រាជធានីភ្នំពេញ ៖ តម្រូវការត្រី សម្រាប់ប្រជាជនកម្ពុជាបរិភោគក្នុងមួយឆ្នាំៗមានកំណើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់ទៅតាមកំណើនប្រជាជនសរុបក្នុងស្រុក ។ ជាក់ស្ដែង មកដល់ពេលនេះ តាមការធ្វើជំរឿនប្រជាជនកម្ពុជាមានចំនួនសរុប ១៥.២៨៨.៤៨៩នាក់ និងមានតម្រូវការត្រីសម្រាប់បរិភោគប្រចាំឆ្នាំប្រមាណជាង៨០ម៉ឺនតោន…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ តម្រូវការត្រី សម្រាប់ប្រជាជនកម្ពុជាបរិភោគក្នុងមួយឆ្នាំៗមានកំណើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់ទៅតាមកំណើនប្រជាជនសរុបក្នុងស្រុក ។ ជាក់ស្ដែង មកដល់ពេលនេះ តាមការធ្វើជំរឿនប្រជាជនកម្ពុជាមានចំនួនសរុប ១៥.២៨៨.៤៨៩នាក់ និងមានតម្រូវការត្រីសម្រាប់បរិភោគប្រចាំឆ្នាំប្រមាណជាង៨០ម៉ឺនតោន ។
យោងតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ក្រសួងកសិកម្មរុក្ខា ប្រមាញ់ និងនេសាទចេញផ្សាយថ្ងៃទី១៥ មិថុនា ២០២១នេះ បានឱ្យដឹងថា តាមការស្រាវជ្រាវប្រជាជនកម្ពុជាជាអ្នកដែលចូលចិត្តបរិភោគត្រីហើយក្នុងមួយឆ្នាំៗ ប្រជាជនកម្ពុជាបរិភោគត្រីច្រើនជាងការបរិភោគសាច់សត្វដទៃទៀត ។ បើតាមការស្រាវជ្រាវបានឱ្យដឹងប្រជាជនកម្ពុជាម្នាក់បរិភោគត្រី ប្រមាណ៥២,៤គីឡូក្រាមក្នុងមួយឆ្នាំ តែសម្រាប់ប្រជាជនរស់នៅតំបន់ទំនាបលិចទឹកវិញ បរិមាណនៃការបរិភោគត្រី បានកើនឡើងដល់ទៅប្រមាណ៧៥,៦គីឡូក្រាមក្នុងមួយឆ្នាំក្នុងមនុស្សម្នាក់ ។
យោងតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ក្រសួងកសិកម្មរុក្ខាប្រមាញ់និងនេសាទ ឱ្យដឹងថាដោយសារតែតម្រូវការកើនឡើងធ្វើឱ្យការផ្គត់ផ្គង់ក្នុងស្រុកមិនទាន់ឆ្លើយតបបានគ្រប់គ្រាន់ ដែលធ្វើឱ្យការនាំចូលត្រីពីប្រទេសជិតខាងនៅតែបន្ត ។ យ៉ាងណាក្ដី រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាបានលើកទឹកចិត្តប្រកបដោយភាពកក់ក្ដៅ ដើម្បីអនុវត្តគម្រោងវារីវប្បកម្ម ពិសេសការចិញ្ចឹមត្រូវអណ្ដែង និងកង្កែបក្នុងតង់ប្លាស្ទិក ដោយប្រើរយៈពេលខ្លី ចំណាយដើមទុនតិច និងទទួលបានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់ នៅតាមខេត្តគោលដៅចំនួន១១និងខេត្តទទួលរងគ្រោះជំនន់ទឹកភ្លៀងចំនួន៤នាពេលកន្លងមក ។
បើតាមក្រសួងកសិកម្មរុក្ខាប្រមាញ់និងនេសាទថា ធនធានមនុស្សពាក់ព័ន្ធនឹងការងារវាវប្បកម្ម មានសមត្ថភាពគ្រប់គ្រាន់។ មន្ត្រីជំនាញ វារីវប្បកម្មត្រូវបានទទួលស្គាល់បណ្ដុះបណ្ដាលក្នុងនិងក្រៅប្រទេស និងបានយកចំណេះជំនាញនេះទៅបណ្ដុះបណ្ដាលដល់កសិករឱ្យចេះចិញ្ចឹមត្រី នៅស្ទើរតែគ្រប់រាជធានី ខេត្តដែលមានសក្ដានុពលផលិត ។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី យើងទទួលស្គាល់ថា មូលហេតុចម្បងនៃតម្រូវការ និងការផ្គត់ផ្គង់ត្រីនៅកម្ពុជានៅតែបន្តជួបបញ្ហាប្រឈមមិនទាន់ដោះស្រាយបាននៅលើយ ដោយសារតែ ការថមថយផលត្រីពីធម្មជាតិ មានបដិបក្ខក្នុងការគ្រប់គ្រងទីផ្សារត្រី នៅកម្ពុជា ការប្រកួតប្រជែងទីផ្សារក្នុងស្រុក យន្តការត្រួតពិនិត្យនៃការនាំចូលមានភាពស្មុគស្មាញ ទាំងបរិមាណគុណភាព និងកាតព្វកិច្ច នានាសម្រាប់អ្នកនាំចូលនិងមានសមត្ថកិច្ចទទួលខុសត្រូវច្រើន ។
បញ្ហាប្រឈមមួយទៀតនោះ គឺវិស័យវិនិយោគឯកជនលើការធ្វើវារីវប្បកម្មនៅខ្វះទុន និងខ្វះចំណេះដឹងក្នុងការសិក្សាពីតម្រូវការទីផ្សារក្នុងនិងក្រៅប្រទេសគួបផ្សំជាមួតម្លៃនៃការដឹកជញ្ជូនក្នងុស្រុកនិងការនាំចេញ តម្លៃសេវាក្នុងការផលិតកែច្នៃនិងស្តុកនៅមានតម្លៃ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ