ជាមួយឥរិយាបថអង្គុយសណ្តូកជើងក្នុងទូកញ្ចក់របស់សារមន្ទីរមួយនៅរដ្ឋផ្លរីដា សហរដ្ឋអាមេរិក តុក្កតាឈ្មោះរ៉ូបឺតដឹដូល (Robert the Doll) មើលទៅប្រហាក់ប្រហែលក្មេងអាយុ៧ឆ្នាំ បានទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងពីអ្នកទេសចរ និងអ្នកស្រាវជ្រាវជុំវិញអព្ភូតហេតុមរណៈដ៏គួរឱ្យញាក់សាច់នាពេលកន្លងមក ដែលគេជឿថាជាបណ្តាសារបស់វា ។ គេទៅសារមន្ទីរនោះពពាក់
ជាមួយឥរិយាបថអង្គុយសណ្តូកជើងក្នុងទូកញ្ចក់របស់សារមន្ទីរមួយនៅរដ្ឋផ្លរីដា សហរដ្ឋអាមេរិក តុក្កតាឈ្មោះរ៉ូបឺតដឹដូល (Robert the Doll) មើលទៅប្រហាក់ប្រហែលក្មេងអាយុ៧ឆ្នាំ បានទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងពីអ្នកទេសចរ និងអ្នកស្រាវជ្រាវជុំវិញអព្ភូតហេតុមរណៈដ៏គួរឱ្យញាក់សាច់នាពេលកន្លងមក ដែលគេជឿថាជាបណ្តាសារបស់វា ។ គេទៅសារមន្ទីរនោះពពាក់ពពូនដើម្បីបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែកនូវតុក្កតាបង្កបណ្តាសាមរណៈនេះ ដែលខុសពីតុក្កតាឯទៀតក្នុងលោកដែលគ្រាន់តែជាប្រដាប់ក្មេងលេងធម្មតា ។
តុក្កតារ៉ូបឺតដឹដូល
នៅសារមន្ទីរ East Martello ក្នុងតំបន់ Key West នៃរដ្ឋផ្លររីដា សហរដ្ឋអាមេរិក មានរក្សាទុកវត្ថុមួយក្នុងទូកញ្ចក់ដើម្បីឱ្យមហាជនទស្សនា នោះគឺតុក្កតាឈ្មោះរ៉ូបឺតដឹដូល កម្ពស់៩១សង្ទីម៉ែត្រ ស្លៀកពាក់ឯកសណ្ឋានទាហានជើងទឹក ។ គេរក្សាទុករ៉ូបឺតនៅទីនោះមិនមែនព្រោះតែសំបកក្រៅរបស់វាមានភាពចម្លែកទេ គឺដោយសារអព្ភូតហេតុចម្លែកៗកើតឡើងជុំវិញខ្លួនវានាពេលកន្លងមក ។ អ្នកខ្លះសន្មតថាវាមានព្រលឹងព្រាយសណ្ឋិតទើបអាចបង្កហេតុការណ៍មហាចង្រៃជាបន្តបន្ទាប់ ចាប់តាំងពីវាមានវត្តមានរហូតដល់សព្វថ្ងៃជិតមួួយសតវត្សហើយ ។
រឿងរ៉ាវពាក់ព័ន្ធតុក្កតាឈ្មោះរ៉ូបឺតដឹដូលឬហៅថារ៉ូបឺតនេះកើតមានតាំងពីដើមគ្រឹស្តសក រាជ១៩០០ ។ ពេលនោះមានវេជ្ជបណ្ឌិតមួយរូបឈ្មោះថូម៉ាស់ អូសហ្គូត អុតតូ រស់នៅតំបន់ Key West រដ្ឋផ្លរីដា ជាមួួយប្រពន្ធឈ្មោះមីននី អេលីហ្សាបេត និងកូនប្រុស៣នាក់ ក្នុងនោះកូនប្រុសពៅឈ្មោះ រ៉ូបឺត អឺចេន ចេន បានឪពុកម្តាយស្រឡាញ់ជាងគេរហូតដល់ជួលផ្តាច់គិលានុដ្ឋាយិកា ជនជាតិចាម៉ាយកាម្នាក់ឱ្យមើលថែរក្សា ។
គេតំណាលថា ពេលម្តាយឪពុករវល់ការងារគឺគិលានុបដ្ឋាយិកាជនជាតិចាម៉ាយការូបនោះនៅមើលថែរ៉ូបឺតជាមួយក្តីស្រឡាញ់ពេញចិត្តដូចសាច់ញាតិរបស់ខ្លួន ។ ប៉ុន្តែទោះដូច្នេះក្តី អ្នកស្រីអេលីហ្សាបេតជាមនុស្សពិបាកផ្គាប់ចិត្តបំផុត ចេះតែទាស់នេះទាស់នោះមិនដែលស្វាង ជាហេតុធ្វើឱ្យទំនាក់ទំនងរវាងគាត់និងនាងគិលានុបដ្ឋាយិកាកករល្អក់បន្តបន្ទាប់ រហូតដល់ចុងក្រោយគាត់ក្រេវក្រោធដេញនាងចេញពីគ្រួសារ។
មុនពេលចាកចេញទៅ នាងគិលានុបដ្ឋាយិ កាដេរតុក្កតាមួយមានកម្ពស់៩១សង្ទីម៉ែត្រ ទុកឱ្យរ៉ូបឺតលេងកែអផ្សុក ។ រ៉ូបឺតស្រឡាញ់តុក្កតានោះណាស់ ឱបវាជាប់ខ្លួនរហូត មិនតែប៉ុណ្ណោះថែមទាំងយកឈ្មោះរ៉ូបឺតរបស់ខ្លួនដាក់ជាឈ្មោះវាទៀត ។ ចំណែកខ្លួនឯងប្រាប់ឱ្យអ្នកផងហៅឈ្មោះត្រឹម «អឺចេន» បានហើយ ។ អឺចេនស្រឡាញ់រ៉ូបឺតដល់ថ្នាក់បង្ខំឱ្យគេដេរសម្លៀកបំពាក់ឯកសណ្ឋានកងទ័ពជើងទឹកពាក់ឱ្យវា និងយកវាទៅ ដេកអោបប្រឡែងលេងក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួនទាំងថ្ងៃទាំងយប់ ។ អ្នកផងតែងឮអឺចេននិយាយប៉ប៉ោចជាមួយរ៉ូបឺត និងធ្វើសំឡេងមួយទៀតឆ្លើយវិញ ដែលប្រសិនបើអ្នកមិនដឹងរឿងមុខជាស្មានថា ក្នុងបន្ទប់មានក្មេង២នាក់និយាយគ្នា ។
ដំបូងអ្វីៗហាក់ដូចប្រព្រឹត្តទៅធម្មតា ប៉ុន្តែគ្រប់មួយខែបន្ទាប់ពីតុក្កតារ៉ូបឺតមានវត្តមាន ស្រាប់តែមានរឿងចម្លែកកើតឡើងបង្កភាពអន្តរាយ ។ របស់របរប្រើប្រាស់ក្នុងផ្ទះខ្លះបែកបាក់ដោយគ្មានហេតុផល ខ្លះបាត់ពីផ្ទះដូចត្រូវចោរលួច ។ គ្រឿងកែវ គ្រឿងប្រាក់ក្នុងបន្ទប់ទទួលទានអាហារ សុខៗធ្លាក់មកលើកម្រាលឥដ្ឋបណ្តាលឱ្យខូចខាតអស់មួយចំនួន ។ ខោអាវក្នុងទូស្រាប់តែត្រូវរហែកជាចម្រៀកៗ ។ កម្រាលពូកសុខៗស្រាប់តែក្រញុករួញចូលគ្នា ។ ចម្លែកជាងនេះទៀតនោះ គឺសុខភាពអឺចេន ចាប់ផ្តើមទ្រុឌទ្រោម មុខមាត់ស្លេកស្លាំង មិនតែប៉ុណ្ណោះ ថែមទាំងមានអាកប្បកិរិយាប្លែកៗ យប់ឡើងលួចចេញតាមបង្អួចដើរម៉ង់ៗពេញទីធ្លា ។
ពេលឪពុកម្តាយស្មានថាអ្វីគ្រប់យ៉ាងជាស្នាដៃកូនប្រុសពៅ ហើយស្តីបន្ទោសខ្លាំងៗ អឺចេនតែងគ្រវីក្បាលបដិសេធថា ខ្លួនអត់មានធ្វើអ្វីទាំងអស់ នេះជាស្នាដៃរ៉ូបឺតតើ ។ ដំបូងប្តីប្រពន្ធលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថូម៉ាស់ អូសហ្គូត អុតតូ ខំលាក់រឿងនេះខ្លាចគេសើចចំអក តែដោយអព្ភូតហេតុចម្លែកនេះកើតមានដដែលៗម្តងហើយម្តងទៀតលាក់លែងជិត ជាហេតុធ្វើឱ្យអ្នកជិតខាងខ្សឹបខ្សៀវគ្នាថា គ្រួសារលោកវេជ្ជបណ្ឌិតត្រូវតុក្កតាឈ្មោះរ៉ូបឺត ធ្វើបាប ហើយគេនិយាយគ្នាទៀតថាអឺចេន ដែលសុខៗស្រាប់តែមានអាកប្បកិរិ យាប្លែកៗក៏មកពីតុក្កតារ៉ូបឺតដែលវាដេកឱប ដើរអោបនោះដែរ ។
សណ្តាសាគ្មានទីបញ្ចប់ចំណែករឿងអឺចេន និងរ៉ូបឺត និយាយគ្នាក្នុងបន្ទប់ គេតំណាលថា គ្មានអ្នកណាដឹងពិតប្រាកដថា អឺចេន និយាយខ្លួនឯង ហើយធ្វើខ្លួនឯងមែនឬមិនមែនទេ ព្រោះសំឡេងពីរស្តាប់ទៅខុសគ្នាទាំងស្រុងដូចមនុស្សពីរនាក់ពិតៗ ។ មានម្តងនោះអ្នកស្រីអេលីហ្សាបេត ចូលបន្ទប់កូនប្រុសពៅដើម្បីចង់ឃើញផ្ទាល់ភ្នែកតើវាកំពុងធ្វើអ្វីក្នុងនោះ ដឹងអីចូលដល់ភ្លាមគាត់ភ្ញាក់បើកភ្នែកក្រឡង់ព្រោះឃើញអឺចេនអង្គុយរួញខ្លួនក្នុងកន្លៀតមួយដូចខ្លាចរឿងអីម្យ៉ាង ចំណែករ៉ូបឺតអង្គុយលើកៅអីខ្ពស់សំឡឹងចុះក្រោមចំមុខអឺចេន ។ មិនដឹងជាហេតុម៉េចស្រាប់តែពេលនោះអ្នកស្រីអេលីហ្សាបេត ឃើញដូចរ៉ូបឺតកំពុងបង្ហាញភាពកាចខុសធម្មតា ទោះវាគ្រាន់តែជាតុក្តតាក៏ដោយ។
ពេលយប់មកដល់ប្រដាប់លេងនានារបស់អឺចេន(លើកលែងតែតុក្កតារ៉ូបឺត) ខ្លះត្រូវវាយបាក់បែក ខ្លះត្រូវហែករាយប៉ាយពេញបន្ទប់ ខណៈអ្នកជិតខាងឮច្បាស់ក្នុងបន្ទប់មានសម្លេងក្មេងសើចក្អឹកៗ ។ ស្មានថាកូនប្រុសពៅធ្វើរឿងឡប់ៗនេះ ប្តីប្រពន្ធលោកវេជ្ជបណ្ឌិតខឹងសឹងតែប្រើអំពោះហិង្សាលើកូន តែពួកគាត់ទប់ចិត្តបានដោយគ្រាន់តែចង្អុលមុខ ហើយគំហកសួរទៅហេតុម៉េចបំផ្លាញប្រដាប់លេងរាយប៉ាយពេញបន្ទប់? ដឹងអីុអឺចេនធ្វើដូចមុនៗគ្រវីក្បាលនិយាយបដិសេធថាខ្លួនអត់មានបំផ្លាញអីទេ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងជាស្នាដៃរ៉ូបឺត ។ ចម្លើយនេះប្តីប្រពន្ធលោកវេជ្ជបណ្ឌិតមិនជឿដាច់ខាត ។ ពួកគាត់នឹកឃើញសម្តីទូន្មានរបស់ម្តាយមីងម្នាក់ដែលប្រាប់កុំឱ្យអឺចេនលេងតុក្តតារ៉ូបឺតទៀត ក៏ម្នីម្នាដើរចូលកញ្ឆក់តុក្តតារ៉ូបឺតពីដៃកូនប្រុសពៅ ហើយយកទៅគ្រវែងទៅលើស្កាក ។
ស្មានថាធ្វើដូច្នេះនឹងបានចប់រឿងព្រោះកូនប្រុសពៅគ្មានលេសដោះសាទៀត ដឹងអីយប់បន្ទាប់ម្តាយមីងដែលឱ្យយោបល់នោះស្រាប់តែស្លាប់យ៉ាងទាន់ហន់ដោយគ្មានឈឺថ្កាត់អ្វីសោះ ធ្វើឱ្យមានការឆោឡោពេញផ្ទះ ។ រឿងមួយដែលធ្វើឱ្យគេកាន់តែតក់ស្លុត គឺយប់ដែលម្តាយមីងរូបនោះស្លាប់ តុក្កតារ៉ូបឺតស្រាប់តែមកនៅក្នុងបន្ទប់ជាមួយអឺចេនវិញដដែល ។ការស្លាប់ប្រថុចញ៉ុចរបស់ម្តាយមីងលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថូម៉ាស់ អូសហ្គូត អុតតូ រឹតតែធ្វើឱ្យអ្នកផងផ្តោតអារម្មណ៍ខ្លាំងលើតុក្កតារ៉ូបឺត ខណៈគ្រោះថ្នាក់នៅតែបន្តកើតមាន ។ ក្រោយពេលម្តាយឪពុកអនិច្ចកម្មទៅ អឺចេនរស់នៅម្នាក់ឯងជាមួយតុក្កតារ៉ូបឺត ។ ថ្វីបើពេលនោះគេធំពេញវ័យហើយក្តី គេឱបតុក្កតារ៉ូបឺតជាប់ខ្លួនដូចកាលនៅក្មេង ។ មិត្តម្នាក់របស់អឺចេននិយាយថា មិនមែនអឺចេនចង់ឱបតុក្កតារ៉បឺតដូចកាលនៅក្មេងទេ គឺមកពីតុក្កតារ៉ូបឺតមិនអនុញ្ញាតឱ្យអឺចេននៅឆ្ងាយពីវា ។ អឺចេនប្រាប់ខ្លួនអីុចឹងពេលខ្លួនដេញដោលសួរ ។
ពេលអឺចេនការប្រពន្ធ រឿងអពមង្គលកើតឡើងក្នុងគ្រួសារទៀត ។ តាំងពីមុនថ្ងៃរៀបការម្លេ៉ះ អឺចេននិងនារីនោះបានព្រមព្រៀងគ្នាឱ្យតុក្កតារ៉ូបឺតនៅជាប់ខ្លួនទោះពេលហូបបាយក៏ដោយ ធ្វើការងារអីក៏ដោយ ។ ប៉ុន្តែទោះដូច្នេះក្តីតុក្កតារ៉ូបឺតហាក់ដូចចង់ឱ្យតែខ្លួនម្នាក់ប៉ុណ្ណោះនៅក្បែរអឺចេន ហេតុនេះក្រោយរៀបការបានតែប៉ុន្មានថ្ងៃប្រពន្ធអឺចេន ស្រាប់តែធ្លាក់ខ្លួនក្លាយជាមនុស្សឆ្កួតលែងដឹងខុសត្រូវ ហើយក៏ស្លាប់យ៉ាងឆាប់រហ័សមិនអាចសង្គ្រោះបាន ។
បន្ទាប់ពីប្រពន្ធស្លាប់ចោលទៅ អឺចេនរស់នៅជាមួយតុក្កតារ៉ូបឺតរហូតដល់ថ្ងៃអវសានជីវិត អត់យកប្រពន្ធទៀតឡើយ ។ លុះអស់ពីអឺចេន តុក្កតារ៉ូបឺតធ្លាក់ក្នុងដៃម្ចាស់ថ្មី ។ ម្ចាស់ថ្មីរូបនោះដោយមិនជឿពាក្យចចាមអារ៉ាមជុំវិញគ្រោះថ្នាក់នានាកន្លងមកបានយកតុក្កតារ៉ូបឺតដាក់ចូលហិបមួយ ហើយបិទគម្របជិត ។ ដឹងអីភ្លាមៗនោះស្រាប់តែគាត់ចាប់ផ្តើមស្លន់ស្លោម្នាក់ឯងស្រមៃហាក់ដូចតុក្កតារ៉ូបឺតអត់នៅក្នុងហិប តែបែរជាមានវត្តមានក្បែរៗខ្លួនគាត់ទៅវិញគ្រាន់តែមិនបង្ហាញឱ្យឃើញប៉ុណ្ណោះ ។ ដំណាក់កាលចុងក្រោយដែលធ្វើឱ្យគាត់ទ្រាំលែងបាន គឺដំណាក់កាលស្រមៃឃើញរ៉ូបឺតកាន់កាំបិតឈរសើចក្អឹកៗក្រោមគ្រែគាត់ ។ ចម្លែកដល់ថ្នាក់នេះ ទោះមិនជឿក៏ត្រូវតែជឿ គាត់ម្នីម្នារត់ចោលផ្ទះជាមួយសម្លៀកបំពាក់មួយចង្កេះអត់យកអ្វីទៀតបាន ។ គាត់រត់ទៅនៅកន្លែងមួយឆ្ងាយដាច់ស្រយាល ដើម្បីកុំឱ្យរ៉ូបឺតរកឃើញ ។ តាំងពីពេលនោះតុក្កតារ៉ូបឺតត្រូវគេយកទៅដាក់តាំងនៅសារមន្ទីរ East Mastello ក្នុងតំបន់ Key Wast វិញ។
តាមសម្តីអ្នករស់នៅក្បែរផ្ទះលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថូម៉ាស់ អូសហ្គូត អុតតូ តុក្កតារ៉ូបឺតថ្វីបើលែងនៅផ្ទះនោះទៀត តែយូរៗម្តងគេនៅតែឮសម្លេងសើចក្អឹកៗលាន់ចេញពីក្នុងផ្ទះនោះ ហើយយប់ឡើងឃើញមានស្រមោលរត់ទៅរត់មកដូចកូនក្មេងរត់ប្រឡែងគ្នា ។
ចំណែកនៅសារមន្ទីរដាក់តាំងតុក្កតារ៉ូបឺត ក៏ស្ថានភាពមិនល្អប្រសើរប៉ុន្មានដែរ ។ គេកត់សម្គាល់បានថា ស្រី្តទេសចរម្នាក់កំពុងឈរសម្លឹងតុក្កតារ៉ូបឺតសុខៗស្រាប់តែស្ទុះថយក្រោយជា មួយការភិតភ័យយ៉ាងខ្លាំង ។ ពេលគេសួរថា មានរឿងអី គាត់ប្រាប់ថា ឃើញតុក្កាតារ៉ូបឺតចងចិញ្ចើម រួចសើចដាក់គាត់ ។ រឿងចម្លែកនេះតែងកើតមានហែៗ អ្នកទេសចរដែលថតរូបតុក្កតារ៉ូបឺតទុកមើល មិនដែលថតជាប់ឡើយ ថត ប៉ុន្មានប៉ុស្តិ៍ខ្មៅឃ្លីកប៉ុណ្ណឹងប៉ុស្តិ៍ ។
ប្រការចម្លែកមួយទៀតដែលគេកត់សម្គាល់ឃើញ គឺបន្ទប់ដែលដាក់តាំងតុក្កតារ៉ូបឺត ពេលណាក៏មានភាពស្រទំព្រាលៗ ទោះមានប្រព័ន្ធភ្លើងបំភ្លឺគ្រប់គ្រាន់ក៏ដោយ ។ ដោយសារមានរឿងចម្លែកនេះ បច្ចុប្បន្នពួកបុគ្គលិកធ្វើការក្នុងសារមន្ទីរ East Martello គ្មានអ្នកចង់ឱ្យខ្លួនឯងត្រឡប់ទៅផ្ទះពេលយប់ក្រោយគេទេ ។ ឱ្យតែដល់ម៉ោងចប់ការងារ ពួកគេតែងប្រមូលផ្តុំគ្នា ហើយដើរចេញទាំងអស់គ្នា ។ ស្ថានភាពបែបនេះកើតមានជាប្រចាំ ពីមួយខែទៅមួយខែ ។ ពិសេសពេលដើរចេញពីសារមន្ទីរ គ្មានអ្នកណាហ៊ានងាកក្រោយឡើយ ។
នៅសារមន្ទីរ East Martello តុក្កតារ៉ូបឺតត្រូវបានដាក់តាំងក្នុងទូកញ្ចក់មួយ ។ អ្នកទេសចរដែលចង់ឃើញតុក្កតារ៉ូបឺតតែងបានទទួលការទូន្មានពីអ្នកធ្លាប់ដឹងរឿងថា ពេលឈរនៅចំពោះមុខតុក្កតារ៉ូបឺត កុំភ្លេចឧទ្ទេសនាមឈ្មោះនិងទីលំនៅរបស់ខ្លួនផង បើមិនដូច្នេះទេពិបាកគេចផុតគ្រោះថ្នាក់ណាស់ ។ ពាក្យព្រមាននេះដើរទន្ទឹមនឹងព័ត៌មានមួយថា មានស្រ្តីម្នាក់នៅOrlando ឈរមើលតុក្កតារ៉ូបឺតដោយអត់ឧទ្ទេសនាមឈ្មោះ និងទីលំនៅរបស់ខ្លួន លុះត្រឡប់ទៅ ផ្ទះវិញ ពេលចូលបន្ទប់ទឹកស្រាប់តែឃើញតុក្កតារ៉ូបឺតឈរសើចគ្រហាញក្នុងកញ្ចក់បន្ទប់ទឹក ហើយអំពូលភ្លើងក្នុងបន្ទប់ទឹកក៏ដាច់តាមក្រោយខណៈអំពូលភ្លើងនៅបន្ទប់ឯទៀតភ្លឺចែសដដែល ។ ស្រ្តីនោះភិតភ័យស្រែកស្លន់ស្លោដូចមនុស្សឆ្កួត ហើយក៏ស្លាប់ក្នុងថ្ងៃបន្ទាប់ ។
អាថ៌កំបាំងនៅតែអាថ៌កំបាំង
ថ្វីបើដឹងឮនូវការព្រមានពីគ្រោះថ្នាក់ តែដោយងឿងឆ្ងល់ពេក អ្នកស្រាវជ្រាវមួយរូបឈ្មោះ Johua P.Warren បានចំណាយពេលជាច្រើនស្រាវជ្រាវស្វែងយល់ពីអាថ៌កំបាំងតុក្កតារ៉ូបឺតនេះ ។ លោក Warren និយាយថា ដំបូងបំផុតគាត់ឧទ្ទេសនាមឈ្មោះ និងទីលំនៅខ្លួនឯងប្រាប់រ៉ូបឺត បន្ទាប់មកសុំ«ការអនុញ្ញាត»ពីរ៉ូបឺតទៀត ទើបហ៊ានដំណើរការការងារស្រាវជ្រាវរបស់ខ្លួន ដែលចាប់ផ្តើមដោយថតរូបចំនួន៧២ប៉ុស្តិ៍ ប៉ុន្តែចម្លែកណាស់មានតែ៥ប៉ុណ្ណោះមើលឃើញរូបរ៉ូបឺត ក្រៅពីនោះខ្មៅឃ្លីកទាំងអស់ ។ ដោយមិនអស់ចិត្ត គាត់ក៏ធ្វើការពិសោធរកមូលហេតុ ដឹងអីភ្លាមនោះឧបករណ៍ពិសោធន៍ដែលដាក់ជុំវិញខ្លួនរ៉ូបឺតផ្ទុះផូងៗខូចអស់ ។
មិនគ្រាន់តែនៅសារមន្ទីរទេ នៅផ្ទះប្រកាសសញ្ញាអាសន្ននិងម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រ ស្រាប់តែខូចលែងដំណើរការ ហើយប្រពន្ធគាត់នៅឯផ្ទះថែមទាំងឮមានសម្លេងមនុស្សនៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ តែលុះរត់ទៅមើលអត់ឃើញមានមនុស្សសូម្បីម្នាក់ ។រឿងហេតុចម្លែកជាបន្តបន្ទាប់នេះ ទីបំផុតលោក Warren សន្និដ្ឋានថា អាចមានថាមពលម្យ៉ាងជុំវិញខ្លួនតុក្កតារ៉ូបឺត ។ ជាមួយគ្នានេះគួបផ្សំនឹងហេតុការណ៍ពេលបញ្ចាំងពន្លឺភ្លើពិសេសជុំវិញតុក្កតារ៉ូបឺត ឃើញមានស្នាមប្រឡាក់ជាច្រើន ដែលភ្នែកធម្មតាមិនអាចមើលឃើញបាន គាត់និយាយក្នុងភាពតក់ស្លុត «ខ្ញុំគិតថាប្រហែលមានព្រលឹងពិតប្រាកដណាមួយសណ្ឋិតក្នុងខ្លួនតុក្កតារ៉ូបឺត» ។
ដោយហេតុអាថ៌កំបាំងជុំវិញតុក្កតារ៉ូបឺត មិនទាន់មានចម្លើយច្បាស់លាស់រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ហេតុនេះតុក្កតារ៉ូបឺតនៅតែជាមុខសញ្ញាដែលអ្នកស្រាវជ្រាវនានាបន្តចាប់អារម្មណ៍ ៕
តាម The Artist Hous
ចែករំលែកព័តមាននេះ