សម័យនេះអ្នកណាៗក៏ឃើញប្រាក់ថាជាព្រះជាម្ចាស់ដែរព្រោះឃើញថា ប្រាក់ជារបស់បណ្ដាលឱ្យបាននូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង សូម្បីតែចិត្តមនុស្សក៏គេអាចទិញបានដែរ ។ មើលចុះមនុស្សរាល់ថ្ងៃនេះគឺសំដៅរកតែប្រាក់ គ្រប់ផ្លូវ ដែលបានប្រព្រឹត្តគ្រប់វិធី ទោះបីត្រូវ ធើ្វអាក្រក់ ទុច្ចរិត…
សម័យនេះអ្នកណាៗក៏ឃើញប្រាក់ថាជាព្រះជាម្ចាស់ដែរព្រោះឃើញថា ប្រាក់ជារបស់បណ្ដាលឱ្យបាននូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង សូម្បីតែចិត្តមនុស្សក៏គេអាចទិញបានដែរ ។
មើលចុះមនុស្សរាល់ថ្ងៃនេះគឺសំដៅរកតែប្រាក់ គ្រប់ផ្លូវ ដែលបានប្រព្រឹត្តគ្រប់វិធី ទោះបីត្រូវ ធើ្វអាក្រក់ ទុច្ចរិត ខុសច្បាប់ ខុសទម្លាប់យ៉ាងណា ក៏ព្រមធើ្វទាំងអស់ ឱ្យតែបានប្រាក់ ។ ព្រោះហេតុដូច្នេះហើយ ទើបក្នុងលោកយើងនេះត្រូវឡើងកម្ដៅ ទាំងកម្ដៅចិត្ត និងកម្ដៅថ្ងៃ ។
ប្រាក់សំខាន់ក៏ពិតមែនហើយណា៎កូន ប៉ុន្តែចូរកូនកុំឱ្យសេចក្ដីសំខាន់ដល់ប្រាក់ រហូតដល់ភ្លេចសេចក្ដីល្អ ភ្លេចនូវគុណធម៌នោះ ។ កាលបើកូនឱ្យសេចក្ដីសំខាន់ដល់ប្រាក់ច្រើនពេកទៅ ប្រាក់នឹងត្រូវក្លាយជាចៅហ្វាយលើកូនមិនខាន ។ កាលបើមានប្រាក់ជាចៅហ្វាយ ប្រាក់ក៏នឹងប្រើកូនបង្គាប់កូនឱ្យធើ្វនេះ ឱ្យធើ្វនោះ ។
កូនអាចពិនិត្យមើលខ្លួនឯងបាន គឺនៅពេលមិនទាន់មានប្រាក់ កូនក៏មិនគិតចង់បានអ្វីច្រើន ប៉ុន្មាននោះដែរ ចង់បាន ចង់ញ៉ាំ ចង់ទិញ ចំពោះតែរបស់ចាំបាច់ប៉ុណ្ណោះ លុះដល់កូនមានប្រាក់ច្រើន កូនក៏ចាប់ផ្ដើមចង់ញ៉ាំចង់ប្រើរបស់ដែលល្អៗ ប្លែកៗ ថ្លៃៗ លើសពីការចាំបាច់គឺមនុស្សយើងត្រូវប្រាក់បង្វិលឱ្យវិលខួរក្បាលអស់ដោយមិនដឹងខ្លួន ។
មនុស្សយើងកាលមិនទាន់មានប្រាក់អាចមានពេល ដេកពួក សម្រាកសម្រាន្ត សុខស្រួលរាល់ថ្ងៃ តែដល់ពេលមានប្រាក់ ត្រឡប់ទៅជាមិនមានពេលដេកពួនស្រួលបួល រកថ្ងៃសម្រាកក៏មិនមាន សឹងតែរកពេលបរិភោគអាហារឱ្យស្រួល មិនបានផង ។
នៅពេលមានប្រាក់តិច អាចនៅជាមួយក្រុមគ្រួសារបាន តែដល់ពេលមានប្រាក់ច្រើនបែរជាមិនមានពេលគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់គ្រួសារទៅវិញ ធើ្វឱ្យគ្រួសារខ្វះភាពកក់ក្ដៅ ។ នេះឯង ណា៎កូនប្រាក់ វាប្រើមនុស្ស ព្រោះហេតុតែមនុស្សយើងទៅវង្វេងជាមួយវា ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ