ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ ទ្រាំងជាដើមឈើមួយប្រភេទដែលមានអំបូរស្រដៀងទៅនឹងដើមត្នោតមានសម្បុរពណ៌ខ្មៅ ដុះត្រង់ទៅលើហ៊ុមព័ទ្ធដោយធាងដុះបន្លា និងស្លឹកពណ៌បៃតង ។ ដោយដើមប្រភេទនេះត្រូវគេប្រទះឃើញដុះនៅតាមតំបន់ខ្ពង់រាប នៅភាគឦសាន្តនៃប្រទេសកម្ពុជា ។ ហើយដើមរបស់វាមិនមានកម្ពស់ពិតប្រាកដ…
ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ ទ្រាំងជាដើមឈើមួយប្រភេទដែលមានអំបូរស្រដៀងទៅនឹងដើមត្នោតមានសម្បុរពណ៌ខ្មៅ ដុះត្រង់ទៅលើហ៊ុមព័ទ្ធដោយធាងដុះបន្លា និងស្លឹកពណ៌បៃតង ។ ដោយដើមប្រភេទនេះត្រូវគេប្រទះឃើញដុះនៅតាមតំបន់ខ្ពង់រាប នៅភាគឦសាន្តនៃប្រទេសកម្ពុជា ។ ហើយដើមរបស់វាមិនមានកម្ពស់ពិតប្រាកដ ដោយសារការវាស់ស្ទង់មិនមានភាពជាក់លាក់ តែអាចមានកម្ពស់ពីដីរហូតដល់ចុងធាងប្រមាណជាង១០ម៉ែត្រ ឬលើស និងទាបជាងនេះ ។
ដោយសារតែដើមទ្រាំងមានខ្លឹម តែសម្បកក្រៅសាច់សរសៃស្រដៀងទៅត្នោត ប្រជាពលរដ្ឋបានជ្រើស រើសយកដើមដែលមានវ័យចំណាស់ ដើម្បីកែច្នៃជាវត្ថុអនុស្សាវរីយ៍ និងរបស់របរប្រើប្រាស់ដូចជា គ្រឿងសង្ហារឹមជាដើម ។ ដោយឡែកប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមបណ្តាមូលដ្ឋានភូមិឃុំសហគមន៍មានសមត្ថភាពបានត្រឹមកែច្នៃជារបស់ប្រើប្រាស់ខ្នាតតូចនោះទេ ដែលមានដូចជាចង្កឹះ វែក ស្លាបព្រា ចាន ជាដើម ។ របរទាំងនេះបានជួយសម្រួលលើផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ ក្រៅពីការសម្រាកធ្វើស្រែចម្ការប៉ុណ្ណោះ តែរបរទាំងនេះហាក់ដូចជា ស្រុតចុះដោយសារអ្នកប្រើប្រាស់មិនគិតដល់គុណភាព និងគុណតម្លៃ ។
លោកព្រំ យ៉ា មេឃុំអន្លង់ជ្រៃបានបញ្ជាក់ប្រាប់ថា លោកមិនចង់ឱ្យរបរមួយនេះបាត់បង់ទៅនោះទេ ព្រោះពេលបង្កើតបាននោះយើងត្រូវចំណាយពេលវេលា ថវិកា លំបាកទាំងមន្ត្រីជំនាញសព្វបែបយ៉ាង ទើបយើងរៀបចំឱ្យមានសហគមន៍ផលិតចង្កឹះទ្រាំងនេះបាន ។
លោកបន្តថា កាលពី២ទៅ៣ឆ្នាំកន្លងមកបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋផលិតបាន និងមានការគាំទ្រផ្តល់នូវប្រាក់ចំណូលចិញ្ចឹមជីវភាពគួរសម តែនៅឆ្នាំ២០១៨នេះបងប្អូនយើងស្ទើរតែបោះបង់ចោលបែរនាំគ្នាងាកទៅលក់កម្លាំងពលកម្មចូលព្រៃរកវល្លិ៍ ផ្តៅ រកឃ្មុំព្រៃ បបាញ់សត្វ កាប់ឈើទៅវិញ ដែលជាហេតុមួយបង្កផលប៉ះពាល់ទៅដល់ធនធានធម្មជាតិ ។ លោកមេឃុំបានអំពាវនាវឱ្យបងប្អូនអតិថិជនមេត្តាជួយគាំទ្រនឹងនាំគ្នាប្រើប្រាស់ផលិតផលរបស់ខ្មែរយើងព្រោះសម្ភារប្រើប្រាស់ទាំងនេះមិនមានជ្រលក់ទឹកថ្នាំគីមី រក្សារមិនឲ្យមេស៊ី ឬដុសផ្សិត និងជាវត្ថុធាតុដើមពីធម្មជាតិ និងប្រើប្រាស់បានយូរអង្វែង ។ ហើយសូមចូលរួមថែរក្សា ដើម្បីកុំឱ្យរបរមួយនេះបាត់បង់ទៅវិញ ព្រោះបច្ចុប្បន្នបើមានការបញ្ជាទិញបងប្អូនប្រជាសហគមន៍យើងអាចទទួលធ្វើជូនបាន ។
លោក កៅ ជួន ប្រជាពលរដ្ឋជនជាតិភាគតិច (គួយ)នៅភូមិឃុំអន្លងជ្រៃ ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ខេត្តស្ទឹងត្រែង បានសំដែងការគាំទ្រចំពោះការលើកឡើងនេះ ព្រោះថា ការបង្កើតសហគមន៍វាលំបាករួចទៅហើយ តែការរក្សាឱ្យនៅមាននិរន្តរភាពវាកាន់តែពិបាកទៅទៀត ។ លោកបន្ថែមថា ការផលិតចង្កឹះទ្រាំងនេះបងប្អូនមិនចង់បោះបង់ចោលទេ តែការផលិតបានគ្មានអ្នកទិញដោយសារតែផលិតផលនេះមានការនាំចូលមកច្រើននឹងមានតម្លៃថោកជាងរបស់យើងដែលផលិតដូចជាចង្កឹះឬស្សី ឬចង្កឹះជ័រ នាំចូលពីប្រទេសជិតខាងយើងជាដើម ។
សូមបញ្ជាក់ថា ចង្កឹះទ្រាំងនេះមានដាក់លក់នៅមន្ទីរកិច្ចនារីខេត្តស្ទឹងត្រែងមួយបាច់ក្នុងតម្លៃ៧០០០រៀលទៅ១០០០០រៀលក្នុងចំនួន១០គូ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ