ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ ដើមឈើប្រមាណជា ៣,៥០០ដើម ត្រូវបានដាំស្តាឡើងវិញ ដើម្បីអូសទាញអុកស៊ីសែន និងផ្តល់ជាម្លប់នាពេលអនាគត ព្រមទាំងអាចទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍ជ្រកកម្សាន្តថែមទៀតផង ។ កើតចេញពីការផ្តួចផ្តើម…
ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ ដើមឈើប្រមាណជា ៣,៥០០ដើម ត្រូវបានដាំស្តាឡើងវិញ ដើម្បីអូសទាញអុកស៊ីសែន និងផ្តល់ជាម្លប់នាពេលអនាគត ព្រមទាំងអាចទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរណ៍ជ្រកកម្សាន្តថែមទៀតផង ។
កើតចេញពីការផ្តួចផ្តើម នៃការដាំដើមឈើរាប់ពាន់ដើមនេះ លោកស្រី កែកុល សោភា ជាស្ត្រីមួយរូប ដែលបានរួមគំនិត ដើម្បីអបអរសាទរ រុក្ខទិវាជាតិ ទិវាដាំដើមឈើ ៩កក្ដដា ឆ្នាំ២០២៤ ខាងមុខ សម្រាប់បម្រើឱ្យផលប្រយោជន៍សាធារណៈ ស្ថិតនៅភូមិប្រឡាយខ្លុង ឃុំសំអាង ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ ខេត្តស្ទឹងត្រែង ។
លោកស្រី កែកុល សោភា ជាអគ្គនាយិកាក្រុមហ៊ុន លីន វតី បានថ្លែងថា ដើមឈើបានបំពេញ នូវតំរូវការដ៏ចាំបាច់របស់មនុស្ស គឺ អាហារ និងអុកស៊ីសែន។ លើសពីនេះ ដើមឈើមានសារៈសំខាន់ជាច្រើន ដូចជា ផ្ទុកនូវឧស្ម័នកាបូនិច ការពារដីមិនអោយបាក់ស្រុត និងផ្តល់ជាជម្រក និងអាហារសម្រាប់សត្វនៅលើផែនដី។ ទន្ទឹមនេះ លោកស្រីបានលើកឡើងថា សូមចូលរួមដាំដើមឈើ និងការពារព្រៃឈើទាំងអស់គ្នា ដើម្បីភពផែនដី ។
ក្នុងសកម្មភាពបំផុស នៃកាដាំដើមឈើមុនថ្ងៃរុក្ខទិវាឈានដល់លោកស្រីថា ៖ «ពិធីរុក្ខទិវា» ជាចលនាបំផុសដាំដើមឈើ ដែលជាប្រពៃណីដ៏ល្អផូរផង់ ឧត្តុងឧត្តមរបស់ប្រជាជាតិយើង។ ចលនានេះ មានតាំងពីសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយម ក្រោមព្រះរាជបូជនីយកិច្ច ផ្តួចផ្តើម និងដឹកនាំរបស់ព្រះករុណា ព្រះមហាវីរក្សត្រ ព្រះវររាជបិតាជាតិខ្មែរ ព្រះបរមរតនកោដ្ឋ តាំងពីទសវត្ស៣០មក ដោយមានការ ចូលរួមយ៉ាងផុសផុល ពីប្រជាពលរដ្ឋគ្រប់ស្រទាប់ ក្លាយទៅជាសកម្មភាពទូលំទូលាយក្នុងចលនាទិវាពលកម្ម ដាំដើមឈើនៅក្នុងសង្គម ដែលទីបំផុតត្រូវបានទទួលស្គាល់ ជាពិធីប្រពៃណីជាតិមួយ ហៅថា ពិធីរុក្ខទិវា ដែលកំណត់ដោយព្រះរាជក្រឹត្យ លេខ ៧៣៨ នស.រកត ចុះថ្ងៃទី៨ ខែ សីហា ឆ្នាំ១៩៥២។ ជាមួយគ្នានេះផងដែរ លោកស្រី ក៏បានជំរុញឱ្យមានការចូលរួមដាំដើមឈើ ឱ្យបានគ្រប់ៗគ្នា គ្រប់ប្រភេទ និងគ្រប់ទីកន្លែងឱ្យបានច្រើន តាមលទ្ធភាព ដែលអាចធ្វើទៅបាន ។
លោកស្រី បានលើកឡើងបន្ថែមថា យើងត្រូវចូលរួមជួយទប់ស្កាត់បញ្ឈប់ការកាប់ឈើ ការកាប់រានដុតឈូសឆាយដីព្រៃ ដើម្បីថែរក្សា ការពារព្រៃឈើ ទុកសម្រាប់កូនចៅរបស់យើងនៅគ្រប់ជំនាន់ជាបន្តទៀត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត លោកស្រីក៏មានគោលបំណង សហការជាមួយមន្ត្រីមន្ទីរកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ មន្ទីរបរិស្ថាន រៀបចំឱ្យមានថ្នាលបណ្តុះកូនឈើគ្រប់ប្រភេទ សម្រាប់ដាំដុះ និងចែកជូន ដល់អង្គភាពផ្សេងៗ តាមវត្តអារាម សាលារៀន ដ៏ដូចជាប្រជាពលរដ្ឋ ។
លោកស្រី កែកុល សោភា បានបញ្ជាក់ថា តើដើមឈើបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីជីវិត ? ចាស់ៗខ្មែរបានអប់រំទូន្មានក្មេងៗជំនាន់ក្រោយថា ៖ ដើមឈើ គឺជាជម្រកយ៉ាងត្រជាក់ត្រជំ សម្រាប់មនុស្ស និងសត្វ ដូចជាដើមឈើ នៅតាមព្រៃភ្នំ ជាជម្រករបស់សត្វព្រៃ ទាំងឡាយជ្រកអាស្រ័យ។ ចំណែករុក្ខជាតិ ដែលដុះក្នុងស្រុក ជាជម្រករបស់សត្វស្រុក ទាំងឡាយ និងជាជម្រករបស់មនុស្សផង។ ឯដើមឈើណាដុះ នៅតាមដងផ្លូវគឺជាទីពឹង របស់អ្នកដំណើរចូលទៅជ្រក សម្រាកកាយ បរិភោគ អាហារ ដោយក្តីរីករាយ នៅ ក្រោមម្លប់ឈើនោះ។ ដោយឡែក ដើមឈើ ណាដែលព្រះសង្ឃ ឬពុទ្ធបរិស័ទបានដាំ នៅក្នុងទីអារាម គឺជាដើមឈើដែលមាន ប្រយោជន៍សម្រាប់ព្រះសង្ឃផង ពុទ្ធបរិស័ទ ទាំង៨ទិសផង ចូលមកជ្រកក្រោមម្លប់ឈើ ដ៏ត្រជាក់រីករាយ នឹងការបំពេញបុណ្យ កុសលផ្សេងៗ។ ឈើខ្លះមានផ្កា មានផ្លែ និង ស្លឹកជាអាហារ របស់មនុស្ស សត្វ ទាំងឡាយ ដូចជាដើមដូង ដើមត្នោត ដើម មៀន ដើមស្វាយ ដើមអង្គាដី ម្រុមជាដើម រុក្ខជាតិទាំងនេះ មានប្រយោជន៍ណាស់ សម្រាប់មនុស្ស សត្វទាំងឡាយ និងជា អាហារយ៉ាងពិសេសផង។ បើបុគ្គលណា បានដាំដើមឈើ ទោះជានៅទីណាក្តី រមែង បានប្រយោជន៏ ដល់មនុស្ស សត្វទូទៅ និង បានជាទីរាប់អាននៃអ្នកផងទាំងពួង តែង និយាយថា អ្នកដាំដើមឈើនេះ គឺជា អ្នកមានមេត្តា មានករុណា និងមានបញ្ញា វាងវៃ ទើបបានថែរក្សាដើមឈើទាំងនេះ ទុក ឲ្យជាប្រយោជន៍ដល់មនុស្ស សត្វទូទៅ ។
អ្នកដាំដើមឈើ ជាទានទៅក្នុងបរលោក រមែង បាននូវសម្បត្តិមនុស្ស និងសម្បត្តិទេវតា និងរួចផុតចាកទុក្ខទាំងពួង។ បុគ្គលយល់ ពីអត្ថប្រយោជន៍ នៃដើមឈើហើយគប្បី នាំ គ្នាដាំដើមឈើ និងជួយថែរក្សាព្រៃឈើ ឲ្យ បានគង់វង្ស ដើម្បីជាប្រយោជន៍សម្រាប់ យើងទាំងអស់គ្នា ព្រោះដាំដើមឈើ មួយ ដើម ដូចបានធ្វើផ្ទះមួយខ្នង ឲ្យទៅជាទាន អ៊ីចឹងដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ