រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនបានសម្រុកដកប្រាក់ពីធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ រយៈពេលប្រហែល ៣ ឬ៤ ខែចុងក្រោយ បន្ទាប់ពីជំងឺកូវីដ១៩ បានកើតមាននៅកម្ពុជា…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ពលរដ្ឋខ្មែរមួយចំនួនបានសម្រុកដកប្រាក់ពីធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ រយៈពេលប្រហែល ៣ ឬ៤ ខែចុងក្រោយ បន្ទាប់ពីជំងឺកូវីដ១៩ បានកើតមាននៅកម្ពុជា និងបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់វិស័យសំខាន់ៗជាច្រើនដូចជា វិស័យកាត់ដេរ និងទេសចរណ៍ជាដើម ដែលបណ្តាលឲ្យមនុស្សជាច្រើនបានបាត់បង់ការងារធ្វើ ។
លោក ត្រា វុធ បុគ្គលិកបម្រើការងារមួយរូបនៅក្រុងភ្នំពេញបាននិយាយថា រូបលោក និងមិត្តភ័ក្ត្ររបស់លោកបានសម្រេចចិត្តដកលុយពីធនាគារ មិនហ៊ានទុកទេ ខ្លាចមានបញ្ហាណាមួយកើតឡើង ហើយក៏ដោយសារតែប្រាក់បៀរវត្សត្រូវបានក្រុមហ៊ុនកាត់បន្ថយចំនួន៣០ភាគរយ ដូច្នេះប្រាក់សន្សំនៅធនាគារមួយដែលមានចំនួនប្រមាណ៥០០០ ដុល្លារនោះ គឹត្រូវបានរូបលោកដកយកមកទុកនៅផ្ទះ ។
លោក វុធ វ័យ៣៤ឆ្នាំ បាននិយាយថា «ខ្ញុំបានដកលុយសន្សំពីធនាគារតាំងពីដើមខែមេសា មកម្លេះ ព្រោះខ្លាចបារម្ភថា កូវីដ១៩ រាលដាលអាចបិទធនាគារ ណាមួយប្រាក់ខែក៏ត្រូវបានកាត់បន្ថយ អញ្ចឹងដកលុយសន្សំតិចតួចយកមកទុកបង្គ្រប់ការចំណាយនៅផ្ទះ ទម្រាំកូវីដ១៩ រលាយបាត់ទៅ» ។
លោកបានបន្តថា ដោយសារតែលោកត្រូវចិញ្ចឹមកូនតូចវ័យទើប ៤ ឆ្នាំ ដូច្នេះលោកដឹងថា វាអាចមានហានិភ័យក្នុងការទុកសាច់ប្រាក់នៅផ្ទះ តែលោកចាំបាច់ត្រូវដកពីធនាគារ ដោយសារត្រូវទប់ទល់នឹងចំណាយក្នុងគ្រួសារមួយរយៈនេះសិន ។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ អ្នកជំនាញខាងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចមួយរូបបានលើកឡើងថា នៅរាល់ពេលមានវិបត្តិបងប្អូនដែលមានជីវភាពមិនធូរធារច្រើនដកប្រាក់សន្សំពីធនាគារ ខណៈអ្នកមានជីវភាពធូរធារ និងមានចំណូលច្រើន បែរជាបង្កើនការដាក់ប្រាក់សន្សំនៅធនាគារ ឬគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ដើម្បីបង្កើតលុយតាមរយៈការទទួលបានការប្រាក់ ។
លោក ង៉ែត ជូ ទីប្រឹក្សាសេដ្ឋកិច្ចមួយរូបនៅកម្ពុជាបាននិយាយថា នៅពេលដែលមានវិបត្តិ ២០០៨ និងវិបត្តិកូវីដ១៩ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះក៏ដូចគ្នា គឺលោកបានជជែកគ្នាជាមួយអ្នកគ្រប់គ្រងខាងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ និងអគ្គនាយករបស់គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និងធនាគារអីហ្នឹង គឺចំនួនប្រាក់បញ្ញើរនៅស្ថាប័ន អស់ហ្នឹង គឺមានការកើនឡើង ផ្ទុយពីការគិតធម្មតា និងការមើលឃើញយល់ថា មនុស្សនាំគ្នាទៅដកប្រាក់សន្សំ ឬប្រាក់បញ្ញើពីធនាគារ និងគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ។
លោក ង៉ែត ជូ បាននិយាយថា «តាមពិតទៅវាមានពីរសាច់រឿង ។ សាច់រឿងទី១ អ្នកដែលដក (លុយ) គឺអ្នកដែលមានប្រាក់បន្តិចបន្តួច គាត់ដកលុយ ដោយសារគាត់មានការព្រួយបារម្ភអ៊ីចឹងទៅ ។ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកដែលមានលទ្ធភាព ដាក់ប្រាក់បញ្ញើរ ៤ ទៅ ៥ម៉ឺនដុល្លារឡើងទៅ នៅគ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ឬធនាគារ អីហ្នឹង គឺកាន់តែយកប្រាក់ទៅដាក់ប្រាក់បន្ថែមទៀត ដោយសារស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចមិនសូវល្អ គេមិនសូវមានជម្រើស អាជីវកម្ម ហើយគេរកមធ្យោបាយមួយទៀត គឺយកលុយទៅបង្កើតលុយ អ៊ីចឹង ចង់មិនចង់គេយកទៅដាក់នៅធនាគារ ឬក៏គ្រឹះស្ថានមីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ ដើម្បីបានការប្រាក់ (Interest) សម្រាប់អ្នកដែលអាចដាក់ប្រាក់សន្សំចន្លោះ ៤ ទៅ ៥ ម៉ឺនដុល្លារឡើង តែអ្នកដែលមានចំណូលទាប គឺគិតពីសុវត្ថិភាព គិតពីហានិភ័យច្រើនជាង អ៊ីចឹងហើយគាត់ក៏បាត់បង់ចំណូល ។
អ៊ីចឹងហើយទើបធ្វើឲ្យមានការខុសគ្នារវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ អ្នកដែលមានជីវភាពធូរធារ ។ អ្នកមានជីវភាពធូរធារមានចំណូលច្រើន គឺ គ្រប់ពេលវេលា គឺធនធានរបស់គេហ្នឹងបង្កើតធនធានបន្ត ។
ចំណែកអ្នកក្រមានចំណូលតិច គឺពេលវេលាដែលធនធានបង្កើតបន្ត គឺមានតិចណាស់ ។ គឺរាល់ពេលមានវិបត្តិអីហ្នឹង គឺច្រើនតែព្រួយបារម្ភ ហើយយើងអត់សូវហ៊ានប្រថុយប្រថានដាក់ប្រាក់នៅធនាគារដែរ ។
តាមពិតទៅក្នុងនាមពលរដ្ឋ បើសិនជាយើងនាំគ្នាផ្តល់ទំនុកចិត្តដល់គ្រឹះស្ថានហិរញ្ញវត្ថុ និងធនាគារហ្នឹង គឺ ធ្វើឲ្យស្ថានភាពមិនអាក្រក់ពេក គឺកាន់តែមានភាពប្រសើរ » ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ