ទាំងអស់គ្នានាំគ្នារាំលេងសប្បាយនៅលើវាលស្មៅក្រោមដើមឈើជិតវាលស្រែ ។ ក្រុមអរុណកាន់ឧបករណ៍ភ្លេងលេងរៀងៗខ្លួន មានរ៉េតចូលរួមដែរ ។ ណាត ច័ន្ទ្រនិងក្រមុំៗអ្នកភូមិបីបួននាក់នាំគ្នារាំលេងតាមចង្វាក់ភ្លេងដែលពួកអរុណកំពុងតែនាំគ្នាលេង ។ វ៉ាន់លេងភ្លេងបណ្តើររាំបណ្តើរ រាំគៀងចុះគៀងឡើងមកជល់ជាមួយច័ន្ទ្រ ។ ច័ន្ទ្រសម្លក់ រាំយកជើងជាន់វ៉ាន់យ៉ាងខ្លាំង វ៉ាន់ស្រែកលោតកញ្ឆេង ។ កែមនិងនឿនសើច នាំគ្នារាំមកគៀងវ៉ាន់ឲ្យចេញឆ្ងាយពីច័ន្ទ្រហើយនាំគ្នាលេងភ្លេងបណ្តើរ ។ កែវនិងម្លិះកំពុងឈរនៅលើភ្លឺស្រែឆ្ងាយពីនោះបន្តិចមើលមកពួកគេរាំច្រៀងនាំគ្នាញញឹម ។ ច័ន្ទ្រងាកឃើញរត់ទៅអូសដៃម្លិះនិងកែវឲ្យចូលមករាំលេងជាមួយនិងគេដែរ។ ឃើញសកម្មភាពពួកគេរាំលេងសប្បាយ។ វ៉ាន់លេងភ្លេងបណ្តើរញាក់បណ្តើររាំ គៀងកែវ តែកែវគេចទៅរាំជាមួយអរុណ ។ អរុណគេចទៅរាំគៀងម្លិះ ។ កែមនិងនឿនរាំគៀងច័ន្ទ្រតែមីងណាតចូលមកពាំងអ្នកទាំងពីរ ។
ឃើញទិដ្ឋភាពវាលស្រែល្វឹងល្វើយ មានទំនប់មានទឹកហូរគ្រប់គ្រាន់ ស្រូវស្រែល្អ(តាមពេលវេលាដែលត្រូវថតបានស្រូវលាស់ល្អខៀវស្រងាត់ឬក៏ពេលស្រូវទុំ) ។
អរុណបររទេះគោចូលមកឈប់នៅទីធ្លាមុខផ្ទះរួចប្រមូលចំប៉ើងពីលើរទេះដាក់គរទុកនៅកៀនរបង ។ រឿងដើរចេញពីក្នុងផ្ទះស្លៀកពាក់អាវសរបៀបទៅបុណ្យ មានថង់អង្ករធូបទាននៅដៃ
រឿង៖ មកដល់ហើយហ្អីកូន ? បាយម្ហូបឆ្អិនអស់ហើយ ! ចាំអារ៉េតវាមកពីរៀនហូបជុំគ្នាមុនម៉ែទៅ! ម៉ែទៅចូលបុណ្យខ្មោចតាយឹម ! ហើយនៅជួយបុណ្យគេទាល់តែល្ងាច ទើបបានមកផ្ទះវិញ !
អរុណ៖ បាទ ! មិនអីទេម៉ែ ! ខ្ញុំរៀបហូបខ្លួនឯងបានហើយ! ម៉ែចាំអារ៉េតវាមកពីរៀនសិនទៅហ្អី! ខ្ញុំយកកង់ជូនម៉ែទៅ !
រឿងដើរចេញទៅក្រៅរបងនិយាយបណ្តើរ
រឿង៖ មិនចាំបាច់ទេ ! ផ្ទះតាយឹមនៅជិតនេះសោះ ! ម៉ែដើរតែបន្តិចដល់ហើយ ! ឯងគិតតែរឿងរៀបចំបាយទឹកហូបជាមួយប្អូនទៅ! ម៉ែទៅហើយ !
រឿងដើរចេញទៅផុត ។ អរុណ ដើរមករកពាងទឹកលាងដៃលាងជើងលុបមុខរួចដើរទៅទាញក្រម៉ានៅស្នួរហាលខោអាវមកជូតខ្លួន ។ រ៉េតស្លៀកពាក់សិស្សជិះកង់ចូលមកយ៉ាងលឿនដាក់ជន្ទល់កង់រួចរត់មកចាប់ទាញដៃអរុណ
រ៉េត៖ បងរុណៗ ! ខ្ញុំមានដំណឹងល្អមកប្រាប់បងណា ! តែកុំភ្លេចប្រាក់រង្វាន់ឲ្យសោះ !អរុណរុញក្បាលរ៉េត
អរុណ៖ ដំណឹងល្អស្អីទៀតហើយ ! មុខឯងនេះមុខលុយតែរហូតហ្នឹង ! គិតពីរឿងរៀបបាយរៀបទឹកហូបសិនទៅ ! ថ្មើរនេះហើយឯងមិនឃ្លានទេហ្អី ?
រ៉េតលែងដៃអរុណរួចដើរចូលទៅក្នុងផ្ទះនិយាយបណ្តើរ
រ៉េត៖ រៀបបាយហូបសិនក៏បានដែរ ! ប៉ុន្តែបងប្រយ័ត្នស្តាយក្រោយណា ! ខ្ញុំឃើញបងម្លិះជិះម៉ូតូតែម្នាក់ឯងទេ! ទៅផ្ទះមីងខនត្បាញសូត្រចុងភូមិឯណោះ ! បើបងទៅមិនទាន់ពេលទេច្បាស់ជាបាត់បង់ឱកាសល្អហើយ !
អរុណបើកភ្នែកធំៗ យកកន្សែងក្រវ៉ាត់ចង្កេះរួចរត់ទាញកង់ជិះចេញទៅយ៉ាងលឿន រ៉េតរត់ចេញទៅមើលអរុណនៅមាត់ទ្វារ ។ ឃើញអរុណធាក់កង់ញាប់ជើង ទៅដល់ឆ្ងាយហើយ ។
រ៉េតសើចគ្រវីក្បាលហួសចិត្ត
រ៉េត៖ ហ៊ឺម! មានស្នេហាពិបាកដល់ម្លឹង! គ្រាន់តែឮឈ្មោះគេឆ្អែតពេញបេះដូងតែម្តងមិនបាច់ហូបបាយហូបទឹកទេ ! ធំឡើងខ្ញុំប្រហែលមិនចង់មានស្នេហាទេ ! ពិបាកបែបនេះសុខចិត្តនៅម្នាក់ឯងល្អជាង !
មីងម្នាក់ឈ្មោះខនកំពុងអង្គុយត្បាញហូលនៅកន្លែងកីតម្បាញ។ ម្លិះកំពុងលើកមើលហូលបីបួនដែលត្បាញរួចបត់ដាក់នៅលើតុក្បែរកន្លែងមីងខនត្បាញ
ខន៖ ក្មួយម្លិះមើលទៅ ! ហូលនេះសុទ្ធតែគេអ្នកមកពីខេត្តកម្មង់ឲ្យមីងត្បាញ ! គេហ៊ានថ្លៃជាងអ្នកភូមិយើង ! ប៉ុន្តែគេទាមទារឲ្យមានគុណភាពល្អ ! ត្រូវឆ្នៃគោមថ្មីប្រើសរសៃសូត្រក្រាស់! តែគេឲ្យតម្លៃមួយជាពីរឯណោះ ! មីងចង់ឲ្យក្មួយមើលគំរូទៅ ! បើក្មួយចង់បានរបៀបត្បាញធម្មតាក៏បានដែរ! ចាំមីងត្បាញតាមហ្នឹងឱ្យ! តែបើក្មួយចង់បានសាច់ហូលក្រាស់ល្អដូចគេកម្មង់នេះទាល់តែគិតតម្លៃដូចគេហើយ !
ម្លិះលាមើលហូលដែលត្បាញរួចញញឹមងក់ក្បាល
ម្លិះ៖ មើលទៅគោមដែលមីងឆ្នៃថ្មីពិតជាស្អាតមែន ! គោមហ៊ីងនេះមិនសូវល្អិតទេហើយភ្លឺល្អ ! ខ្ញុំក៏ចង់បានហូលសាច់ក្រាស់ដែរ ! ត្បាញតាមធម្មតាខ្ញុំមិនស្រឡាញ់ទេ ! ខ្ញុំយកដូចហូលដែលគេកម្មង់មីងចុះ ! រឿងតម្លៃនោះមិនអីទេ!
ខន៖ ក្មួយចង់បានប៉ុន្មានក្បិនដែរ ? ហើយស្រលាញ់គោមមួយណាខ្លះ? ហើយយកពណ៌អី?
ម្លិះ៖ ខ្ញុំចង់បានប្រាំមួយក្បិនសម្រាប់ជូនអ្នកម៉ែពីរក្បិន ! ហើយខ្ញុំនិងបងកែវម្នាក់ពីរ
ក្បិនដែរ ! សម្រាប់អ្នកម៉ែមីងជួយរើសគោមនិងពណ៌ដែលត្រូវជាមួយមនុស្សចាស់ទៅបានហើយ ! មីងដឹងជាងខ្ញុំថាមនុស្សចាស់ស្លៀកអីសម! ចំណែករបស់ខ្ញុំនិងបងកែវវិញ! ខ្ញុំយកពណ៌ប្រាក់មួយ ! ពណ៌មាសមួយ ! ពណ៌ផ្កាម៉ោងដប់មួយ ! ហើយមួយទៀតយកពណ៌ស្លាបកំផេន !
មីងខនស្ទុះទៅយកសៀវភៅនិងប៊ិកមកកត់
ខន៖ ឈប់ៗ ! ម្លិះនិយាយម្តងទៀតទៅ! មីងកត់សិន ! ឥឡូវនេះមីងពូកែភ្លេចណាស់! ចាស់ហើយវាអញ្ចឹងណាក្មួយ ! បើមិនបានកត់ទេរំលងតែមួយថ្ងៃភ្លេចបាត់អស់ឥឡូវហ្នឹង ! ឃើញមីងខនសរសេរនៅលើសៀវភៅ
ម្លិះ៖ មីង ! ខ្ញុំសុំទៅមើលកន្លែងជ្រលក់សូត្របន្តិចបានទេ ? ខ្ញុំចង់ឃើញថាគេជ្រលក់ យ៉ាងម៉េចទៅ ! ធ្លាប់តែទិញស្លៀកស្រាប់ៗមិនដែលឃើញគេធ្វើយ៉ាងម៉េចសោះ!
មីងខនញញឹមចង្អុលប្រាប់
ខន៖ នោះ ! កន្លែងជ្រលក់សូត្រនៅត្រង់នោះ! ប៉ុន្តែថ្មើរនេះគេហាលសូត្រអស់ហើយអត់មានអ្នកនៅជ្រលក់ទេ !
(នៅមានត)
ចែករំលែកព័តមាននេះ