សម័យកាលនេះ តាមកត់សម្គាល់…មានឈ្មួញមួយក្តាប់តូចប៉ុណ្ណោះជាអ្នកមានឥទ្ធិពល…ចេះទិញបាន «ទីតាំង» ល្អៗរបស់រដ្ឋ…តាមរយៈដោះដូរ ។
មានទីតាំងខ្លះយើងសុំមិនទាន់បញ្ចេញឈ្មោះទេ…បានសម្រេច «លក់» រួចហើយ…បានចែកប្រាក់ឧបត្ថម្ភដល់បុគ្គលិកខ្លះច្រើន ខ្លះតិច តាមធំ តាមតូច…ក៏រួចរាល់ដើម្បីជួយរម្ងាប់អារម្មណ៍…គ្រាន់តែមិនទាន់ដល់ពេលត្រូវរើតុកៅអី ឯកសារចេញតែប៉ុណ្ណោះ ។
ដល់ពេលបែកធ្លាយចេញក្លិនប្រហុក…ស្រាប់តែមេប្រកាសភ្លាមថា…អត់មានលក់ដូរទេ ។
ក្រុមអ្នកសង្កេតការណ៍និយាយថា…មិនអីទេ ចាំដល់ពេលម្ចាស់ថ្មីដេញឱ្យរើតោករើហឹុង…ពេលនោះពាងប្រហុកនឹងបែកធ្លាយ…ជះក្លិនកាន់តែស្អុយទៀត …ហើយប្រាកដជាអត់មាន«វាចានឹងថ្លែង» យ៉ាងពិតប្រាកដ ។
សង្ស័យគេឱ្យចាំផ្ទះតើ…លក់ហើយ បែរជាមកថាមិនលក់…េហ ! េហ !
ចែករំលែកព័តមាននេះ