ការមិនច្រណែន មិនឈ្នានីស មិនព្យាបាទ មិនបៀតបៀនគ្នាដោយពាក្យសម្ដីចាក់ដោត ជាគុណធម៌យ៉ាងពិសិដ្ឋក្នុងលោក ព្រោះថាការមិនច្រណែនឈ្នានីសហ្នឹងហើយជាផ្កាឈូកផុសទ្រសត្វលោកទាំងពួងឲ្យផុតអំពីសមុទ្រភ្លើងគឺកម្មពៀរវេរា ។
ក្នុងនាមជាមនុស្ស គួរតែប្រឹងប្រែងរស់ដោយខ្លួនឯង មិនចាំបាច់ទៅមានចិត្តច្រណែនអ្វីជាមួយអ្នកដទៃឡើយ និងគួរចម្រើននូវមេត្តាឲ្យបានរឿយៗ ព្រោះមេត្តានេះឯងជាជម្រកដ៏ប្រសើររបស់ចិត្ត។
តាមពិតមនុស្សមាននូវសមត្ថភាពដ៏ក្រៃលែង អាចធ្វើឲ្យខ្លួនឯងបានបរិសុទ្ធ ជាទីពំនាក់អាស្រ័យនៃមនុស្សទាំងពួងបានទៀតផង ធ្វើជាមនុស្សត្រូវខិតខំបណ្ដុះសមត្ថភាពរបស់ខ្លួនឯងឲ្យបានរឹងប៉ឹង ទាំងឲ្យនៅក្នុងគន្លងធម៌ល្អទៀតផង។
លាភ យស សរសើរ សុខ ជាវត្ថុនាំឲ្យកើតការច្រណែនដោយគិតថា គេគ្រាន់បើជាងខ្លួន ប៉ុន្តែមានវត្ថុមួយពិសេសក្រៃលែងជាងលាភ យស សរសើរ សុខក្នុងលោកនេះទៅទៀតគឺបញ្ញា
ព្រោះបញ្ញានេះជាសស្ត្រាវុធអាចកម្ចាត់នូវសេចក្ដីប្រកាន់ ការលោភលន់ ការខឹងច្រឡោតជាដើមឱ្យវិនាសអន្តរធានទៅបាន ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ