បើនិយាយពីរឿងសិប្បកម្មកែច្នៃឈើ…ប្រាកដជាសុទ្ធតែជាឈើប្រណីត…កែច្នៃឱ្យក្លាយជាសង្ហារិម…តុទូសាឡុងតូចធំឈើទាំងដុល…សុទ្ធតែចេញពីសិប្បកម្មទាំងអស់ហ្នឹងហើយ ។
ពេលកែច្នៃបានចេញជាផលិតផលសម្រេចហើយ…ការដឹកជញ្ជូនទៅកាន់ទីផ្សារបានដោយរលូន…ទោះបីផលិតផលសម្រេចនោះ…បានមកពីអំពើខុសច្បាប់…ពីក្នុងព្រៃសម្បត្តិធម្មជាតិរបស់រដ្ឋយ៉ាងណាក៏ដោយ ។ ប៉ុណ្ណឹងហើយអត់ខុសច្បាប់ទៀត…ព្រោះមានឈ្មោះថា «ផលិតផលសម្រេច»…ទោះបីឈើលួចពីរដ្ឋក៏ដោយ ។
នៅអាណាចក្រដែនដីព្រៃឈើខេត្តស្ទឹងត្រែង…ថ្មីៗនេះអាជ្ញាធរនៃកងរាជអាវុធហត្ថដែលប្រើកណ្តាប់ដៃដែក…បានរកឃើញមានសិប្បកម្ម «ស៊ីឈើ» បែបនេះជិត២០០ទីតាំង…ជាសិប្បកម្មកែច្នៃឈើប្រណីតរាប់ឆ្នាំមកហើយ…អត់មានច្បាប់ «មួយសសៃមមិះ» ណាឡើយ…គួរឱ្យស្អប់ខ្ពើមបំផុតអាជ្ញាធរទីនោះ ។
សួរថា ឈើប្រណីតដែលគេយកមកកែច្នៃ…ចេញជាសង្ហារឹម…ចេញជាគ្រែតុទូកៅអីទាំងដុលៗនេះ…ទិញពីណាមក ? អាចឆ្លើយបានថាទិញពីចោរដែលលួចកាប់ក្នុងព្រៃ…ចំណូលបានទៅលើអ្នកលួចកាប់ដឹកដល់រោងសិប្បកម្ម…និងបានទៅលើអ្នកកែច្នៃ វាអាចបានទៅមន្ត្រីជំនាញខ្លះមានអំណាច…ឬជាឆ្នាំងបាយពួកគេ…គ្មានបានចំណូលរដ្ឋមួយសសៃណាឡើយ ។
អីចឹងហើយ…ព្រៃស្រោងសល់តិចតួច…ក្លាយជាព្រៃរិចរិល…ព្រោះក្រៅពីកាប់ដឹកទៅស្រុកយួន…ក៏មានកាប់ដឹកចូលរោងសិប្បកម្មប្រមាណជិត២០០កន្លែងនេះដែរ…ប្រមូលគ្នារួមដៃគ្នាបំផ្លាញគ្មានសល់ ។
ឱ ! លោកម្ចាស់ស្រុក ម្ចាស់ខេត្ត…ម្ចាស់ជំនាញទាំងឡាយអើយ…ហេតុអីអត់ដឹង «ខ្មូត» ឬ «សិប្បកម្មអត់ច្បាប់» មានដល់ទៅជិត២០០កន្លែងបែបនេះ ?
ប្រសិនបើកុំមានកណ្តាប់ដៃដែក…ប្រសិនកុំមាននាយឧត្តមសេនីយ៍សៅ សុខា ដ៏រឹងមាំទេ…ប្រាកដជា «ដេកលក់» រកមិនឃើញឡើយ ។ជិត២០០ទីតាំងកែច្នៃឈើអត់ច្បាប់…ពេលនេះបែកឆ្នាំងបាយហើយ…សង្ស័យ «បែកឆ្នាំងបាយ» មែនទែនហើយ…ចាំមើលបែកឆ្នាំងបាយមន្ត្រីណាខ្លះជួយប្រាប់ផង…េហ ! េហ !
ចែករំលែកព័តមាននេះ