មកដឹងពីជីវិតឯកជនខ្លះៗ និងបច្ចុប្បន្នភាពរបស់កីឡាការិនី ហែមថុន វិទិនី
- ភ្នំពេញ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ហែមថុន វិទិនី ជាកូនស្រីទោលតែម្នាក់គត់នៅក្នុងគ្រួសារមួយ ដែលមានម្ដាយឈ្មោះហែម សេដា វ័យ៤២ឆ្នាំ ជាស្ត្រីមេម៉ាយ ។…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ហែមថុន វិទិនី ជាកូនស្រីទោលតែម្នាក់គត់នៅក្នុងគ្រួសារមួយ ដែលមានម្ដាយឈ្មោះហែម សេដា វ័យ៤២ឆ្នាំ ជាស្ត្រីមេម៉ាយ ។ នាងកើតនៅថ្ងៃទី៧ តុលា ឆ្នាំ១៩៩៣ នៅសង្កាត់វាលវង់ ខណ្ឌ៧មករា រាជធានីភ្នំពេញ ។ នាងប្រឈមនឹងជីវិតបាក់បែកឪពុកតាំងពីខ្លួនមិនទាន់ដឹងក្ដីម៉្លេះ និងសុំមិនរំលឹកដល់ឪពុកឡើយ ដោយសារនាងបានធំដឹងក្ដីក្រោមការតស៊ូរបស់ម្ដាយ និងជីតា រហូតក្លាយជាកីឡាការិនីហែលទឹកឆ្នើមនាពេលនេះ។
ទោះបីខ្វះភាពកក់ក្ដៅពីឪពុក ប៉ុន្តែនាងនៅតែបង្ហាញភាពរឹងមាំ និងជោគជ័យក្នុងជីវិត។ ក្នុងវ័យកុមារភាព វិទិនី បានបោះជំហានចូលសិក្សានៅសាលាបឋមសិក្សាសំពៅមាស និងបានបន្តទៅរៀននៅវិទ្យាល័យបាក់ទូក ។ នាងបានប្រឡងបញ្ចប់ថ្នាក់បាក់ឌុបក្នុងឆ្នាំ២០១០ ដោយទទួលបាននិទ្ទេសមធ្យម ។ មកដល់ពេលនេះ នាងមិនទាន់មានឱកាសចូលលុកលុយក្នុងកម្រិតថ្នាក់មហាវិទ្យាល័យនៅឡើយ ដោយសារតែជាប់ហាត់ហែលទឹក និងមមាញឹកនឹងការប្រកួតនៅក្រៅប្រទេសសឹងដកឃ្លាមិនរួច ។
ទោះបីជាយ៉ាងណា កីឡាការិនីរូបនេះ បានឆ្លៀតរៀនភាសាអង់គ្លេស ដែលអាចឱ្យនាងប្រើការបានគ្រប់ពេលនាងតំណាងប្រទេសចេញប្រកួតម្ដងៗ ។ នាងបានទាំងចាត់ទុកថា ភាសាអង់គ្លេសគឺជាភាសាទំនាក់ទំនងដ៏សំខាន់មួយ មិនអាចខ្វះបាននោះផង ដោយសារតែនាងជាញឹកញយគឺត្រូវចេញប្រកួតនៅក្រៅប្រទេស។
ម្យ៉ាងក៏ដើម្បីបង្កើនកម្រិតចេះដឹងឲ្យប្រដំប្រសងនឹងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់ខ្លួនផង ទើបនាងតែង
ស្រវាស្រទេញលើជំនាញភាសា។ នាងនិយាយថា«ខ្ញុំឧស្សាហ៍ចេញទៅប្រកួតនៅក្រៅប្រទេស ដូច្នេះមានតែជំនាញភាសាទេ ដែលចាំបាច់សម្រាប់ខ្ញុំប្រើការ ហើយទោះអាចប្រើភាសាបានទៅហើយ ក៏ខ្ញុំនៅតែបន្តស្វែងយល់ទៀតដែរ ដើម្បីកុំឱ្យពិបាកក្នុងការទំនាក់ទំនង»។
ពាក់ព័ន្ធនឹងដំណើរវិវត្តន៍ឆ្ពោះទៅរកអាជីពហែលទឹក ហែមថុន វិទិនី និយាយថា គឺកើតចេញពីការបណ្ដុះបណ្ដាល និងឆន្ទៈរបស់នាងតែម្ដង ។ នាងថា ជីតារបស់នាង(ហែម ថុន) ជាគំរូតែម្នាក់គត់ដែលនាំឲ្យនាងបោះជំហានក្លាយជាកីឡាការិនីផ្នែកនេះ ។ នាងថ្លែងថា «កាលខ្ញុំនៅតូច ខ្ញុំតែងត្រូវលោកតាយកទៅហែលទឹក ហើយបង្ហាត់ឲ្យចេះហែលទឹកជាប្រចាំ ។ គាត់មិនដែលជំរុញឱ្យខ្ញុំដើរផ្លូវនេះទាំងស្រុងទេ ប៉ុន្តែដោយសារគាត់បង្ហាត់ឱ្យស្ទាត់ហែលទឹក និង ទៅមើលគេហែលប្រកួតគ្នាយូរៗ ក៏មានចិត្តចង់ក្លាយជាកីឡាការិនីនៅពេលនោះទៅ»។
យុវតីរូបនេះ បានបង្ហាញទេពកោសល្យក្នុងនាមជាកីឡាការិនីហែលទឹក កាន់តែលេចធ្លោក្រោយពីទទួលការបណ្ដុះបណ្ដាលពីលោកហែម ថុន ។ នាងត្រូវបានជីតាលើកទឹកចិត្តឲ្យចូលជាសមាជិកថ្មីក្នុងកីឡាហែលទឹកនាឆ្នាំ១៩៩៩ ក្នុងពេលដែលនាងមានអាយុទើបតែ៥ឆ្នាំ ។ ក្នុងរយៈពេលនោះ នាងមិនបានរំលេចចេញស្នាដៃណាមួយ ក្នុងអាជីពជាអ្នកហែលទឹកឡើយ ។ ប៉ុន្តែត្រឹមអំឡុងពីរបីឆ្នាំ បន្ទាប់ពីពេញសិទ្ធិក្នុងឋានៈជាកីឡាការិនី នាងបែរជាប្រឡងជាប់ចំណាត់ថ្នាក់ក្នុងកម្រិតនៃការប្រកួតថ្នាក់ជាតិជាបន្តបន្ទាប់ រហូតទទួលបានកិត្តិយសឲ្យបញ្ចូលឈ្មោះជាកីឡាការិនីជម្រើសជាតិក្នុងឆ្នាំ២០០៣ ។
នាងតំណាងឲ្យកម្ពុជាចេញទៅប្រកួតនៅក្រៅប្រទេសញឹកញាប់ ប៉ុន្តែមិនទាន់ទទួលបានមេដាយ ឬចំណាត់ថ្នាក់ល្អត្រឡប់មកវិញឡើយ ។ យ៉ាងណាមិញ នាងគឺជាកីឡាការិនី ដែលទទួលបានមេដាយមាស ស្ទួនៗលើគ្រប់វិញ្ញាសាផ្នែកហែលទឹក គ្រប់វេទិកាប្រកួតប្រជែងក្នុងស្រុកជារៀងរាល់ឆ្នាំ ពិសេសលើវិញ្ញាសាហែលទឹកផ្នែកសេរី ហែលមេអំបៅ និងហែលមិនកំណត់ចម្ងាយ។
ជំហានចេញទៅក្រៅប្រទេស បើទោះជាមិនធ្លាប់ជាប់ពានរង្វាន់ ឬមេដាយពីការប្រកួតនៅប្រទេសក្រៅ តែហែមថុន វិទិនី គឺជាកីឡាការិនីហែលទឹកល្បីល្បាញតែម្នាក់គត់ ដែលតំណាងឲ្យកម្ពុជា ហើយតែងលេចមុខនៅគ្រប់ព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតនៅឯនាយសមុទ្រ ។ នាងបានចេញទៅប្រកួតបើកឆាកលើកដំបូងក្នុងឆ្នាំ២០០៥ក្នុងកម្មវិធីប្រកួតកីឡាហែលទឹកអន្តរជាតិនៅថៃ ដោយទទួលបានលទ្ធផលបរាជ័យ ។ ក្នុងឆ្នាំ២០០៦ នាងចេញទៅប្រកួតនៅប្រទេសកាតា ដោយជួបវាសនាធ្លាក់ចេញពីការប្រកួតក្នុងវគ្គជម្រុះដូចគ្នា ។ ក្នុងឆ្នាំ២០០៧ នាងបានចេញទៅស៊ីហ្គេមនៅថៃ និងចាកចេញទៅប្រកួតនៅជប៉ុន នាអំឡុងចុងឆ្នាំសាជាថ្មី ។
ជាមួយសំណាងដូចមុន តែនាងអាចឡើងដល់ជុំល្អជាងមុន ខណៈដែលឆ្លងចូលដល់វគ្គទីពីរទើបធ្លាក់ចេញពីការប្រកួត ។ ក្នុងឆ្នាំ២០០៨ នាងចេញទៅអូឡាំពិកនៅប្រទេសចិន ហើយឆ្នាំ២០០៩ បានចេញទៅបីប្រទេសព្រមគ្នា គឺសិង្ហបុរី ឡាវ និងអុីតាលី ។ ដោយឡែក ក្នុងឆ្នាំ២០១០មុននេះ នាងបានលេចមុខសាជាថ្មី នៅទីក្រុងក្វាងចូវ ប្រទេសចិន ក្នុងកម្មវិធីអាស៊ានហ្គេម៤៥ប្រទេស និងចេញទៅទីក្រុងឌូបៃ កាលពីចុងឆ្នាំដដែលនោះ ខណៈដែលឆ្នាំក្រោយៗ នាងក៏ជាបេក្ខភាពមិនអាចខ្វះបាន គ្រប់ការប្រកួតហែលទឹក។
កីឡាការិនីរូបនេះនិយាយថា ដំណើរចាកចេញទៅក្រៅប្រទេសរបស់ខ្លួន ដ្បិតថាមិនធ្លាប់ជោគជ័យ តែបានផ្ដល់នូវបទពិសោធន៍ច្រើនដល់នាងដែលអាចឲ្យនាងប្រឹងឈោងយកជ័យជម្នះនាពេលខាងមុខបាន ។ នាងនិយាយថា«ខ្ញុំគិតថា កីឡាករហែលទឹកនៅក្រៅប្រទេសគេមានវាសនាល្អជាងយើង ព្រោះនៅស្រុកគេមិនត្រឹមតែមានអាងហែលទឹកធំៗ ចូលស្ដង់ដាប៉ុណ្ណោះទេ គឺ
សូម្បីតែឧបករណ៍ និងសម្ភារហ្វឹកហាត់ ក៏មានភាពទំនើបខុសពីនៅកម្ពុជាដែរ»។
ជំហរថ្ងៃអនាគតនាងនៅតែប្រកាសថា ធ្វើជាអ្នកឯកទេសផ្នែកហែលទឹក បើទោះមិនធ្វើជាកីឡាការិនី ក៏ធ្វើជាគ្រូបង្វឹក ដើម្បីចែករំលែកបទពិសោធន៍ ដល់អ្នកជំនាន់ក្រោយផងដែរ។ វិទិនី ថ្លែងថា «ខ្ញុំមិនឈប់អាជីពកីឡានេះទេ ព្រោះវាជួយឲ្យខ្ញុំមានមុខមាត់ និងមានសុខភាពល្អ ហើយបើទោះជាខ្ញុំមានស្វាមី ក៏ប្រហែលមិនឈប់ដែរ យ៉ាងច្រើនខ្ញុំចេញធ្វើការមួយរយៈ គឺប្រាកដជាវិលមកកាន់អាជីពជាគ្រូបង្វឹកនោះវិញហើយ ព្រោះនេះជាអ្វីដែលខ្ញុំចង់បាន»។
ទាក់ទងនឹងរឿងស្នេហាវិញ នាងថា ទំនាក់ទំនាងរវាងនាងជាមួយនឹងកីឡាករបាល់ទាត់មួយរូបគឺនៅតែល្អូកល្អិននឹងគ្នាជាធម្មតា ។ ឯការចូលរោងការថ្ងៃណានោះមិនទាន់ដឹងច្បាស់នៅឡើយទេ ដោយសារតែនាងចង់ទុកពេលស្វែងយល់ចិត្តគ្នាសិន និងចង់ឱ្យមានបានជាងនេះសិន ។ មកទល់ពេលនេះ ក្រៅពីសកម្មនឹងការហ្វឹកហាត់ និងបង្ហាត់ដល់អ្នកចង់រៀនហែលទឹក នាងក៏ជាអ្នកលក់អនឡាញដ៏ជោគជ័យមួយរូបដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ