ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖ អ្នកមានជំនឿរាប់សិបនាក់នាំគ្នាទៅកាន់ទីសក្ការៈមួយ ស្ថិតនៅលើភ្នំកាច់ចង្កូត ក្នុងភូមិក្បាលដំរី ឃុំអន្សាចំបក់ ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ជាប់ព្រំប្រទល់ភូមិក្បាលដំរី ឃុំត្រពាំងចាន់ ស្រុកបរិបូណ៌ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង
ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ៖ អ្នកមានជំនឿរាប់សិបនាក់នាំគ្នាទៅកាន់ទីសក្ការៈមួយ ស្ថិតនៅលើភ្នំកាច់ចង្កូត ក្នុងភូមិក្បាលដំរី ឃុំអន្សាចំបក់ ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ ជាប់ព្រំប្រទល់ភូមិក្បាលដំរី ឃុំត្រពាំងចាន់ ស្រុកបរិបូណ៌ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ដើម្បីបួងសួងសូមឱ្យបានសម្រេចសេចក្តីប្រាថ្នា និងបន់ស្រន់សូមឱ្យជាពីជំងឺ ផ្សេងៗ ព្រោះមានជំនឿថា អ្នកសច្ចំមានបារមីសកិ្តសិទ្ធិនៅលើភ្នំនោះ ។
កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី៥ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០១៥ ភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានកោះសន្តិភាព បានទៅកាន់ភ្នំនោះ ហើយឃើញអ្នកស្រុករាប់សិបនាក់នាំគ្នាទៅទីនោះដែរ បើទោះជាផ្លូវមានការលំបាកខ្លាំងយ៉ាងណាក្តី ។ ការធ្វើដំណើរត្រូវឡើងភ្នំ ចុះភ្នំ ឆ្លងអូរ ទម្រាំដល់ទីអាស្រមមួយខ្ពស់ដាច់ស្រយាលពីគេឯង ។
ក្នុងដំណើរចេញពីផ្លូវជាតិលេខ៥ ត្រង់ជិតព្រំប្រទល់ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង និងខេត្តពោធិ៍សាត់ ប្រមាណ១០គីឡូម៉ែត្រតាមផ្លូវក្រាលក្រួសក្រហម ដោយក្រុមហ៊ុនចិន ដែលដាំដើមដំឡូងមី បត់ចុះឡើង ទើបទៅដល់ជើងភ្នំ «កាច់ចង្កូត»។ ទៅដល់ទីនោះ គេសង្កេតឃើញមានតូបអ្នកលក់ដូរប្រមាណ៣០តូបនៅជាប់ជើងភ្នំ ត្រង់ផ្លូវឡើងទៅលើ និងមានរថយន្តជាច្រើនគ្រឿងចតទុកចោលនៅទីនោះ ។ អ្នកទៅបន់ស្រន់សុំទឹកមន្ត នៅទីសក្ការៈនោះត្រូវឡើងទៅលើភ្នំដោយថ្មើរជើង សូម្បីតែម៉ូតូ-កង់ក៏មិនអាចឡើងទៅរួចទេ ព្រោះតែផ្ទាំងថ្មតូចធំ និងមានចំណោតខ្លាំង ។ អ្នកឡើងទៅលើភ្នំនោះត្រូវឈប់ជាច្រើនដងទើបទៅដល់កំពូលភ្នំ ហើយដើរលើខ្នងភ្នំប្រមាណ៣គីឡូម៉ែត្រទើបទៅដល់ទីសក្ការៈបូជានោះ ។
ក្នុងដំណើរឡើងលើខ្នងភ្នំនោះភ្នាក់ងារកោះសន្តិភាពបានជួបសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកស្រុកជាច្រើននាក់ ដែលកំពុងឈប់សម្រាកយកកម្លាំងសម្រាប់បន្តដំណើរទៅមុខទៀត ដោយពួកគាត់ខ្លះពីខេត្តពោធិ៍សាត់ ខ្លះពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង។ ស្រី្តម្នាក់ពីស្រុកកណ្តៀង ខេត្តពោធិ៍សាត់ ដែលកំពុងងូតទឹកក្នុងអូរ មានទឹកថ្លាយង់និយាយថា គាត់ទៅទីនោះជាលើទី២ហើយ ។ លើកក្រោយនេះមានមនុស្សប្រមាណ៤០នាក់ធ្វើដំណើរតាមគាត់ ព្រោះគាត់បានជាសះស្បើយពីជំងឺកាលពីលើកទី១ ។ អ្នកជឿតាមគាត់បានឱ្យគាត់ជូនទៅ ។ ក្រៅពីថ្ងៃសីល មិនសូវមានមនុស្សច្រើនទេ តែបើថ្ងៃសីលមានមនុស្សច្រើនណាស់ពី៥០០ទៅ១ពាន់នាក់ឯណោះ ។
ស្ត្រីម្នាក់ទៀតអង្គុយលើផ្ទាំងថ្ម ជ្រកម្លប់ឈើ ឱ្យដឹងថា គ្រាន់តែពេលខ្លះដាំបាយដល់ទៅ១០ខ្ទះឯណោះ ដោយនៅលើនោះគេមានទទួលបាយទឹក និងទីកន្លែងសម្រាប់ស្នាក់នៅ ។ ពួកគាត់ត្រូវដេកលើកំពូលភ្នំមួយយប់ លុះស្អែកទើបត្រឡប់ទៅវិញ ។
ចំណែកក្មេងស្រីជំទង់ម្នាក់និយាយថា នាងមិនឈឺអ្វីទេ តែទៅតាមម្តាយមីង ដើម្បីបន់សុំឱ្យប្រឡងជាប់ ទោះជានាងប្រឡងបាក់ឌុបរួចហើយក្តី តែលទ្ធផលមិនទាន់ប្រកាសទេ ។
នៅលើកំពូលភ្នំមានរូបនាងគង្ហីងមួយធំខ្ពស់ និងរូបសត្វក្រពើមួយធំមិនទាន់លាបថ្នាំ ។ ក្រៅពីនោះ មានព្រះពុទ្ធបដិមាតូចធំជាច្រើននៅក្នុងរោងធំមួយ ។ នៅជិតព្រះពុទ្ធបដិមាទាំងនោះមានប្រេងកូឡា ម្សៅ ទឹកបរិសុទ្ធ ថ្នាំដុសធ្មេញ និងសម្ភារជាច្រើនសម្រាប់លាប ផឹក ជាដើម ដាក់តម្រៀបគ្នា ។ នៅពីមុខព្រះពុទ្ធបដិមាទាំងនោះមានជើងពានធំចំនួន២ លាបពណ៌ទឹកមាស សម្រាប់ដាក់ទឹកមន្ត ដែលអ្នកគ្រប់គ្នាត្រូវដួសផឹក និងលុបលាងមុខមាត់ និងដុតទៀនធូបសុំសេចក្តីប្រាថា្ន ផ្សេងៗ ពិសេសសុំជាពីជំងឺ។
គេងឿងឆ្ងល់ថា ឡើងតែខ្លួនទទេស្ទើរមិនចង់រួចផង ចុះដែកស៊ីម៉ង់ត៍គេយកទៅតាមណា ។ ទោះជាយា៉ងណាក្តី នៅខាងក្រោយរោងឃើញរថយន្តកែច្នៃធំមួយ ដែលជាងកំពុងជួសជុល។ បុរសម្នាក់ដែលជាជាងជួសជុលរថយន្តនោះប្រាប់ថា មានតែរថយន្តនេះទេទើបអាចឡើងបានតាមផ្លូវខាងក្រោយភ្នំមានចម្ងាយ៩គីឡូម៉ែត្រ ។
ចុងភៅនៅរោងបាយឱ្យដឹងថា ម្ហូបនៅទីនោះគឺជាម្ហូបបួស មានតែបន្លែគ្មានសាច់ឡើយ។ ថ្ងៃសីលតូចដាំបាយ៤ទៅ៦ខ្ទះ ថ្ងៃសីលធំដាំបាយដល់ទៅ១០ខ្ទះឯណោះ ។ បើភេសជ្ជៈ ថ្ងៃសីលខ្លះអស់ជាង១០០កេស ។
ក្មេងប្រុសជំទង់ម្នាក់ ដែលស្ពាយភេសជ្ជៈនៅលើខ្នងឱ្យដឹងថា នៅថ្ងៃសីលតូចបច្ច័យដែលបានពីការសូត្រធម៌នៅពេលយប់ ភាគច្រើនធ្វើនៅម៉ោង១២អធ្រាត្រប្រមាណពី៦ទៅ៧លានរៀល បើថ្ងៃសីលធំដល់១២លានរៀល ។ បច្ច័យត្រូវបានប្រកាសទុកសម្រាប់កសាងទីកន្លែងនោះ ។ ពេលខ្លះមានអ្នកយកមាសទៅបញ្ចុះក្នុងមាត់ និងក្នុងពោះរូបសំណាកក្រពើទៀតផង ។ រាល់ថ្ងៃសីលកន្លងមក សំបូរដោយជនជាតិវៀតណាម តែពេលនេះស្ងាត់ ព្រោះសមត្ថកិច្ចកំពុងរឹតបន្តឹងច្បាប់អន្តោប្រវេសន៍ ។
ក្មេងជំទង់រូបនោះប្រាប់ថា បើមានវាសនានឹងជួបអ្នកគ្រប់គ្រងកន្លែងនោះ ដោយអ្នកខ្លះហៅគាត់ថា «អ្នកសច្ចំ» អ្នកខ្លះហៅ «លោកគ្រូ» ខ្លះហៅ «ធុតង្គ» នៅតាមផ្លូវជាពុំខាន ។
ដូចការនិយាយរបស់ក្មេងនោះមែន ក្រុមអ្នកយកព័ត៌មានបានជួបនឹងលោកគ្រូនោះនៅកន្លែងសម្រាកធំមួយ ដែលជាដីរាបស្មើ ខណៈគាត់កំពុងនាំកងដឹកជញ្ជូនស្បៀង មានបន្លែគ្រប់មុខ ជាដើមសម្រាកនៅទីនោះ ។ ពីដំបូងឡើយ លោកគ្រូមិនអនុញ្ញាតឱ្យសម្ភាសន៍ទេ តែដោយ ហេតុថា ការកសាងទើបបានសមិទ្ធផលមិនច្រើនប៉ុន្មានផង មានគេទិតៀនថា ធ្វើខុសរចនាបថខ្មែរ ដូចយួន ដូចចិន ហេតុនេះហើយទើបថ្មីៗកន្លងមកគាត់ឱ្យគេវ៉ៃដំបូលចេញ ម្យ៉ាងវិញទៀតមិនចង់ឱ្យមានភាពល្បីរន្ទឺទេ ព្រោះការរត់ច្បាប់សាងសង់ទើបតែដល់ដៃមន្ទីរពាក់ព័ន្ធប៉ុណ្ណោះ ។
ក្រោយពីការបញ្ចុះបញ្ចូល និងពន្យល់ពីមូលហេតុជាច្រើន ទើបលោកគ្រូនោះព្រមអនុញ្ញាតឱ្យសម្ភាសន៍ តែមិនប្រាប់ឈ្មោះទេ តែតាមដឹងគាត់ឈ្មោះរួន វិនថន ជាអតីតគ្រូង្រៀន មានទីលំនៅក្នុងឃុំផ្សារ ស្រុកបរិបូរណ៌ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង ។
លោកគ្រូនោះប្រាប់ថា គាត់ធ្លាប់បួសរៀន៤វស្សា ។ ចំពោះការរៀបចំទីសក្ការៈនៅលើភ្នំនោះប្រមាណជាង៥ឆ្នាំហើយ ។ ពីដំបូងដោយឃើញក្រុមហ៊ុនចិន ឈូសឆាយបានផ្លូវល្អ ជិតដល់ជើងភ្នំ គាត់ក៏ជ្រើសរើសទីតាំងនៅលើភ្នំកាច់ចង្កូត ដើម្បីសមាធិធម៌តាមគន្លងព្រះពុទ្ធសាសនា និងតាមឱវាទព្រះអង្គ ។ លុះក្រោយៗមក ពុទ្ធបរិស័ទមានជំនឿតាមគាត់ជាបន្តបន្ទាប់ រហូតមកដល់ពេលនេះមានចំនួនច្រើនឡើងរាល់ថ្ងៃសីល ។ នៅរាល់ថ្ងៃសីលគាត់គ្រាន់តែនាំពុទ្ធបរិស័ទទាំងនោះសូត្រធម៌ នមស្ការថ្វាយបង្គំព្រះនៅវេលាស្ងាត់ តាំងចិត្តឱ្យស្ងប់ប៉ុណ្ណោះ ។
ចំពោះការព្យាបាលជំងឺ គឺគាត់មិនមានអ្វីព្យាបាលក្រៅពីអប់រំផ្លូវចិត្តទេ ។ ចំណែកទឹកមន្តដែលមហាជនមានជំនឿស្រេចតែលើគេ ជាក់ស្តែងនៅជុំវិញព្រះពុទ្ធរូបមានប្រេងកូឡា មានដបទឹកបរិសុទ្ធជាដើម ។ អ្នកមានជំនឿដាក់នៅទីនោះ ព្រឹកស្អែកឡើងយកត្រឡប់ទៅវិញដើម្បីលាប រឹត ឬផឹក ។ ចំពោះបច្ច័យបានមក គឺមិនរៃអង្គាសឡើយ តាមអ្នកមានសទ្ធា គេដាក់តាមហ្នឹងទៅ ហើយបានមកសម្រាប់កសាងសមិទ្ធផល ។ នាពេលខាងមុខនេះនឹងធ្វើរូបសំណាកបេះដូងមួយមានទំហំ៣ម៉ែត្រគុណនឹង៣ម៉ែត្រ បន្ទាប់មកនឹងសាងព្រះពុទ្ធបដិមាមួយទៀតមានកម្ពស់១២ម៉ែត្រ និងភ្នែន១២ម៉ែត្រ ។
មានពាក្យចចាមអារ៉ាម ផ្សេងៗពីអាស្រមនោះ ដូចជាពេលក្រុមអ្នកសារព័ត៌មានទៅថតរូបភាពត្រូវអ្នកនៅទីនោះហាមប្រាមដោយថា ប្រយ័ត្នខូចម៉ាស៊ីនថត ខ្លះថាប្រយ័ត្នបាត់ម៉ាស៊ីនថត និងខ្លះថាថតរូបភាពមិនជាប់ជាដើម ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ