ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ តំបន់ខាងលិចនៃស្រុកសៀមប៉ាងជាទីជម្រករបស់សត្វត្មាត ដោយគេរកឃើញជាលើកដំបូងសំបុកពងកូនក្នុងតំបន់អភិរក្ស ។ ត្មាតជាប្រភេទសត្វស្លាបរស់នៅលើដើមឈើ ស្ថិតក្នុងព្រៃល្បោះ
ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ តំបន់ខាងលិចនៃស្រុកសៀមប៉ាងជាទីជម្រករបស់សត្វត្មាត ដោយគេរកឃើញជាលើកដំបូងសំបុកពងកូនក្នុងតំបន់អភិរក្ស ។ ត្មាតជាប្រភេទសត្វស្លាបរស់នៅលើដើមឈើ ស្ថិតក្នុងព្រៃល្បោះ ហើយបច្ចុប្បន្នស្ថិតក្នុងប្រភេទសត្វស្លាបជិតផុតពូជ ។ សត្វត្មាតនៅតំបន់ខាងលិចស្រុកសៀមប៉ាងមាន៣ប្រភេទ គឺត្មាតភ្លើង ត្មាតប្រផេះ និងត្មាតត្នោត ។
តាមប្រភពព័ត៌មានឲ្យដឹងកាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកថា ពពួកសត្វត្មាតនៅភាគខាងលិចនៃស្រុកសៀមប៉ាងមានប្រហែលជា១២០ក្បាល ក្នុងចំណោមសត្វត្មាតជាង១៥០ក្បាល នៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា ក្នុងនោះសត្វត្មាតភ្លើងមានត្រឹម៤ទៅ៦ក្បាលប៉ុណ្ណោះ នេះបើតាមការជំរឿនពីអង្គការសត្វស្លាប( Bird Life )។
លោកកែវ បុប្ផារង្សី ជំនួយការគម្រោងអភិរក្សជីវៈចម្រុះស្ទឹងត្រែង-ក្រចេះបានប្រាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ និងត្រូវផ្តល់អាហារដ្ឋានដល់ពួកវារៀងរាល់ខែ ហើយមិនប្រាកដថា ពួកវាត្រូវចុះមករកអាហារទៀងទាត់ទេ ។ ជីវសាស្ត្រនៃការរស់នៅរបស់សត្វត្មាតមិនមានការផ្លាស់ប្តូរទេ តែមានត្មាតតិចតួចប្រែប្រួលតាមរដូវកាល ពួកវាបានបម្លាស់ទីពីតំបន់ខាងលិចស្រុកសៀមប៉ាងទៅកាន់ខេត្តរតនគិរី និង ខេត្តព្រះវិហារ ហើយពួកវានឹងវិលត្រឡប់ទៅវិញ ។
សត្វត្មាតទាំង៣ប្រភេទ បើទោះបីជាប្រភេទសត្វស្លាបតែមួយពិតមែន តែការបន្តពូជរបស់វាមិនដូចគ្នាទេ ដោយត្មាតភ្លើងពងកូននៅរដូវវស្សាក្នុងមួយឆ្នាំមានតែម្តងប៉ុណ្ណោះ ហើយពេលខ្លះជោគជ័យ និងពេលខ្លះមិនជោគជ័យដោយសារត្រូវសត្វក្អែកចឹកស៊ី ឬនៅពេលញាស់ជាកូនហើយត្រូវសត្វក្អែកចាប់ស៊ីនៅពេលមេចេញទៅរកអាហារ ។ រីឯត្មាតប្រផេះនិងត្មាតត្នោត ពួកវាពងកូននៅរដូវប្រាំង ហើយការពងកូនបាន២គ្រាប់ ក្នុងមួយឆ្នាំដូចគ្នា ។ ពួកវាមានវដ្តជីវិតចាប់ពីកើតរហូតទៅដល់ពេញវ័យមានអាយុពី៨ទៅ១២ឆ្នាំ និងទម្ងន់ពី៦ទៅ៧គីឡូក្រាម ។
ដោយសារតែការបន្តពូជរបស់សត្វត្មាតទាំង៣ប្រភេទប្រឈមទៅនឹងឧបសគ្គគំរាមកំហែងពីពពួកសត្វស្លាបដទៃ អង្គការជីវិតសត្វស្លាបបានចំណាយប្រាក់ជួលអ្នកភូមិដេកថែទាំសំបុកពងកូនរបស់វា បន្ទាប់ពីប្រទះឃើញសំបុករបស់ពួកវាហើយនោះ ។
សត្វត្មាតតំបន់ខាងលិចនៃស្រុកសៀមប៉ាងត្រូវគេអះអាងថាមានការធ្លាក់ចុះ ហើយមូលហេតុនៃធ្លាក់ចុះនោះមកពីកត្តាកង្វះប្រភពចំណីអាហារធម្មជាតិ និងការបំពុល ដូច្នេះហើយទើបអង្គការ BirdLife ថែរក្សាដោយចំណាយលើការទិញគោ ឬក្របីធ្វើជាអាហារសម្រាប់ពួកវា ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ