នៅពេលណាដែលគួរទៅជួបនឹងគ្រូពេទ្យ
-សុដន់របស់អ្នកក្រហម, ក្តៅ និងឈឺអំឡុង ពេល២៤ម៉ោង និងអ្នកមានគ្រុនក្តៅ, ញ័រ និង មានអារម្មណ៍ថា ឈឺចាប់នៅពេលអ្នកមានផ្តាសាយនោះ ។
-អ្នកកំពុងតែមិនផលិតទឹកដោះអំឡុងពេលមួយសប្តាហ៍បន្ទាប់ពីសម្រាលកូនរួច ។
តើរោគសញ្ញាកំពុងតែប្រាប់អ្នកពីអ្វីខ្លះ?
កូនដែលបៅដោយទឹកដោះមិនតែងតែមានយ៉ាងរលូននោះទេ ជាពិសេសក្នុងខែដំបូងបន្ទាប់ពីកើតនោះ ។ វេជ្ជបណ្ឌិតរ៉ូត ឡរេន ដែលជាសាស្ត្រាចារ្យនៃផ្នែកកុមារ, រោគស្ត្រី និងសម្ភពនៅឯសាកលវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រ រ៉ូឆេសស្ទ័រក្នុងទីក្រុងញូវយ៉កបាននិយាយថា ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះតម្រូវអោយមានជំនាញដែលម្តាយត្រូវរៀនវិធីសាស្ត្រប្រពៃណីដោយមើលទៅលើម្តាយដទៃទៀត ។ បញ្ហាគឺថាស្ត្រីសព្វថ្ងៃនេះមិនបានបំបៅដោះកូនដោយខ្លួនឯង ដើម្បីរៀនពីបច្ចេកទេសដែលត្រឹមត្រូវនោះទេ ។
គាត់បាននិយាយបន្ថែមទៀតថា ជាលទ្ធផលម្តាយមិនអាចដឹងពីរបៀបដាក់កូនរបស់គេឱ្យបៅដោះដោយរបៀបណានោះទេ ។ ដោយដាក់ត្រង់មុំដែលខុស, ទារកមិនអាចបៅទៅលើក្បាលដោះយ៉ាងត្រឹមត្រូវ និងក្បាលដោះប្រែក្លាយទៅជាឈឺ។
រហូតដល់ទៅម្តាយយល់ពីតម្រូវការរបស់កូន និងខ្លួនគាត់ផ្ទាល់, សុដន់របស់គាត់មិនអាចបញ្ចេញបានគ្រប់គ្រាន់រាល់ពេលម្តងៗនៃការ បញ្ចេញទឹកដោះនោះ ។ វេជ្ជបណ្ឌិតឡរេនបាននិយាយថា នេះអាចបណ្តាលអោយទឹកដោះកើនឡើង, បង្កើតទៅជាការហើមឈឺ និងឈឺក្បាលសុដន់ ។ មួយវិញទៀត បំពង់បង្ហូរទឹកដោះអាចក្លាយទៅជាស្ទះដោយការឡើងទឹកដោះពេញផងដែរ ហើយបំពង់បង្ហូរទឹកដោះដែលត្រូវបានស្ទះអាចក្លាយទៅជាមានការឆ្លងមេរោគដែលត្រូវបានគេហៅថា ការរលាកជាលិកាសុដន់។ អ្នកនឹងដឹងថា អ្នករលាកជាលិកាសុដន់ប្រសិនបើមានការបន្ថែមនូវការឈឺសុដន់, ក្រហមសុដន់, អ្នកមានអារម្មណ៍ថា គ្រុនក្តៅ និងឈឺចាប់នៅពេលដែលអ្នកមានជំងឺផ្តាសាយ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ, បច្ចេកទេសនៃការបំបៅដោះកូនមិនមែនជាប្រភពនៃបញ្ហាតែមួយគត់នោះទេ ។ ស្ត្រេស និងការអស់កម្លាំងក៏អាចបង្អាក់នូវការហូរទឹកដោះរបស់អ្នកផង
ដែរ។
ការបន្ធូរបន្ថយនូវរោគសញ្ញាបញ្ហានៃការបំបៅដោះកូនភាគច្រើនអាចបន្ថយការឈឺចាប់យ៉ាងស្រួល
-ព្យាយាមការលាបក្រែមៈ វេជ្ជបណ្ឌិត បេតធីក្រាសដែលជាប្រធាននៃព័ត៌មានវិទ្យាសាស្ត្រក្នុងទីក្រុងឈីកាហ្គោបាននិយាយថា ក្រែមដែលលាបសុដន់ដែលលក់នៅតាមទីផ្សារដូចជាម៉ាសេ (Massé) ជួយបន្ថយការឈឺចាប់, ការខូចខាតរបស់ក្បាលដោះដោយគ្មានការប៉ះពាល់ទៅលើទារកអ្វីឡើយ។
-ធ្វើអោយសុដន់ក្តៅល្មមៈ ប្រសិនបើសុដន់ របស់អ្នកផ្តល់អារម្មណ៍ថា តឹង និងឈឺ, អ្នកអាច មានការស្ទះនៅនឹងបំពង់បង្ហូរទឹកដោះ ។ វេជ្ជ បណ្ឌិតឡរេនបាននិយាយថា យកអ្វីមួយមក ធ្វើចលនាលើសុដន់ដោយដបទឹកក្តៅ និងដាក់ វារអិលលើសុដន់ក្នុងរយៈពេល៥នាទី ឬគ្រប ដណ្តប់របស់ក្តៅអ៊ុនៗលើសុដន់របស់អ្នក, កន្សែងសើមដើម្បីជម្រុញដល់លំហូរទឹកដោះ។
-សូមពាក់អាវទ្រនាប់ដែលស័ក្តិសម ៈ វេជ្ជ បណ្ឌិតខារេន អូក ដែលជាសាស្ត្រាចារ្យរងនៃសាកលវិទ្យាល័យមីឈីហ្គេនក្នុងទីក្រុងឡង់ ស៊ីងបាននិយាយថា អ្វីក៏ដោយដែលសង្កត់ប្រឆាំងទៅលើបំពង់បង្ហូរទឹកដោះនឹងបង្អាក់នូវការបង្ហូរនោះអាចនាំអោយមានការហើម និងអាចមានការឆ្លងមេរោគទៀតផង ។ គាត់បានបន្ថែមថា សូមអោយច្បាស់ថា អាវទ្រនាប់របស់អ្នកគឺសមល្មម និងព្យាយាមកុំគេងផ្កាប់ក្នុងរយៈពេលមួយយូរអោយសោះ។
-សូមប្រើនូវទឹកដោះផ្ទាល់របស់អ្នកៈ ក្បាលដោះដែលធូរស្រាលពីការឈឺ និងតឹងដែលនៅចន្លោះការបំបៅដោះកូនដោយធ្វើអោយស្រទាប់ស្តើងនៃទឹកដោះ នឹងអនុញ្ញាតអោយពួកវាឆាប់អស់ ។ វេជ្ជបណ្ឌិតឡរេនបាននិយាយថា ទឹកដោះធ្វើអោយប្រសើរឡើងដោយខ្លួនវាផ្ទាល់។
-សូមធ្វើការសម្រាកខ្លះៗ: វេជ្ជបណ្ឌិតឡរេនបាននិយាយថា ការសម្រាក គឺចាំបាច់យ៉ាង ខ្លាំងសម្រាប់លំហូរទឹកដោះ ។ អ្នកត្រូវការវាដើម្បីបង្កើតនូវភាពមាំមួនរបស់អ្នក និងដើម្បី ប្រឆាំងទៅនឹងស្ត្រេស ។ សូមទុកអោយនរណាម្នាក់មើលថែកូនរបស់អ្នក។ សូមទុកអោយឪពុកពទារក និងអោយទារកនូវទឹកដោះដែលត្រូវបានច្របាច់ហើយរួចជាស្រេចដែលបានដាក់ក្នុងដបទឹកដោះគោនៅពេលណាដែលអ្នកគេងមួយភ្លែតនោះ។ គាត់បានបន្ថែមថា អំឡុងពេលបំបៅដោះកូន ឬច្របាច់ សូមបិទទូរស័ព្ទចោល និងបំបាត់ចោលនូវអ្វីដែលធ្វើអោយធុញទ្រាន់ដទៃទៀត។
-លេបថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិចៈ ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ និងគ្រុនក្តៅ, អ្នកអាចមានជំងឺរលាកជាលិកាសុដន់, គ្រូពេទ្យនឹងចេញវេជ្ជបញ្ជាអោយទិញថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិច ។ វេជ្ជបណ្ឌិតអូកបាននិយាយថា អ្នកនៅតែអាចបំបៅដោះកូនចាប់តាំងពីវាជាជាលិកាសុដន់, មិនមែនជាទឹកដោះដែលត្រូវបានឆ្លងមេរោគនោះទេ។ គាត់បានបន្ថែមថា ថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិចដែលឆ្លងកាត់ចូលទៅក្នុងទឹកដោះរបស់អ្នក គឺមិនអីនោះទេសម្រាប់ទារករបស់អ្នក ប៉ុន្តែអ្នកគួរតែសួរទៅគ្រូពេទ្យដើម្បីអោយប្រាកដ។ សូមសួរទៅគ្រូពេទ្យអំពីការលេបថ្នាំអាស្ពីរីនដើម្បីបន្ថយនូវភាពមិនស្រួលនេះនៅពេលដែលអ្នកកំពុងរង់ចាំថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិចនោះ។
-ទទួលការគាំទ្រ ៈ ប្រសិនបើអ្នកមានបញ្ហានៃការបំបៅដោះកូននេះច្រើន និងអ្នកមិនដែលនៅជិតស្ត្រីដែលជាមេដោះគេទេនោះ, វាអាចមានប្រយោជន៍ដើម្បីរំលឹកពីបច្ចេកទេសនៃការបំបៅដោះកូនរបស់អ្នក ។ មានក្រុមអ្នកគាំទ្រស្ត្រីបំបៅដោះកូនដូចជា La Leche League International ដែលអាចផ្តល់នូវ ព័ត៌មានលំអិត និងចម្លើយនូវសំណួរមួយចំនួនដែលអ្នកមាន។ ការចាកចេញពីការចាប់ផ្តើមដែលល្អ ការរៀនពីបច្ចេកទេសនៃការបំបៅដោះកូនដោយផ្ទាល់មុននឹងអ្នកដាក់កូនរបស់អ្នកអោយបៅនិងជាមធ្យោបាយដើម្បីឆ្ពោះទៅរកការការពារពីបញ្ហា។ ទាំងនេះគឺជារឿងមួយចំនួនគួរតែប្រុងប្រយ័ត្នៈ
-ទុកកូនអោយនៅជិតបន្ទាប់ពីសម្រាលរួចៈ ការសិក្សារបស់ជនជាតិស៊ុយអែតមួយបានរកឃើញថា ទារកដែលត្រូវបានយកចេញពីម្តាយសម្រាប់ការវាស់ និងស្លៀកកន្ទបអំឡុងពេល២០នាទីដំបូង, ពួកគេមិនបឺតដោះដូចទៅនឹងទារកដែលត្រូវបានអនុញ្ញាតអោយដាក់ក្បែរ ពោះម្តាយទាំងស្រាតននលក្នុងរយៈពេល១ម៉ោងនោះទេ ។ វេជ្ជបណ្ឌិតឡរេនបាននិយាយថា កុំខ្មាសអៀនដើម្បីអោយបុគ្គលិកដឹងថា អ្នកប៉ុនប៉ងទុកកូនរបស់អ្នកអោយនៅជិតពោះរបស់អ្នកនៅពេលដែលសម្រាលរួចភ្លាមនោះ។
-សូមសន្មតនូវការដាក់ទារកអោយត្រូវសម្រាប់ការបៅៈ វេជ្ជបណ្ឌិតឡរេនបាននិយាយថា ទារកគួរតែបែរមុខអោយកែងនឹងដោះជាមួយនឹងក្បាលពោះរបស់គេប៉ះទៅនឹងអ្នកដូចគ្នា ។ សូមបង្កើតជារាងអក្សរ V នូវម្រាម ដៃរបស់អ្នកជុំវិញក្បាលដោះ។ (ប្រសិនបើដោះ ពេញពេកដែលក្បាលដោះរបស់អ្នកបានលិប, យកដៃច្របាច់ទឹកដោះចេញបន្តិចដើម្បីបន្ទន់
វា)។ ច្របាច់ថ្ពាល់របស់ទារកដើម្បីធ្វើអោយ មាត់របស់គេបើក, បន្ទាប់មករុញមាត់ទារក អោយលឿនចូលទៅក្នុងក្បាលដោះទាំងមូល និងពី០,៦៣ ទៅ១,២៧សង់ទីម៉ែត្រ និងតំបន់ ពណ៌ជុំវិញក្បាលដោះទៅក្នុងមាត់របស់ទារក ។
– នៅពេលដែលទារកបានបញ្ចប់នូវការបៅ, ដាក់ម្រាមដៃរបស់អ្នកទៅជ្រុងនឹងមាត់របស់
ទារក ។ នេះបញ្ចប់នូវការបឺតនៃមាត់របស់ទារកជុំវិញក្បាលដោះ និងការពារពីការឈឺ។
-អំឡុងពេលមួយថ្ងៃ ឬបន្ទាប់ពីសម្រាល, ទឹកដោះនឹងធ្លាក់ចុះមកចូលទៅក្នុងដោះពីធម្មជាតិ, ដែលជំនួសដោយការបញ្ចេញជាពណ៌លឿង (ទឹកដោះដំបូង) ។ ទៅតាមច្បាប់, សូមប្រើប្រាស់នូវដោះទាំងពីរអំឡុងពេលបំបៅដោះកូន និងទុកអោយកូនរបស់អ្នកបៅច្រើនប៉ុន្មានដែលទារកចង់ ។ វេជ្ជបណ្ឌិតឡរេនបាននិយាយថា កុំព្រួយអំពីបញ្ហាបៅមិនគ្រប់គ្រាន់ ។ ការព្រួយបារម្ភអាចនាំអោយថយចុះទឹកដោះ ។ ការបំបៅដោះកូនគឺជាបាតុភូតនៃការចិញ្ចឹមបីបាច់ទារក។សុដន់បង្កើតនូវអ្វីដែលទារកត្រូវការ។
-វេជ្ជបណ្ឌិតក្រាសបាននិយាយថា ការបំបៅកូនដោយទឹកដោះក្នុងទីតាំងផ្សេងៗគ្នាដូចជា ការគេងរាបស្មើជាមួយទារកដែលត្រូវបានដាក់នៅលើគ្រែ ជួយផ្តល់នូវសម្ពាធដល់ក្បាលដោះ និងបន្ថយនូវការឈឺចាប់ផងដែរ ៕
អត្ថបទស្រាវជ្រាវប្រែសម្រួលដោយសុខ ឆាយ
ចែករំលែកព័តមាននេះ