រាជធានីភ្នំពេញ ៖ កាហ្វេលក់តាមរទេះតូចៗ ឬរ៉ឺម៉កម៉ូតូ ដែលកន្លងមកបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋតែងតែសង្កេតឃើញក្រុមអ្នកលក់ទាំងនោះ អូសឬជិះដើរលក់ចល័តតាមដងផ្លូវសាធារណៈ និងមួយចំនួនផ្សេងទៀត លក់នៅតាមទីធ្លាមុខសាលារៀន មន្ទីរពេទ្យ រោងចក្រ ឬទីវត្តអារាមជាដើមនោះ បច្ចុប្បន្ននៅតែជាតម្រូវការរបស់បងប្អូនពលរដ្ឋទូទៅដដែល បើទោះបីមានកំណើននៃបើកហាងកាហ្វេល្បីៗ និងទំនើបៗជាច្រើនក៏ដោយ ។
កាហ្វេលក់តាមរទេះ ឬលក់តាមរ៉ឺម៉កម៉ូតូនេះ ជាទូទៅមានតម្លៃត្រឹមតែ១.៥០០រៀលប៉ុណ្ណោះ ក្នុង១កែវ ឬ១កំប៉ុង ។ បើធៀបនឹងកាហ្វេលក់នៅហាង និងកាហ្វេម៉ាកយីហោល្បី គឺធូរថ្លៃជាងដល់ទៅ៤ឬ៥ដងឯណោះ ។ យ៉ាងនេះក្ដី សម្រាប់កាហ្វេលក់ចល័តក៏នៅមានអតិថិជនគាំទ្រខ្លាំងក្លាដដែល ជាពិសេសបងប្អូនដែលមានជីវភាពធម្យម ។
លោក មាជ សុខហាក់ វ័យជាង៤០ឆ្នាំ ជាអាជីវករលក់ដូរនៅផ្សារច្បារអំពៅ បានឲ្យដឹងថា លោកតែងហូបកាហ្វេលក់តាមរទេះ ជាប្រចាំថ្ងៃដោយក្នុង១ថ្ងៃ២ពេល គឺពេលព្រឹក និងល្ងាច ដោយទាំង២លើកនេះបានចំណាយអស់តែ៣ពាន់រៀលប៉ុណ្ណោះ ខុសពីការហូបកាហ្វេនៅកន្លែងទំនើបៗដែលមានតម្លៃថ្លៃជាង៣ទៅ៤ដងឯណោះ ។
លោកថា ៖« ខ្ញុំក៏មានលទ្ធភាពទៅហូបកាហ្វេនៅកន្លែងទំនើបៗដែរ តែយើងជាអ្នករកស៊ីធម្មតា មិនចង់ចំណាយប្រាក់កាសច្រើនទៅលើការហូបកាហ្វេគ្រាន់បំបាត់ការស្រេកទឹកនោះទេ ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត កាហ្វេនៅកន្លែងល្អរសជាតិក៏មិនខុសគ្នាប៉ុន្មានពីកាហ្វេតាមរទេះដែរ »។
ស្ត្រីអ្នកលក់កាហ្វេតាមរទេះម្នាក់ឈ្មោះ ស៊ុន សុផុន អាយុ៤៥ឆ្នាំ ស្នាក់នៅផ្ទះជួលក្នុងភូមិឫស្សី សង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យ ខណ្ឌមានជ័យ បានប្រាប់កោះសន្តិភាពឲ្យដឹងថា អ្នកស្រីប្រកបរបរលក់ដូរកាហ្វេតាមរទេះនេះអស់រយៈពេលជាង៤ឆ្នាំមកហើយ ដោយក្នុង១ថ្ងៃអាចរកប្រាក់ចំណេញពីបាន៣ម៉ឺនរៀល បើមិនគិតពីថ្លៃដើមដែលបានចំណាយ ។
អ្នកស្រីបន្តថា កាលពីមុនគាត់លក់តែកាហ្វេទឹកកក និងកាហ្វេទឹកដោះគោទឹកកកប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែទើប២ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ក៏លក់ភេសជ្ជៈមួយចំនួនទៀត ដូចជា ទឹកក្រូច អូវ៉ាន់ទីន និងភេសជ្ជៈប៉ូវកម្លាំងជាដើម ។
អ្នកស្រី ស៊ុន សុផុន បានបង្ហាញអារម្មណ៍ថា៖ « ខ្ញុំមិនដែលព្រួយបារម្ភចំពោះការលក់មិនដាច់នោះទេ បើទោះបីជាបច្ចុប្បន្នមានហាងកាហ្វេ និងភេសជ្ជៈទំនើបៗច្រើនក៏ដោយ ព្រោះបច្ចុប្បន្ននៅមានក្មេងៗសិស្សសាលាថ្នាក់បឋមសិក្សា រួមជាមួយបងប្អូនកម្មករ-កម្មការនីរោងចក្រកាត់ដេរជាច្រើននៅតែបន្តជួយទិញកាហ្វេរបស់ខ្ញុំជារៀងរាល់ថ្ងៃ ព្រោះពួកគាត់ទាំងនោះពុំសូវមានលទ្ធភាពទិញកាហ្វេ ឬភេសជ្ជៈនៅកន្លែងទំនើបៗ ហូបរាល់ថ្ងៃនោះទេ ។ ដូច្នេះគឺខ្ញុំមានអតិថិជនគោលដៅរបស់ខ្ញុំ »។
ជាការលើកឡើងស្រដៀងគ្នានេះដែរ កញ្ញាទូច ស្រីធា អាយុ៣១ឆ្នាំ ដែលលក់កាហ្វេ និងភេសជ្ជៈតាមរ៉ឺម៉កជាប្រចាំថ្ងៃនៅទល់មុខខ្លោងទ្វារវត្តនន្ទមុនី ស្ថិតតាមបណ្តោយផ្លូវ២១៧ ក្នុងសង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យ២ ខណ្ឌមានជ័យ បានបញ្ជាក់អារម្មណ៍ថា កញ្ញាមិនដែលភ័យព្រួយ និងធ្លាប់គិតថា គ្មានអ្នកទិញកាហ្វេ និងភេសជ្ជៈនោះឡើយ ។
កញ្ញាស្រីធា ថា ៖« ព្រោះមានពលរដ្ឋច្រើនណាស់ដែលសុទ្ធសឹងជាពលរដ្ឋធម្មតាដែលមិនហ៊ានចំណាយប្រាក់កាសច្រើនក្នុងការទៅទិញភេសជ្ជៈឬកាហ្វេនៅកន្លែងថ្លៃឡើយ ពិសេសក្មេងៗតូចជាសិស្សសាលា អ្នករត់ម៉ូតូឌុប និងកម្មករកម្មការិនីរោងចក្រជាដើម ព្រោះពួកគាត់ហូបកាហ្វេ១កែវ តម្លៃ១.៥០០រៀល អស់៤កែវ ទើបស្មើនឹងកាហ្វេនៅកន្លែងទំនើប១កែវ។ ទោះបីជាមានហាងទំនើបច្រើនយ៉ាងណា គឺមិនប៉ះពាល់ដល់អតិថិជនរបស់ខ្ញុំដែរ »។
បច្ចុប្បន្ននេះ ប្រជាពលរដ្ឋដែលមានជីវភាពក្នុងកម្រិតមធ្យមច្រើនជាងមុន ពួកគេតែងតែចូលចិត្តនាំគ្នាទៅហូបកាហ្វេ ឬភេសជ្ជៈនៅហាងកាហ្វេទំនើបៗ ហើយក្រុមយុវជននិងយុវវ័យជាច្រើនតែងណាត់គ្នាទៅអង្គុយផឹកកាហ្វេនៅទីតាំងទំនើបៗទាំងនោះ ដើម្បីជជែកគ្នាលេង ពិភាក្សាការងារ ឬធ្វើលំហាត់មេរៀនជាដើម ព្រោះនៅទីតាំងទាំងនោះ មានកន្លែងអង្គុយត្រជាក់ល្អ មានដើមឈើហ៊ុមព័ទ្ធជុំវិញបរិវេណខាងក្រៅ ពិសេសមានការរៀបចំបានស្អាតល្អ មានអនាម័យ រួមជាមួយម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ប្រកបដោយផាសុកភាព។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី កាហ្វេចល័តតាមរ៉ឺម៉កនៅតែដើរតួនាទីសំខាន់ និងស្រូបបានចំណែកទីផ្សារខ្ពស់ផងដែរ ព្រោះចំនួនពលករចំណាកស្រុកកំពុងធ្វើការនៅវិស័យសំណង់ កម្មករសំណង់ បុគ្គលិកក្រុមហ៊ុន ឬអង្គការនានា ក៏នៅគាំទ្រច្រើនផងដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ