បុគ្កលដែលតែងតែសម្លឹងឃើញទុក្ខទោសក្នុងវដ្តៈនេះជារឿយៗរមែងជាអ្នកនឿយណាយក្នុងលោកនេះរមែងញាំងសទ្ធារបស់ខ្លួនឲ្យជឿជាក់ស៊ប់ក្នុងព្រះរតនត្រ័យជាក់ច្បាស់ក្នុងរឿងកម្មផលហើយតែងតែមានហិរិនិងឱត្តប្បៈ ការខ្មាសបាបខ្លាចបាបជាប់ជានិច្ច ជាប្រក្រតីមានកាយ វាចាសង្រួមមិនប្រព្រឹត្តកន្លងនូវសិក្ខាបទដែលខ្លួនបានសមាទានកាន់យកហើយនោះ ទោះជាស្ថិតក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ ហើយតែងតែមានមុខឆ្ពោះទៅរកព្រះកម្មដ្ឋានខិតខំអប់រំសន្តានដើរសំដៅទៅរកព្រះនិព្វានតែម្យ៉ាង ។
សីលរបស់បុគ្គលដែលបានសមាទានហើយដុសខាត់ឲ្យស្អាតល្អផូរផង់បរិសុទ្ធនឹងមានអានិសង្សច្រើន ដែលនៅក្នុងគម្ពីរវិសុទ្ធិមគ្គមានសេចក្តីថាកាលបើសីលបរិសុទ្ធហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតសេចក្តីមិនក្តៅក្រហាយស្តាយក្រោយ កាលបើចិត្តមិនក្តៅក្រហាយកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតសេចក្តីរីករាយទន់ កាលបើសេចក្តីរីករាយកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតបីតិសេចក្តីឆ្អែតកាយចិត្ត កាលបើបីតិកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតសេចក្តីស្ងប់កាយចិត្ត ។
កាលបើសេចក្តីស្ងប់កើតឡើងហើយ ជាបច្ច័យឲ្យកើតសុខៈ សេចក្តីស្រួលកាយចិត្ត កាលបើសុខៈកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតសមាធិ ការមិនរាយមាយចិត្ត កាលបើសមាធិកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតប្រាជ្ញាដែលដឹងច្បាស់ ឃើញច្បាស់តាមសេចក្តីពិត កាលបើសេចក្តីពិតកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតសេចក្តីនឿយណាយ កាលបើសេចក្តីនឿយណាយកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតការប្រាសចាកតម្រេក កាលបើការមិនត្រេកអរនឹងតម្រេកកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតការួចផុតស្រឡះចាកកិលេស កាលបើការរួចផុតពីកិលេសកើតឡើងហើយជាបច្ច័យឲ្យកើតប្រាជ្ញាដឹងច្បាស់ឃើញច្បាស់រួចផុតស្រឡះចាកកិលេស ។
កាលបើបុគ្គលដឹងច្បាស់នូវសេចក្តីពិតយ៉ាងដូច្នេះហើយ រមែងពិចារណាថា លោកនេះមិនមានអ្វីគួរអាល័យអាឡោះនោះឡើយ អ្វីៗទាំងឡាយសុទ្ធតែជាគ្រឿងបោកបញ្ឆោតឲ្យវង្វេងជាប់ជំពាក់តែប៉ុណ្ណោះ ជីវិតកើតមករងទុក្ខគ្រប់យ៉ាង ទុក្ខព្រោះរោគ ទុក្ខព្រោះចាស់គ្រាំគ្រា ទុក្ខព្រោះស្លា.ប់ ទុក្ខព្រោះបាត់បង់នូវរបស់ជាទីស្រឡាញ់ផ្សេងៗជាដើម ។
ដូច្នេះហើយចូរជាអ្នកមានស្មារតីដើរចេញពីលោកនេះ ហើយចូរជាអ្នកសម្លឹងនូវព្រះនិព្វានជារឿយៗជាទិសដៅ ដោយចាប់ផ្តើមពីសីលជាជំហានដំបូង ជាជំហានឈានជើងដើរចេញពីលោកដែលពោរពេញដោយទុក្ខមួយនេះដោយឧបាយគឺបញ្ញាចុះ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ