ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ៖ បើនិយាយពីស្ករត្នោតនោះ យើងនឹងនឹកដល់ដើមត្នោតជាក់ជាមិនខានព្រោះដើមត្នោត គឺជាវត្ថុធាតុដើមដែលមិនអាចខ្វះបានក្នុងការផលិតស្ករត្នោត។ ដើមត្នោតត្រូវបានដឹងថា មានញី និងឈ្មោល ហើយចំពោះដើមទាំង២នេះ គឺកសិករអាចកៀបយកទឹកមករំងាស់ធ្វើជាស្ករត្នោតបានដូចគ្នា។…
ខេត្តកំពង់ស្ពឺ ៖ បើនិយាយពីស្ករត្នោតនោះ យើងនឹងនឹកដល់ដើមត្នោតជាក់ជាមិនខានព្រោះដើមត្នោត គឺជាវត្ថុធាតុដើមដែលមិនអាចខ្វះបានក្នុងការផលិតស្ករត្នោត។ ដើមត្នោតត្រូវបានដឹងថា មានញី និងឈ្មោល ហើយចំពោះដើមទាំង២នេះ គឺកសិករអាចកៀបយកទឹកមករំងាស់ធ្វើជាស្ករត្នោតបានដូចគ្នា។ បច្ចុប្នន្នស្ករត្នោតខ្មែរ ដែលជាផលិតផលរបស់ខេត្តកំពង់ស្ពឺ មានឈ្មោះល្បីរន្ទឺយ៉ាងខ្លាំងនៅលើទីផ្សារទំនើបនានា នៅរាជធានីភ្នំពេញ និងលើទីផ្សារអន្តរជាតិតាមរយៈដៃគូសហការជាដើម។
បើតាមលោកសំ សារឿង ប្រធានសមាគមស្ករត្នោតកំពង់ស្ពឺ បានឱ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្នសមាគមមានសមាជិក៨៥គ្រួសារ ក្នុងនោះ១៦ភូមិ និង៦ឃុំ សុទ្ធតែជំនាញផលិតស្ករត្នោតតាមស្តង់ដាអន្តរជាតិ។ ស្ករត្នោតខ្មែរដែលផលិតដោយកសិករជាសមាជិកសមាគមនៅស្រុកឧត្តុង្គ ខេត្តកំពង់ស្ពឺនេះ កំពុងពេញនិយមខ្លាំងទាំងទីផ្សារក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុក ខណៈដែលការផលិតហាក់មិនទាន់ធ្វើបានតាមការកុម្ម៉ង់របស់ដៃគូរសហការនោះ ទេ។
លោកប្រធានសមាគមបានប្រាប់ឲ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្នប្រជាកសិករដែលទំនេរពីការធ្វើស្រែចំការ និងជាសមាជិករបស់សមាគមផលិតស្ករត្នោតខ្មែរ កំពុងមមាញឹកក្នុងការផលិត ដោយសារតម្រូវការទីផ្សារហាក់កើនជាងមុន ជាពិសេសតម្រូវការក្រៅស្រុកក៏ត្រូវការច្រើន ។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលលោកបារម្ភនោះ គឺការផលិតរបស់សមាគមមិនបានតាមការកុម្ម៉ង់ពីដៃគូរសហការរបស់ខ្លួននោះទេ។
លោកប្រធានបានបន្តថា សម្រាប់ឆ្នាំ 2020 នេះ យើងផលិតស្ករម្សៅបាន 143តោន ហើយចំពោះស្ករប្រភេទស្ករសាច់បាន 157 តោន ចំណែកតម្លៃចំពោះស្ករម្សៅកសិករដែលជាសមាជិករបស់សមាគមលក់ក្នុងមួយគីឡូ 6000 ទៅ 7000 រៀលនេះ។
លោកប្រធានមិនបានបញ្ជាក់ទេថា តើការផលិតស្ករត្នោតក្នុងឆ្នាំនេះបានតិចឬច្រើនជាងឆ្នាំមុននោះទេ គ្រាន់តែលោកបង្ហាញថា ក្នុងឆ្នាំនេះការផលិតមិនទាន់តាមតម្រូវការកម្មង់ទិញពីដៃគួសហការឡើយ។
លោកប្រធានបន្តថា ស្ករសាច់កសិករដែលជាសមាជិកលក់បានពី 4000រៀល ទៅ 5000 រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម(ក្នុងស្រុក)។ ចំណែកស្ករម្សៅ គឺជាស្ករសម្រាប់នាំចេញទៅក្រៅប្រទេស ចំណែកឯស្ករសាច់ គឺសម្រាប់លក់ក្នុងប្រទេស តែពេលខ្លះតម្រូវការក្រៅស្រុកក៏អាចត្រូវការស្ករប្រភេទសាច់ដែរ តែគេអាចប្រើប្រាស់បាននៅក្នុងស្រុក និងក្រៅស្រុក។
បច្ចុប្បន្នអ្វីដែលខាងសមាគមយកចិត្តទុកដាក់និងគិតគូរបំផុតនោះ គឺចង់ឲ្យសមាជិកអ្នកផលិតស្ករលក់ចេញបានកម្រៃខ្ពស់ តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ឲ្យស្របទៅតាមតម្លៃទីផ្សារនាពេលបច្ចុប្បន្នផងដែរ។ ហើយដើម្បីឈានដល់ការផលិតបានតាមតម្រូវការនោះខាងសមាគមបានដាក់ចេញនូវវិធានការការពារ និងថែរក្សាដើមត្មោត ដោយមិនអោយមានការកាប់បំផ្លាញឡើយ លើកលែងតែដើមនោះចាស់ដល់អាយុការងាប់តាមធម្មជាតិ។
បើតាមលោកស្រី រតនា រស់នៅម្តុំផ្សារដីហុយ បានប្រាប់ផងដែរថា «កាលពីមុនក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ប្រើតែស្ករសសម្រាប់ជីវភាព និងតម្រូវការប្រចាំថ្ងៃ តែឥលូវនេះក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់បានងាកមកប្រើស្ករត្នោតខ្មែរវិញហើយ ព្រោះទាំងក្លិន និងរសជាតិពិតជាឈ្ងុយឆ្ហាញ់ខ្លាំងណាស់។ ជារៀងរាល់អាទិត្យលោកស្រីតែងតែទៅទិញស្ករត្នោតកំពង់ស្ពឺនេះ នៅផ្សារទំនើបមួយនៅជិតផ្ទះរបស់គាត់ ដោយបានទិញទាំងស្ករសាច់ និងស្ករម្សៅ ដើម្បីយកមកទុកប្រើប្រាស់ក្នុងគ្រួសារផងដែរ។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា ស្ករម្សៅអាចយកទៅឆុងជាមួយកាហ្វេ និងគ្រឿងភេសជ្ជៈផ្សេងៗបាន ចំណែកស្ករសាច់ទុកប្រឡាក់សាច់ ឬខ និងស្លជាដើម។ល។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏លោកស្រីមិនបោះបង់ចោលស្ករសដែរ»។ ហើយក្នុងនាមពលរដ្ឋមួយរូបសំណូមពរអោយបងប្អូនទូទាំងប្រទេស សូមងាកមកប្រើស្ករត្នោតខ្មែរឱ្យបានផុលផុស ដើម្បីលើកស្ទួយកម្រិតជីវភាពសមាជិកសមាគមថែមមួយកំរិតទៀត៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ