អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របាននិយាយថា ផ្លែប៉េងប៉ោះអាចផ្តល់នូវការការពារយ៉ាងពិសេសចំពោះស្បែក ដោយជួយរក្សាឱ្យក្មេងជាងវ័យនិងមានសុវត្ថិភាពពីការបំផ្លាញដោយពន្លឺថ្ងៃ ។ការធ្វើតេស្តបានបង្ហាញថា ការទទួលទានទឹកខាប់ៗរបស់ផ្លែប៉េងប៉ោះអាចជួយការពារប្រឆាំងនឹងការរលាកដោយកម្តៅថ្ងៃ ព្រមទាំងទប់ស្កាត់ការចាស់ទៅតាមអាយុរបស់ស្បែកដែលបង្កឡើងដោយការត្រូវពន្លឺថ្ងៃខ្លាំង
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្របាននិយាយថា ផ្លែប៉េងប៉ោះអាចផ្តល់នូវការការពារយ៉ាងពិសេសចំពោះស្បែក ដោយជួយរក្សាឱ្យក្មេងជាងវ័យនិងមានសុវត្ថិភាពពីការបំផ្លាញដោយពន្លឺថ្ងៃ ។ការធ្វើតេស្តបានបង្ហាញថា ការទទួលទានទឹកខាប់ៗរបស់ផ្លែប៉េងប៉ោះអាចជួយការពារប្រឆាំងនឹងការរលាកដោយកម្តៅថ្ងៃ ព្រមទាំងទប់ស្កាត់ការចាស់ទៅតាមអាយុរបស់ស្បែកដែលបង្កឡើងដោយការត្រូវពន្លឺថ្ងៃខ្លាំង។
Lycopeneត្រូវគេជឿថា ជាសមាសធាតុដ៏សំខាន់របស់ប៉េងប៉ោះ។ ជាពណ៌ពីធម្មជាតិដែលធ្វើឱ្យប៉េងប៉ោះ មានពណ៌ក្រហមស្រស់។ វាជាសមាសធាតុប្រឆាំងនឹងអុកស៊ីដកម្មដ៏មានឥទ្ធិពល។ សមាសធាតុនេះអាចកាត់បន្ថយការឆ្លើយតបនឹងការរលាក ចំពោះការបំផ្លាញដោយកាំរស្មីយូវីតាមរយៈការប្រឆាំងនឹងម៉ូលេគុលដែលបង្កឱ្យគ្រោះថ្នាក់ត្រូវបានផលិតនៅក្នុងស្បែក ។ ការបំផ្លាញដោយកាំរស្មីយូវីមានដូចជា ស្បែកឆាប់ជ្រីវជ្រួញមុនអាយុ និងស្បែកកើតមហារីកជាដើម ។
ទោះជាយ៉ាងណា លទ្ធផលលើកនេះគេធ្វើពិសោធន៍លើមនុស្សស្រីតែ២០នាក់និងចំណាយពេលត្រឹមតែ ១២សប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះ ។
ចំណែកការសិក្សាពីលើកមុនក៏បានរកឃើញផងដែរថា ការទទួលទានផ្លែប៉េងប៉ោះឆ្អិនក៏ផ្តល់ផលប្រយោជន៍ដល់សុខភាពដែរ។ យោងតាមការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថាសារធាតុគីមីដែលមាននៅក្នុងផ្លែប៉េងប៉ោះចម្អិនគឺមានប្រសិទ្ធភាពដូចជាថ្នាំបញ្ចុះខ្លាញ់ក្នុងឈាម(Statins)ដែរដោយវាអាចជួយទប់ស្កាត់និងប្រឆាំងនឹងខ្លាញ់កូឡេស្តេរ៉ូល(Cholesterol)បាន។
បណ្តាអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបាននិយាយថា ផ្លែប៉េងប៉ោះឆ្អិនមានប្រសិទ្ធិភាពដូចជាថ្នាំStatinsសម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមានCholesterolនិងសម្ពាធឈាមខ្ពស់។ ការទទួលទានផ្លែប៉េងប៉ោះត្រឹមតែទម្ងន់២អោន(ឬ៥៦,៧០ក្រាម)ក្នុងមួយថ្ងៃ គ្រប់គ្រាន់អាចជួយការពារអ្នកជំងឺជាច្រើន។ សារធាតុលីកូប៉ែន(Lycopene)ដែលធ្វើឱ្យផ្លែប៉េងប៉ោះទុំមានពណ៌ក្រហមភ្លឺថ្លាគឺជាគន្លឹះដ៏សំខាន់។ លីកូប៉ែន ជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីដកម្មដ៏មានប្រសិទ្ធភាពបំផុត។ វាមានសារសំខាន់ខ្លាំងក្នុងការជួយឱ្យមានសុខភាពល្អ តួយ៉ាងដូចជាជួយកាត់បន្ថយអត្រាប្រឈមនឹងជំងឺគាំងបេះដូង ឬក៏ជំងឺស្រ្តូក (ដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល)។
ផ្លែប៉េងប៉ោះដែលចំអិនរួចគឺមានផលល្អបំផុត ខណៈការធ្វើតេស្តបានបង្ហាញឱ្យឃើញនូវរាងកាយរបស់មនុស្សអាចស្រូបយកសារធាតុលីកូប៉ែនបានល្អជាងកាលពីវានៅឆៅ។បណ្តាអ្នកជំនាញនៅប្រទេសអូស្ត្រាលីបានធ្វើការវិភាគលើលទ្ធផលនៃការសិក្សាអន្តរជាតិចំនួន១៤ ដែលការសិក្សាទាំងនោះសុទ្ធតែបានពិនិត្យមើលអត្ថប្រយោជន៍របស់សារធាតុលីកូប៉ែនជាង៥៥ឆ្នាំមកហើយ។លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតការីន រ៉ាយ មកពីសាកលវិទ្យាល័យUniversity of Adelaide ប្រទេសអូស្ត្រាលីបានថ្លែងថាផ្លែប៉េងប៉ោះមានសារធាតុលីកូប៉ែនក្នុងកម្រិតមួយយ៉ាងខ្ពស់ជាពិសេស។ តាមការចុះផ្សាយនៅក្នុងសារព័ត៌មានMaturitas លោកស្រីបានបន្ថែមថា ផឹកទឹកប៉េងប៉ោះកន្លះលីត្រឬទទួលទានប៉េងប៉ោះកិនដាក់កំប៉ុង៥០ក្រាម នឹងផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ការពារប្រឆាំងនឹងជំងឺបេះដូង ។
ប៉ុន្តែលោកស្រីបានបញ្ជាក់ថា ការទទួលទានប៉េងប៉ោះត្រឹមតែ១ផ្លែគឺមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ឡើយ ។សូមបញ្ជាក់ថា សារធាតុលីកូប៉ែនក៏ត្រូវបានគេរកឃើញមាននៅក្នុងផ្លែឪឡឹក ផ្លែត្របែក ផ្លែល្ហុង ផ្លែទំពាំងបាយជូរក្រហមព្រលែត ផ្លែអាព្រីខុត(ស្រដៀងនឹងផ្លែប៉ោមមានគ្រាប់កណ្តាល)និងផ្លែRosehip៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ