រទេសចិនម្ដង២.០០០ទៅ៣.០០០ក្បាលពីបងស្រីរបស់គាត់ ដើម្បីយកធ្វើថ្នាំបុរាណចិន សម្រាប់ព្យាបាលជំងឺផ្សេងៗ ។ អាពីងជាសត្វចូលចិត្តរស់នៅតំបន់ដែលមានព្រៃឈើដុះច្រើន ហើយលក្ខណៈកត់សម្គាល់មើលអាពីងដឹង គឺមានសំបុករូងក្នុងដីដែលមានប្រហោងប៉ុនកដៃមនុស្សចាស់រួមនឹងការចាក់ស្រេះសំបុកពណ៌ស ក្រាស់ផងសំបុកពីងពាងគ្រាន់តែគេចាក់រុកបន្តិចវាចេញពីរូងហើយ ។ ឯចំណីរបស់វាស៊ីឬសឈើជាអាហារ ។
អ្នកស្រី កោ ចំរើន អាយុ៤៤ឆ្នាំ អ្នកចែកចាយអាពីងនៅស្រុកជើងព្រៃប្រាប់ឲ្យដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃទី១៩ កក្កដា ២០២០ថា គាត់បានចាប់ផ្ដើមរបរជួញអាពីងពីខេត្តកំពង់ធំ មកចែកចាយនៅក្នុងស្រុកជើងព្រៃ រហូតមកដល់ពេលនេះគឺមានរយៈពេលជាង២០ឆ្នាំហើយ ។ មុនជំងឺកូវីដ១៩ ផ្ទុះឡើងគាត់អាចបោះនិងចែកចាយឱ្យគេក្នុងមួយថ្ងៃបានក្នុងចន្លោះ ៣.០០០ ទៅ៥.០០០ក្បាល ហើយក៏មានឈ្មួញកម្មង់ទិញដើម្បីយកទៅប្រទេសចិន ក្នុងមួយឆ្នាំ៣ដង តែចាប់តាំងពីពេលដែលជំងឺកូវីដ១៩បានផ្ទុះឡើង ឈ្មួញមិនមានការកម្មង់ទិញនាំចេញទៅក្រៅប្រទេសទៀតទេ ។
គាត់ថា រាល់ថ្ងៃរាងពិបាកលក់បន្តិចធ្វើឱ្យប្រាក់ចំណូលបានធ្លាក់ចុះរហូតដល់ជាងពាក់កណ្ដាល ដែលមួយថ្ងៃអាចលក់បានប្រមាណ២.០០០ក្បាលតែប៉ុណ្ណោះ ហើយប្រាក់ចំណេញ បានប្រមាណ១០ម៉ឺនរៀលផងដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ