អាពាហ៍ពិពាហ៍ ៖ ចំណងដៃ ឬចំណងកម្ម?
ឪពុកម្តាយជាច្រើនប្រាថ្នារៀបចំពិធីមង្គលការធំដុំ សម្រាប់កូនរបស់គាត់ ដើម្បីបង្ហាញពីមុខមាត់នៅក្នុងសង្គម ។
ឪពុកម្តាយជាច្រើនប្រាថ្នារៀបចំពិធីមង្គលការធំដុំ សម្រាប់កូនរបស់គាត់ ដើម្បីបង្ហាញពីមុខមាត់នៅក្នុងសង្គម ។
នៅទីក្រុងភ្នំពេញ គេក៏កម្រឃើញពិធីមង្គលការមួយ ដែលតូចដូចជាត្រឹម១០ ឬ២០តុណាស់ ។ អ្នកខ្លះរៀបការរហូតដល់រាប់រយ
តុក៏មាន ដោយខំហៅភ្ញៀវសឹងគ្រប់មនុស្ស ដែលពួកគេបានស្គាល់មុខ ។ ក្រៅពីហេតុផលទីមួយនៃការចង់មានមុខមាត់អោយគេកោតសរសើរនោះ មានអ្នកខ្លះចាត់ទុកអាពាហ៍ពិពាហ៍នេះ គឺជាការប្រមូលលុយសម្រាប់កូនកម្លោះ និងកូនក្រមុំរបស់ពួកគេទៅ
វិញ ។ និន្នាការរៀបមង្គលការ ដើម្បីផលចំណេញផ្នែកលុយកាក់ចេះតែកើនឡើងពិសេស នៅក្នុងចំណោមមន្ត្រីខ្មែរ ។
ម្ល៉ោះហើយ សំបុត្រអញ្ជើញអាពាហ៍ពិពាហ៍ពេលខ្លះ មិនមែនជារឿងត្រូវត្រេកអរឡើយ ។ ប៉ុន្តែវាជាការខឹងសម្បារ និងចោទសួរថាហេតុអ្វីក៏គ្រាន់តែស្គាល់គ្នាបន្តិចបន្តួចក៏ហៅការដែរ? ចំណែកអ្នកខ្លះទៀតបារម្ភថា តើត្រូវចងដៃការកូនរបស់មេប៉ុន្មានទើបសម?
មនុស្សមិនតិចទេ ដែលរអ៊ូរទាំអំពីបញ្ហាលិខិតអញ្ជើញការ ។ ចំណូលរបស់បុគ្គលិករដ្ឋ ដែលមានត្រឹមខ្ទង់រយដុល្លារ ប្រហែលជាមិនអាចស៊ូទ្រាំបាននឹងការអញ្ជើញការរហូតដល់១០ក្នុងមួយខែដែរ ។ ដូច្នេះ អាពាហ៍ពិពាហ៍មួយដែលសមនឹងទទួលការអបអរ ក៏ត្រូវបានបង្កើតឱ្យមានការខឹងសម្បារខ្លះនៅក្នុងសង្គម ។
នៅពេលដែលអាពាហ៍ពិពាហ៍មានលក្ខណ:ដូចជាមុខជំនួញនោះ វាក៏ចោទសួរអំពីសីលធម៌របស់មនុស្សដែល សូម្បីតែពិធីមង្គលការ ក៏ត្រូវបានគេប្រែក្លាយទៅជាឪកាសមួយ ដើម្បីរកលុយកាក់ចំណេញដោយកេងប្រវ័ញ្ចដល់សន្តានចិត្តល្អរបស់មនុស្សដែលគិតថា វាជាការមិនសាកសមឡើយដែលមិនចូលរួមពិធីមួយតាមការអញ្ជើញ។
ពិធីមង្គលការមិនគួរ ត្រូវបានគេប្រែក្លាយអោយទៅជាឱកាសនៃការរកលុយឡើយ ។ វាត្រូវតែជាពិធីមួយ ដើម្បីមនុស្សចូលរួមអបអរដល់កូនកម្លោះជាមួយនឹងបេះដូងដ៏រីករាយមួយ ។ ដូច្នេះ ការអញ្ជើញមនុស្សចូលរួមនៅក្នុងពិធីមង្គលការគួរតែត្រូវបានពិចារណាល្អិតល្អន់ជាងនេះ ដោយធ្វើការអញ្ជើញតែសាច់ញាតិ និងមិត្តភក្តិជិតស្និទ្ធបំផុត ។ សំខាន់ជាងនេះ គេមិនត្រូវយកពិធីនេះដើម្បីដាក់ការគាបសង្កត់ដល់មនុស្សក្រោមបង្គាប់ ដើម្បីចូលរួមនោះដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ