ទឹកដក់ក្នុងភ្នែកមិនមែនមានន័យថា ទឹកមកដក់ជាប់នៅក្នុងភ្នែកនោះទេ គ្រាន់តែជាឈ្មោះជំងឺមួយប្រភេទ តែរងការប៉ះពាល់ឈានទៅពិការភ្នែកបានប្រសិនបើព្យាបាលមិនទាន់ពេលវេលា ។ ដូចដែលលោកវេជ្ជបណ្ឌិតងី ម៉េង ជាប្រធានកម្មវិធីសុខភាពភ្នែកបានប្រាប់កោះសន្ដិភាពថា ជំងឺប្រភេទនេះបានបំផ្លាញសរសៃប្រសាទភ្នែកដែលបង្កឡើងដោយមូលហេតុជាច្រើនធ្វើឱ្យសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកកើនឡើងខ្ពស់ ម្យ៉ាងទៀតធ្វើឱ្យធ្លាខ្សែភ្នែកខូចឬរួមតូចបន្តិចម្ដង ។ ករណីនេះភាគច្រើនកើតមានចំពោះអ្នកដែលមានអាយុពី៤០ឆ្នាំឡើងទៅតែកត្ដាខ្លះក៏អាចកើតមានលើអ្នកដែលមានអាយុទាបជាងនេះដែរ ។
តាមធម្មតាមនុស្សយើងមានទឹកនៅក្នុងគ្រាប់ភ្នែកស្រាប់ហើយទឹកនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងរង្វង់គ្រាប់ភ្នែក ហើយបញ្ចេញល្បាយមកផ្នែកខាងក្រៅគ្រាប់ភ្នែក ។ ការបង្កើតនិងការល្បាយចេញមកនេះត្រូវតែសមមាត្រគ្នា ទើបធ្វើឱ្យសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកមានលក្ខណៈធម្មតា ។ ប៉ុន្តែបើវាមិនសមមាត្រគ្នាដូចជាការបង្កើតទឹកច្រើនជាងធម្មតាឬល្បាយចេញមកតិចនឹងធ្វើឱ្យសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកកើនឡើងខ្ពស់ ហើយការហូរចេញរបស់ទឹកក្នុងភ្នែកតិចជាងធម្មតាហេតុបង្កឱ្យកកស្ទះទឹកនៅផ្នែកខាងក្នុងគ្រាប់ភ្នែកហើយទឹកដែលកកស្ទះនោះមានសភាពរឹងគេហៅថា ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែក។
សម្ពាធទឹកភ្នែកធម្មតានៅចន្លោះពី៩ទៅ១២mmHg ចំណែកសម្ពាធទឹកភ្នែកខុសធម្មតានឹងទៅសង្កត់សរសៃប្រសាទភ្នែកនៅផ្នែកខាងក្រោយគ្រាប់ភ្នែក ធ្វើឱ្យស្រវាំងហើយបើទុកចោលមិនបានទទួលការព្យាបាលឱ្យបានទាន់ពេលនោះទេភ្នែកនឹងពិការ ។ ទោះបីជាអ្នកជំងឺបានទទួលការព្យាបាលរហូតសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកថយចុះមកដូចធម្មតាវិញក៏ដោយ តែខ្សែភ្នែកដែលខូចទៅហើយនោះក៏មិនអាចត្រឡប់មកល្អដូចសភាពដើមបានទេ ហេតុនេះហើយទើបគេចាត់ទុកជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកជាប្រភេទជំងឺធ្ងន់ធ្ងរ ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិតបានបន្តថា ជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកត្រូវបានបែងចែកជាបីប្រភេទ ៖
១-ជំងឺទឹកដក់ប្រភេទបន្ទាន់ធ្ងន់ធ្ងរ (AACG) កើតមានពីសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកដែលឡើងខ្ពស់មួយរំពេចធ្វើឱ្យអ្នកជំងឺមានអាការៈឈឺភ្នែកខ្លាំង រាលដាលដល់ក្បាល ភ្នែកស្រវាំងយ៉ាងលឿនរកកល់ក្អួតចង្អោរផងដែរ ។ ប្រសិនបើមិនបានទទួលការព្យាបាល អាការៈនេះនឹងមានបញ្ហាខ្លាំងឡើងជាលំដាប់ ។ ភាគច្រើនកើតចំពោះក្រុមមនុស្សដែលមានអាយុចាប់ពី៤៥ឆ្នាំឡើងទៅ ។
២-ជំងឺទឹកដក់ប្រភេទមុំបិទ(CACG) ៖ ជំងឺទឹកដក់ប្រភេទនេះមិនមានអាការៈអ្វីទេ ហើយជំងឺនេះវិវឌ្ឍន៍ទៅម្ដងបន្តិច ហើយមុំប្រស្រីភ្នែកបិទសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកបើពិនិត្យទៅលើទងសរសៃប្រសាទភ្នែកនឹងឃើញ ទងសរសៃប្រសាទនោះរាងខួងបណ្ដាលមកពីទឹកដក់ហើយធ្លាភ្នែករួមតូច ។
៣-ជំងឺទឹកដក់ប្រភេទមុំបើក(POAG)៖ ជំងឺនេះនឹងវិវឌ្ឍយឺតៗសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកឡើងម្តងបន្តិចទើបមិនមានអាការៈឈឺចាប់ ហើយជំងឺប្រភេទនេះតែងកើតមានចំពោះភ្នែកទាំងសងខាង ។ ដំបូងមិនមានអាការៈខុសប្លែកប៉ុន្មានទេតែពេលជំងឺវិវឌ្ឍខ្លាំងទៅសរសៃប្រសាទភ្នែកត្រូវបានបំផ្លាញជារឿយៗធ្វើឲ្យគំហើញកាន់តែរួមតូចពេលនោះទើបអ្នកជំងឺចាប់ផ្តើមដឹង ។ ក្នុងស្ថានភាពបែបនេះបើអ្នកជំងឺ មកជួបគ្រូពេទ្យយឺតពេលអាចធ្វើឱ្យភ្នែកពិការបាន ។
អ្នកដែលមានអាយុលើសពី៤០ឆ្នាំឡើងទៅ គួរតែមកទទួលការពិនិត្យភ្នែកនឹងវាស់សម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកពិសេស អ្នកដែលជាសាច់ញាតិគ្រូសារអ្នកជំងឺទឹកដក់ក្នុងភ្នែកនឹងមានឱកាសកើតជំងឺនេះច្រើនជាងមនុស្សទូទៅព្រោះវាមានចំណែកទាក់ទងផ្នែកជំងឺតំណពូជផងដែរ ។ ជំងឺទឹកដក់ភាគច្រើនជាជំងឺដែលកើតឡើងដោយឯកឯងតែមានជំងឺទឹកដក់ខ្លះបណ្ដាលមកពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តក់ភ្នែកដោយខ្លួនឯងក្នុងការព្យាបាលរលាកភ្នែកក៏អាចមានផលវិបាកធ្វើឲ្យកើតជំងឺទឹកដក់នេះបានដែរប្រសិនបើដាក់ថ្នាំជាប់គ្នាជាច្រើនដប ។ ដូច្នេះដើម្បីចៀសវាងការកើតជំងឺនេះលោកអ្នកគួរប្រើថ្នាំតាមវេជ្ជបញ្ជាទៅបានហើយ ។
ព្យាបាលជំងឺទឹកដក់មានប្រើប្រាស់ថ្នាំ ការបាញ់កាំរស្មី និងវះកាត់ ។ ការជ្រើសរើសវិធីព្យាបាលណាមួយនោះអាស្រ័យលើគ្រូពេទ្យជាអ្នកពិនិត្យថាតើគួរប្រើវិធីណាទើបអាចបានផលល្អសម្រាប់អ្នកជំងឺ ។ នៅពេលភ្នែកម្ខាងមានជំងឺទឹកដក់បានទទួលការព្យាបាលរួចហើយ គ្រូពេទ្យនឹងណែនាំអ្នកជំងឺពីរបៀបការពារភ្នែកម្ខាងទៀតកុំឲ្យកើតជំងឺនេះដែរ ។ ដោយសារជំងឺទឹកដក់រមែងកើតលើភ្នែកទាំងសងខាងការការពារអាចធ្វើបានតាមរយៈការបន្តក់ថ្នាំឬបាញ់កាំរស្មី ឬក៏ការវះកាត់ ។ ការព្យាបាលគ្រាន់តែអាចគ្រប់គ្រងសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកឲ្យនៅធម្មតា និងជួយឲ្យភ្នែកមិនបន្តខូចតទៅទៀតតាមរយៈការប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្តក់ក្នុងការព្យាបាលជំងឺទឹកដក់ជាវិធីនិយមខ្លាំងបំផុត ។ បច្ចុប្បន្នមានថ្នាំបន្តក់ភ្នែកសម្រាប់ព្យាបាលជំងឺទឹកដក់ជាច្រើនប្រភេទដែលប្រើប្រាស់បានផលល្អក្នុងការបញ្ចុះសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកគឺក្រុមProstaglandineដែលថ្នាំប្រភេទនេះផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់អ្នកជំងឺខ្លាំងណាស់ភាគច្រើនត្រូវដាក់ម្តង១តំណក់ហើយ១ថ្ងៃដាក់បានតែម្តងប៉ុណ្ណោះនៅពេលល្ងាច ឬមុនពេលចូលគេង ។ ផលប៉ះពាល់ដែលកើតមានគឺអាចមានអាការៈភ្នែកក្រហមពេលខ្លះ តែអាចបាត់ទៅវិញដោយឯកឯង ឬក្រោយពេលប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រហែលជា១ម៉ោងអាការៈភ្នែកក្រហមនឹងថយចុះ ។
ថ្នាំបញ្ចុះសម្ពាធទឹកក្នុងភ្នែកដោយប្រើថ្នាំប្រភេទProstag-landineរឹតតែផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់អ្នកជំងឺថែមទៀតព្រោះមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ អាចរក្សាសីតុណ្ហភាពធម្មតាក្នុងបន្ទប់មិនចាំបាច់ក្លាស្សេទឹកកក ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយអ្នកជំងឺគួរតែអានក្រដាសថ្នាំជាមុនដើម្បីដឹងថា ត្រូវប្រើថ្នាំប្រភេទណា ដើម្បីទទួលបានផលប្រយោជន៍ខ្ពស់ពីការព្យាបាលនិងរក្សាជំងឺនេះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ