ដោយខ្វះការពង្រឹងការការពារ តំបន់ធម្មជាតិព្រៃអាម៉ាហ្សូននាពេលអនាគតនឹងទទួលរងគ្រោះមហន្តរាយ ពោលគឺនៅឆ្នាំ២០៥០ ស្ទើតែពាក់កណ្តាលនៃព្រៃនេះត្រូវកាប់បំផ្លាញជាទ្រង់ទ្រាយធំ ។
ក្នុងឆ្នាំ២០៥០នោះ២,៧លានគីឡូម៉ែត្រការ៉េនៃព្រៃអាម៉ាហ្សូនត្រូវបានបំផ្លាញ។ មូលហេតុចម្បងនៃការបំផ្លាញសម្បត្តិធម្មជាតិនេះគឺកត្តាគ្រោះរាំងស្ងួតបង្កមកពីការកើនឡើងកម្តៅពិភពលោក និងកត្តាមនុស្សដូចជាការទន្ទ្រានយកដីរស់នៅក្នុងលក្ខណៈអនាធិបតេយ្យ។
ការព្យាកររបស់ BAU ឱ្យដឹងថា ព្រៃនៅសល់តែ៣.៣២០.៤០៩គីឡូម៉ែត្រការ៉េ ចំណែកឯតំបន់គ្នាព្រៃ គឺ១.៤៩៧.៦៨៥គីឡូម៉ែត្រការ៉េ និងតំបន់ដែលបំផ្លាញព្រៃឈើ គឺ ២.៦៩៨.៧៣៥គីឡូម៉ែត្រការ៉េ ។ ដោយសារតែគ្មានព្រៃឈើនោះកាបោនច្រើនជាងពាន់លានតោននឹងចូលទៅក្នុងបរិយាកាសទោះបីជាប្រភពថាមពលព្យាយាមសម្អាតវាចេញយ៉ាងណាក៏ដោយក៏មិនអស់ដែរ ។ ជាមួយគ្នានេះដែរការបាត់ជម្រកសត្វព្រៃនៅតំបន់អាម៉ាហ្សូននឹងធ្វើឱ្យសត្វផុតពូជបណ្តើរៗផងដែរ ។
ព្រៃអាម៉ាហ្សូនបានគ្របដណ្តប់ខ្លាំងជាងគេបំផុតគឺនៅភាគពាយ័ព្យប្រទេសប្រេស៊ីលលាតសន្ធឹងចូលក្នុងប្រទេសប៉េរូ កូឡុំប៊ី និងប្រទេសស្ថិតក្នុងអាមេរិកខាងត្បូង។ វាគឺជាព្រៃតំបន់ត្រូពិកធំជាងគេបង្អស់លើលោក និងល្បីឈ្មោះដោយសារជីវៈចម្រុះគ្រប់ប្រភេទរស់នៅ ។ ផ្ទៃដីសរុបនៃតំបន់នេះគឺ ៥.៥០០.០០០គីឡូម៉ែត្រការ៉េ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ