សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានមានព្រះបន្ទូលអំពីទម្លាប់យ៉ាងនេះថា តាមធម្មតាមនុស្សយើងតែងមានទម្លាប់ប្រក្រតីប្រចាំថ្ងៃ ដែលជាទម្លាប់ពិបាកនឹងកែបំផុតដូចជា៖ ការប្រព្រឹត្តជាប់ដោយកាយវាចាចិត្តគ្រប់ពេលវេលាយូរៗទៅ អាចជាប់ទៅជាទម្លាប់ ហៅថា ចរិតប្រក្រតី,…
សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ជួន ណាត បានមានព្រះបន្ទូលអំពីទម្លាប់យ៉ាងនេះថា តាមធម្មតាមនុស្សយើងតែងមានទម្លាប់ប្រក្រតីប្រចាំថ្ងៃ ដែលជាទម្លាប់ពិបាកនឹងកែបំផុតដូចជា៖
ការប្រព្រឹត្តជាប់ដោយកាយវាចាចិត្តគ្រប់ពេលវេលាយូរៗទៅ អាចជាប់ទៅជាទម្លាប់ ហៅថា ចរិតប្រក្រតី, ដូចយ៉ាងសម្ដីគ្រោតគ្រាត ដែលធ្លាប់និយាយជាប់ជាទំនៀម ហៅថា ចរិតគ្រោតគ្រាត, ការនិយាយកុហកលេង ចំពោះមិត្តសម្លាញ់យូរៗទៅក៏អាចធ្លាប់មាត់ជាទំនៀម នេះហៅថា ចរិតកុហក ។
ការជក់បារី ដំបូងឃើញគេជក់ ក៏ជក់លេងតាមគេ យូរៗទៅក៏អាចជាប់ជាទម្លាប់ជក់បារី ញៀនជក់បារី ។ ការដេកថ្ងៃ ដំបូងឃើញគេដេកថ្ងៃ ក៏ដេកតាមគេ លុះដេកថ្ងៃយូរៗទៅក៏អាចក្លាយជាទម្លាប់ នេះហៅថា ចរិតដេកថ្ងៃ ។
ការប្រព្រឹត្តទាល់តែជាប់ជាទម្លាប់ បើបុគ្គលចង់លះបង់ចេញគឺពិបាកនឹងលះចេញខ្លាំងណាស់ ដែលហៅថា ចរិតប្រក្រតី សម្ដេចព្រះសង្ឃរាជ ព្រះអង្គក៏មានចរិតប្រក្រតីដែរ ប៉ុន្តែចរិតរបស់សម្ដេចជាចរិតធូរស្រាល ពុំមែននាំឲ្យខូចខាតពេលវេលា ខូចខាតប្រយោជន៍នោះឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ