ការសិក្សាមួយបានរកឃើញថា ក្មេងៗដែលលេងនៅក្រៅផ្ទះជាប្រចាំហាក់ប្រឈមយ៉ាងតិចតួចបំផុតទៅនឹងជំងឺភ្នែកមីញ៉ូបភ្នែក(ភ្នែកមើលឃើញតែវត្ថុនៅទីជិត)នៅពេលពួកគេធំពេញ វ័យ។ អ្នកដឹកនាំការសិក្សា វេជ្ជបណ្ឌិត Cathy Williamsនៃសាកលវិទ្យាល័យ Bristol Universityបានថ្លែងថា នេះជាការសិក្សាលើកដំបូងដែលបានបង្ហាញភស្តុតាងជាក់ស្តែងលើអត្ថប្រយោជន៍របស់
ការសិក្សាមួយបានរកឃើញថា ក្មេងៗដែលលេងនៅក្រៅផ្ទះជាប្រចាំហាក់ប្រឈមយ៉ាងតិចតួចបំផុតទៅនឹងជំងឺភ្នែកមីញ៉ូបភ្នែក(ភ្នែកមើលឃើញតែវត្ថុនៅទីជិត)នៅពេលពួកគេធំពេញ វ័យ។ អ្នកដឹកនាំការសិក្សា វេជ្ជបណ្ឌិត Cathy Williamsនៃសាកលវិទ្យាល័យ Bristol Universityបានថ្លែងថា នេះជាការសិក្សាលើកដំបូងដែលបានបង្ហាញភស្តុតាងជាក់ស្តែងលើអត្ថប្រយោជន៍របស់ពន្លឺធម្មជាតិចំពោះភ្នែក ។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវនិយាយថា ដោយមិនគិតពីប្រវត្តិគ្រួសារ រយៈពេលអានសៀវភៅ ឬសកម្មភាពផ្នែករាងកាយរបស់ក្មេង វាមានការជាប់ទាក់ទងគ្នា មួយរវាងសកម្មភាពលេងកំសាន្តរបស់ក្មេងនៅក្រៅផ្ទះ និងការមើលឃើញរបស់ភ្នែក។
នៅក្នុងការពិសោធភ្នែកក្មេងៗអាយុ៧, ១០, ១១ និង១២-១៥ឆ្នាំនៅប្រទេសអង់គ្លេសប្រមាណជា៧ពាន់នាក់បានបង្ហាញថា បណ្តាក្មេងដែលរត់លេងនៅក្រៅផ្ទះនៅអាយុ៨ទៅ ៩ឆ្នាំ ប្រឈមនឹងការកើតជំងឺភ្នែកមីញ៉ូបតែពាក់កណ្តាលប៉ុណ្ណោះនៅពេលពួកគេមានអាយុដល់១៥ឆ្នាំ ។
វេជ្ជបណ្ឌិត Cathy Williams និយាយថា ៖«យើងនៅតែមិនទាន់ច្បាស់ចំពោះមូលហេតុដែលការលេងកំសាន្តនៅក្រៅផ្ទះរបស់ ក្មេងៗផ្តល់ផលល្អដល់ភ្នែករបស់ពួកគេ។ ដោយយោងលើអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពបែបនេះ គេគួរតែផ្តល់ឱកាសឱ្យកូនៗរបស់ខ្លួនលេងកំសាន្តនៅក្រៅផ្ទះ បើទោះជាកាំរស្មីយូវីមានផលរំខានដល់ស្បែករបស់ពួកគេបន្តិចបន្តួចក្តី »៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ