លក្ខណៈនៃពិភពលោក
ភពផែនដីដែលជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សត្វលោកយើងគ្រប់រូប តែផែនដីមានព្រះអាទិត្យតែមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលជាស្នឹងដ៏មហាសំខាន់សម្រាប់ធ្វើឱ្យមនុស្សគ្រប់សញ្ជាតិ អាចបង្កើតទិសដៅនៃប្រភព នីមួយៗ
ភពផែនដីដែលជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សត្វលោកយើងគ្រប់រូប តែផែនដីមានព្រះអាទិត្យតែមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលជាស្នឹងដ៏មហាសំខាន់សម្រាប់ធ្វើឱ្យមនុស្សគ្រប់សញ្ជាតិ អាចបង្កើតទិសដៅនៃប្រភព នីមួយៗ
ភពផែនដីដែលជាទ្រព្យសម្បត្តិរបស់សត្វលោកយើងគ្រប់រូប តែផែនដីមានព្រះអាទិត្យតែមួយប៉ុណ្ណោះ ដែលជាស្នឹងដ៏មហាសំខាន់សម្រាប់ធ្វើឱ្យមនុស្សគ្រប់សញ្ជាតិ អាចបង្កើតទិសដៅនៃប្រភព នីមួយៗ បានដោយស្រួល ។
១-យើងរស់នៅលើភពផែនដីសព្វថ្ងៃ ដែលមានព្រះអាទិត្យនេះមួយ ដែលអាចផ្តល់ផលប្រយោជន៍សំខាន់ណាស់ ។ បើឥតមានព្រះអាទិត្យ មនុស្សយើងប្រហែលជាគ្មាននៅលើពិភពលោកយើងនេះមកទល់នឹងសព្វថ្ងៃសោះឡើយ ។
២-ផែនដីមានរាងមូល តែមិនមែនមូលដូចបាល់ ឬដូចប៊ូលដែលជាឧបករណ៍សម្រាប់លេងនោះទេ គឺមានរាងមូលបែបសំប៉ែតបន្តិច គឺបានសេចក្តីថា ពីទិសខាងជើងទៅទិសខាងត្បូង មានចម្ងាយខ្លីជាងពីទិសខាងលិចទៅទិសខាងកើតតែបន្តិចប៉ុណ្ណោះ ។
៣-ចម្ងាយមួយជុំខ្សែស្រប នៃចក្កវាឡមានប្រវែង៤០.០០០គីឡូម៉ែត្រ ។
៤-ផែនដីចែកចេញជាបីចំណែកគឺ៖ ចំណែកទី១ បណ្តូលមូលហៅថា «Centre d’attraction» ចំណែកទី២ គឺស្រទាប់រុំភ្ជាប់បណ្តូលមូល,ចំណែកទី៣ គឺស្រទាប់លើរុំភ្ជាប់ស្រទាប់ទី២ ។
បណ្តូល(Centre d’attraction) គឺជាវត្ថុធាតុដ៏សែនរឹងជាប់ស្វិតជាអតិបរមា ហើយមានធាតុឆក់ស្រូបយក អ្វីៗទាំងឡាយដែលស្ថិតនៅក្នុងអាកាសទ្រទ្រង់ផែនដី (Orbite terrestre) ឱ្យធ្លាក់ចុះមកផែនដីវិញទាំងអស់ តែផ្ទុយទៅវិញ វត្ថុធាតុអ្វីដែលមានទំហំធំ ហើយមានទម្ងន់ដ៏សែនស្រាលលើសលប់នោះ អាចអណ្តែតទៅលើអាកាសបានដោយងាយ ។ វត្ថុធាតុទាំងនោះមានដល់ចំហាយទឹក ផ្សែង អណ្តាតភ្លើងជាដើម។ សុទ្ធសឹងតែអណ្តែតឡើងទៅលើទាំងអស់ ។
ស្រទាប់ទី២ ហៅថា «Barysphère» គ្មានគុណប្រយោជន៍សំខាន់សម្រាប់មនុស្សឡើយ ។ តែមានភាពរឹងចែសម្យ៉ាងដែរ ។
ស្រទាប់ទី៣ ហៅថា «Pyrosphère» ជាស្រទាប់ដែលអាចផ្តល់ប្រយោជន៍គ្រប់បែបយ៉ាង និងជាដីដែលមនុស្សអាចរស់នៅពីលើបាន ។ វត្ថុធាតុដែលមនុស្សលោកងាយជួបប្រទះជាទីបំផុតមាន ៖ ដី, ដីស្អិត, ដីកណ្តេង, ដីបាយក្រៀម, ដីខ្សាច់, ថ្ម, ដែក, សំណ, ត្បូង, មាស, ប្រាក់ ជាដើម ។
តាមការស្រាវជ្រាវនៃលោក«F.CIARK» ជនជាតិអាមេរិកាំងបានពិសោធន៍ជាង៤០ឆ្នាំ ទៅលើវត្ថុដែលនៅលើដីចំនួន៥៥០៨ដុំបានពោលថា ស្រទាប់ដីម្យ៉ាងទៀត ដែលជាស្រទាប់ស្តើងក្រាលពាសពេញលើផ្ទៃសាកលលោកទាំងមូលមាន កម្រាស់១៦គីឡូម៉ែត្រ តែស្រទាប់នេះមិនមែនមានកម្រាស់តែ១៦គីឡូម៉ែត្រស្មើទេ គឺមានរាងក្រាស់ស្តើងគ្រប់កន្លែង ។ ជាពិសេសស្រទាប់ ឬហៅថាសំបកផែនដីនេះ មានកន្លែងខ្លះបាក់ផតចុះជ្រៅទៅក្នុងដី ភាគច្រើននៅបាតសមុទ្រមានកម្រាស់ពី៦០គីឡូម៉ែត្រ ទៅ១០០គីឡូម៉ែត្រក៏មាន ។
សំបកផែនដីហៅថា «Ecorce Ferrestre ou la Couche mincesuperficielle» ។ សំបកនេះ បើគិតជាទម្ងន់មានដ៏ហ្មត់ចត់បំផុតគឺ២ម៉ឺន២ពាន់បកោដិតោន ស្មើ១០០០គីឡូក្រាម,១បកោដិ ស្មើ១០លានកោដិ, ១កោដិស្មើ១០លាន ។
៦-ផ្នែកអាកាសដែលនៅជាប់នឹងស្រទាប់ដីមុខលើនេះហៅថា «Tropohére» ដែលមានកម្ពស់ពី៩គីឡូម៉ែត្រទៅ១៣គីឡូម៉ែត្រ ។ ដែលជាអាកាសពិសេសសម្រាប់មនុស្សមួយផ្នែកដែរ គឺអាកាសនេះហើយដែលយើងរាល់គ្នានៅសព្វថ្ងៃកប់ក្នុងអាកាសនេះឯង ។ បន្ទាប់ពីអាកាសទ្រូប៉ូស្វែរនេះមានអាកាសមួយទៀតឈ្មោះ «Stratosphère) អាកាសនេះក៏មានប្រយោជន៍ដូចគ្នា នឹងអាកាសផ្ទាល់ដីអីុចឹងដែរ ។
៧-នៅលើពិភពលោកមានផ្ទៃដី១ភាគ៤ និងទឹកសមុទ្រ៣ភាគ៤ នៃសំបកសាកលលោកទាំងមូល ។
៨-ជម្រៅដែលជ្រៅជាងគេ គឺជាជង្ហុកនៃបាតសមុទ្រឈ្មោះ «Mindamao(1)» (នៅប្រជុំកោះ Philippines) មានជម្រៅ១០៧៩០ម៉ែត្រ ឈ្មោះ«Tonga(2)» (នៅប្រជុំកោះ Polynésie)មានជម្រៅ៩.៤០០ម៉ែត្រ និងឈ្មោះ «Tuscarora» មានជម្រៅ៨.៨៨៧ម៉ែត្រ ។ ទាំងនេះជាជង្ហុកនៅបាតសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក ។
៩-នៅបាតសមុទ្រប៉ាស៊ីហ្វិក ជម្រៅជ្រៅជាធម្មតាមាន១០.៦០០ម៉ែត្រ ។
នៅសមុទ្រអាត្លង់ទិក ជម្រៅដែលជ្រៅជាធម្មតា មាន៩.១៤០ម៉ែត្រ ។
ទឹកសមុទ្រក្នុងមួយលីត្រមានជាតិអំបិល៣៥ក្រាម តែចំពោះទឹកសមុទ្រនៅមណ្ឌលក្តៅ មានជាតិអំបិល៣៧ក្រាម ។
១០-ចលនានៃរលកសមុទ្រជួនកាលមានកម្ពស់១៨ម៉ែត្រ តែចលនារលកមានកម្ពស់បែបនេះ គឺជម្រៅនៅកន្លែងនោះមានជម្រៅមិនហួសពី២០ម៉ែត្រឡើយ ។ បុព្វហេតុដែលបង្កើតឱ្យមានរលកខ្លាំងភ្លាមមកអំពីចលនាគាបសង្កត់ នៃកម្លាំងខ្យល់អាកាសបោកបក់ទង្គិចផ្ទប់នឹងទម្ងន់ព្រះធរណី ។ ទឹកសមុទ្រមានជោរមាននាចក្នុង១ថ្ងៃពីរដង ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ