ខេត្តបាត់ដំបង ៖ បន្ទាប់ពីបានផ្អាកមិនបើកដំណើរការស្វាគមន៍ភ្ញៀវទេសចរ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំកន្លងទៅនេះ រមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រកែច្នៃ«អាងទឹកកំពីងពួយ»នឹងត្រៀមរៀបចំបើកស្វាគមន៍ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិឡើងវិញក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ ក្រោយពេលស្ថាប័នជំនាញរួមគ្នាស្ថាបនាផ្លូវបេតុង និងរៀបចំទីតាំងទេសចរជាថ្មី រួចរាល់នៅលើខ្នងទំនប់«អាងកំពីងពួយ»ជាកេរ្តិ៍តំណែលនៃរបបខ្មែរក្រហមដែលបន្សល់ទុកកាលពីជិត៥០ឆ្នាំមុន ។ នេះបើតាមមន្ត្រីជំនាញបាននិយាយប្រាប់ពីផែនការណ៍នេះ។
បច្ចុប្បន្ន មន្ត្រីជំនាញនៃក្រសួងធនធានទឹកនិងឧតុនិយមបាន និងកំពុងស្ថាបនាក្រាលបេតុងនៅលើខ្នងទំនប់ «អាងកំពីងពួយ» ។ លុះសាងសង់បេតុងរួចរាល់ ក្រសួងមួយនេះ និងសហការជាមួយក្រសួងទេសចររៀបចំគម្រោង«ប្លង់មេ»ទីតាំងរមនីយដ្ឋានដ៏រៀបរយមួយកន្លែង សម្រាប់ទទួលភ្ញៀវទៅទស្សនា ឬហែលទឹកកម្សាន្ត ។
ត្រង់ចំណុចនេះ លោក ខៃ សុដា អនុប្រធានមន្ទីរធនធានទឹក និងឧតុនិយមខេត្ត ទទួលបន្ទុកក្ដាប់រួម និងលោក អ៊ុច អ៊ុំភីនីស្សារ៉ា ប្រធានមន្ទីរទេសចរខេត្ត បានលើកបង្ហាញ ប្រហាក់ប្រហែលគ្នាពីផែនការរួមប្រាប់កោះសន្តិភាព កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី០៣ តុលា ក្នុងការរៀបចំអភិវឌ្ឍន៍តំបន់រមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រកែច្នៃ«អាងកំពីងពួយ»នេះឡើងវិញ។ លោក ខៃ សុដា អនុប្រធានមន្ទីរធនធានទឹកខេត្តបានថ្លែងថា ខ្នងទំនប់«អាងកំពីងពួយ»ដែលកំពុងសាងសង់ចាក់បេតុងក្នុងពេលនេះ មានប្រវែង០៨គីឡូម៉ែត្រ មានទទឹង០៨ម៉ែត្រ ។
លោកថា មន្ត្រីជំនាញនៃក្រសួងធនធានទឹកជាអ្នកទទូលបន្ទុកសាងសង់ផ្ទាល់ បើគិតត្រឹមថ្ងៃទី០៣ តុលា នេះ សាងសង់បានប្រហែល៨០%ហើយ។ លោក ខៃ សុដា បានបញ្ជាក់ថា ក្រោយពេលសាងសង់ផ្លូវរួចរាល់ ក្រសួងនិងសិក្សារៀបចំគម្រោង«ប្លង់មេ»សម្រាប់បង្កើតទីតាំងរមណីយដ្ឋានដ៏រៀបរយមួយកន្លែង ដែលមានកិច្ចសហការជាមួយក្រសួង និងមន្ទីរទេសចរណ៍ខេត្តផង ដើម្បីទទូលស្វាគមន៍ភ្ញៀវទេសចរ ដែលធ្វើដំណើរទៅទស្សនា ឬទៅហែលទឹកលែងកម្សាន្ត ។
ជាមួយគ្នានេះ ប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍លោក អ៊ុច អ៊ុំភីនីស្សារ៉ា ក៏បានលើកឡើងប្រហាក់ប្រហែលគ្នាដែរ ពីកិច្ចសហការជាមួយមន្ទីរធនធានទឹក ក្នុងការរៀបចំផែនការអភិវឌ្ឍន៍តំបន់រមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រកែច្នៃ«អាងកំពីងពួយ»ដ៏ពេញនិយមមួយនេះឡើងវិញ។ លោកប្រធានមន្ទីរទេសចរណ៍បានប្រាប់កោះសន្តិភាពថា «ប្រហែលមិនទុកយូរទេ ឲ្យតែស្ថាបនាលើខ្នងទំនប់អាងរួចរាល់ យើងនិងចាប់ផ្ដើមចុះសិក្សាពីគម្រោងនេះហើយ» ។
លោក អ៊ុច អ៊ុំភីនីស្សារ៉ា បាននិយាយថា បើតាមផែនការ អាជ្ញាធរខេត្តនឹងបើកកិច្ចប្រជុំមួយនាពេលខាងដ៏ឆាប់ខាងមុខនេះ ដើម្បីធ្វើសេចក្ដីព្រៀងអនុវត្តរួមគ្នាជាមួយមន្ទីរធនធានទឹក ដែលបានរៀបចំគម្រោងរួចហើយ ។ ប៉ុន្តែត្រង់ចំណុចនេះ លោកបានបញ្ជាក់ដែរថា «បើតាមគោលការណ៍មន្ទីរទេសចរណ៍មិនអាចរង់ចាំគម្រោងនេះយូរពេកទេ។ មន្ទីរត្រូវចុះសិក្សារៀបចំលើទីតាំងណាមួយជាបណ្ដោះអាសន្នសិន ពីព្រោះប្រកាសរួមយើងមានស្រាប់អីចឹងមន្ទីរទេសចរណ៍ត្រូវធ្វើទីតាំងណាមួយបណ្ដោះអាសន្នសិន ដើម្បីកុំឲ្យមានការប្រទាំងប្រទើស ពាក់ព័ន្ធនឹងការដើរប្រមូលយកលុយពីទីតាំងទេសចរខាងលើ ដោយគ្មានការទទូលខុសត្រូវ» ។
លោកបានបញ្ជាក់បន្ថែមថា «សព្វថ្ងៃនេះ មានបញ្ហាច្រើននៅកន្លែងលក់ដូរ។ ហើយបើទុកយូរនាំឲ្យស្មុគស្មាញនៅពេលមន្ត្រីជំនាញចុះដោះស្រាយ។ ដូច្នេះ មន្ទីរទេសចរណ៍នឹងសុំគោលការទៅមន្ទីរធនធានទឹក ដើម្បីគ្រប់គ្រងបណ្ដោះអាសន្នមុនផែនការរួមចេញមក» ។ រមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រកែច្នៃ«កំពីងពួយ» គឺជា«អាងស្ដុកទឹក»ដ៏ធំធេងដែលអមទៅដោយជួរភ្នំនៅប៉ែកខាងលិច និងខាងកើត ។ មានទំនប់ស្ទាក់ទឹកដ៏ធំនៅប៉ែកខាងជើង (ប៉ែកខាងក្រោម) ប្រវែងប្រមាណ០៨គីឡូម៉ែត្រ ភ្ជាប់ពីចុងភ្នំម្ខាងទៅចុងភ្នំម្ខាង ដែលមានប្រភពទឹកដ៏សំខាន់ហូរឆ្ពោះចូលក្នុងអាងពីតំបន់ភាគខាងត្បូងឈៀងខាងលិច។
បើនិយាយពីប្រវត្តិនៃអាងស្ដុកទឹក«កំពីងពួយ»ត្រូវបានសាងសង់ឡើងដោយកម្លាំងញើសឈាមរបស់ប្រជាជនកម្ពុជា នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម កាលពីជិត៥០ឆ្នាំមុន (ក្នុងទសវត្សឆ្នាំ១៩៧០) ។ ប្រជាជនកម្ពុជា (កងចល័ត) រាប់សែននាក់បានប្រើប្រាស់កម្លាំងបាយ ជីក កាប់ កាយ និងរែកដីចាក់សាងសង់ជាទំនប់ស្ទាក់ទឹកដ៏ធំនេះឡើង ក្រោមការឈរបញ្ជាផ្ទាល់ និងដាច់ខាតពីពួកមេដឹកនាំរបបអាវខ្មៅ ។ ក្នុងពេលនោះ មាន«កងចល័ត» ប្រុស ស្រី រាប់ពាន់នាក់ក៏បានស្លាប់នៅក្នុងការដ្ឋានសាងសង់ទំនប់ «អាងកំពីងពួយ»នេះ ដែរ ដោយសារតែធ្វើការលើសកម្លាំង គ្មានពេទ្យព្យាបាល និងគ្មានអាហារហូបចុកគ្រប់គ្រាន់ ។
អាងស្ដុកទឹកដ៏ធំសម្បើមនេះ មានទីតាំងស្ថិតនៅភូមិតាង៉ែន ឃុំតាគ្រាម ស្រុកបាណន់ លើចម្ងាយផ្លូវប្រមាណ៣៥គីឡូម៉ែត្រ នៅភាគខាងលិច នៃទីរួមខេត្តបាត់ដំបង ។ កេរ្តិ៍ដំណែលក្រោមដំណក់ញើសឈាម និងជោកជាំទៅដោយទឹកភ្នែកប្រជាជនខ្មែររាប់សែននាក់ ក្នុងរបបខ្មែរដ៏ព្រៃផ្សៃ មួយកន្លែងនេះ វាបានប្រែក្លាយទៅជា «ទឹកបឹង»ដ៏ធំល្វឹងល្វើយសែនឆ្ងាយដាច់កន្ទុយភ្នែក ។
ប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនដែលមានប្រវត្តិធ្លាប់ធ្វើ«កងចល័ត»រែកដីនៅតំបន់អាងកំពីងពួយ ដែលសេសសល់ពីរបបអាវខ្មៅ រស់រានមានជីវិតរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ បានសម្រក់ទឹកភ្នែកយ៉ាងក្ដុកក្ដូលម្ដងទៀត នៅពេលពួកគេបានទៅឃើញស្លាកស្នាមអនុស្សាវរីយ៍ដ៏ជូចត់ ជោកជាំទៅដោយញើសឈាម ជាប្រវត្តិសាស្ត្រដែលមិនអាចបំភ្លេចបាន ។ ប៉ុន្តែផ្ទុយទៅវិញ សព្វថ្ងៃនេះ «បឹងទឹកភ្នែក» ដ៏ធំល្វឹងល្វើយលាយឡំទៅដោយ «ញើស និងឈាម» នេះ វាបានប្រែក្លាយទៅជាទីកន្លែង«រមណីដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រ» សម្រាប់អតីត«កងចល័ត»ទៅរំលឹកអនុស្សាវរីយ៍។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ រមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រ ក្នុងខេត្តដ៏មានវ័យចំណាស់មួយកន្លែងនេះ វាថែមទាំងបាន«ឆក់យកបេះដូង» ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងភ្ញៀវអន្តរជាតិយ៉ាងច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ឲ្យចាប់អារម្មណ៍ធ្វើដំណើរទៅទស្សនា និងហែលទឹកលែងកម្សាន្ត ។ ជាពិសេសនៅក្នងអំឡុងទសវត្សឆ្នាំ១៩៩០ រហូតដល់អំឡុងឆ្នាំ២០១៥ ។
ក្រោយៗមក ប្រជាពលរដ្ឋ ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងភ្ញៀវអន្តរជាតិ ហាក់មានការថមចុះពីមួយឆ្នាំ ទៅមួយឆ្នាំ ក្នុងការធ្វើដំណើរទៅកម្សាន្តនៅតំបន់ទេសចរណ៍ «អាងកំពីងពួយ»នេះ ។ មូលហេតុដោយសារតែខ្វះទឹកសម្រាប់ហែលកម្សាន្ត ខ្វះការថែទាំ គ្មានការអភិវឌ្ឍន៍ទីតាំងកាន់តែរួមតូចចង្អៀត ទើបអាជ្ញាធរ និងស្ថាប័នជំនាញសម្រេចបិទទិតាំងប្រវត្តិសាស្ត្រមួយនេះ អស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំរហូតមកទល់សព្វថ្ងៃ ។
ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក៏ដោយ រមណីយដ្ឋានប្រវត្តិសាស្ត្រ «អាងកំពីងពួយ»ដែលធ្លាប់ជាទីកន្លែងស្ងាត់ជ្រងំ នាប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ នឹងជះពន្លឺ «ឆក់យកបេះដូង»ប្រជាពលរដ្ឋ ភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិជាថ្មីឡើងវិញ ក្នុងពេលឆាប់ៗខាងមុខនេះ បន្ទាប់ពីមានការរៀបចំអភិវឌ្ឍទីតាំងឲ្យបានល្អស្ងាត់ តាមគម្រោងថ្មីនៃក្រសួងធនធានទឹក និងឧតុនិយម សហការជាមួយក្រសួងទេសចរណ៍
នៅក្នុងគម្រោងថ្មីនេះ បើតាមលោក អ៊ុច អ៊ុំភីនីស្សារ៉ា ប្រធានមន្ទីរទេសចរខេត្ត បានបញ្ជាក់ថា ក្រៅពីរៀបចំទីតាំងលក់ដូរឲ្យមានរបៀបរយ កន្លែងទទួលភ្ញៀវល្អ នៅតំបន់រមណីយដ្ឋាន«អាងកំពីងពួយ» ក៏មានរៀបចំឲ្យមានចំណត សម្រាប់យានយន្តគ្រប់ប្រភេទចតឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ផងដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ