អ្នកខ្លះព្រោះតែមិនយល់ពីលក្ខណៈពិតនៃលោកនេះគេតែងខំបង្កើនទុក្ខសោក តាមរយៈការគិតឲ្យ ហួសពីសន្ទុះរបស់វា ដរាបដល់ទៅគិតលែងចេញក៏សម្លាប់ខ្លួនឲ្យឆាប់បានរួចផុតទុក្ខសោក ដែលនេះគ្រាន់តែជាការគិតខុស ព្រោះស្លាប់តែរូបកាយ ឯចិត្តមានទុក្ខត្រូវទៅចាប់ជាតិនៅកន្លែងដែលមានទុក្ខកាន់តែខ្លាំង នេះជាសច្ចធម៌ ។ តាមធម្មតាបញ្ហាទុក្ខសោកទាំងឡាយដែលបានកើតឡើងដល់ចំណុចកំពូលហើយ…
អ្នកខ្លះព្រោះតែមិនយល់ពីលក្ខណៈពិតនៃលោកនេះគេតែងខំបង្កើនទុក្ខសោក តាមរយៈការគិតឲ្យ ហួសពីសន្ទុះរបស់វា ដរាបដល់ទៅគិតលែងចេញក៏សម្លាប់ខ្លួនឲ្យឆាប់បានរួចផុតទុក្ខសោក ដែលនេះគ្រាន់តែជាការគិតខុស ព្រោះស្លាប់តែរូបកាយ ឯចិត្តមានទុក្ខត្រូវទៅចាប់ជាតិនៅកន្លែងដែលមានទុក្ខកាន់តែខ្លាំង នេះជាសច្ចធម៌ ។
តាមធម្មតាបញ្ហាទុក្ខសោកទាំងឡាយដែលបានកើតឡើងដល់ចំណុចកំពូលហើយ បើយើងដោះស្រាយមិនចេញទេ គួរបើកដៃឲ្យវាប្រព្រឹត្តទៅតាមយថាហេតុរបស់វាចុះ ដោយចេតនាថា សេចក្តីទុក្ខនេះនៅពេលដល់កំណត់វាហើយ វានឹងលិចបាត់ទៅតាមពេលវេលាដោយខ្លួនឯងដូចជាព្រះអាទិត្យដូច្នោះដែរ ។
ហេតុនេះមុននឹងធ្វើអ្វីមួយគប្បីគិត បើសិនជាភ្នែកយើងបើកពិតមែន យើងនឹងឃើញអ្វីដែលគួរមើល និងមិនគួរមើល ឯជីវិតឥតធម៌ គឺជាជីវិតពោរពេញទៅដោយគ្រឿងកង្វល់ ខ្វល់ណាស់ គិតណាស់ គឺខ្វល់រហូតគិតសម្លាប់ខ្លួន ខណៈនេះបើមិនបានរត់រកធម៌ជាប្រទីបទេ គេនឹងលស់ព្រលឹងព្រោះតែរឿងរ៉ាវក្នុងលោកនេះជាក់ជាមិនខាន ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ