រាជធានីភ្នំពេញ ៖បច្ចុប្បន្នបើទោះបីជាផលិតករខ្មែរបានខិតខំផលិតភាពយន្តភាគជាបន្តបន្ទាប់ក៏ដោយ ប៉ុន្តែប្រសិនបើប្រៀបធៀបជាមួយរឿងភាគថៃនោះ គឺការនិយមគាំទ្រពីទស្សនិកជននៅមានកម្រិតនៅឡើយ ។ ភាពយន្តថៃនៅតែក្លាយជាទីពេញនិយមនៃអ្នកទស្សនាដដែល ។ កត្តានេះត្រូវអ្នកជំនាញលើកឡើងថា មានការកត្តាមួយចំនួនដែលនាំឲ្យរឿងថៃអាចល្អមើលជាងរឿងខ្មែរ មានកត្តាធនធានមនុស្ស…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖បច្ចុប្បន្នបើទោះបីជាផលិតករខ្មែរបានខិតខំផលិតភាពយន្តភាគជាបន្តបន្ទាប់ក៏ដោយ ប៉ុន្តែប្រសិនបើប្រៀបធៀបជាមួយរឿងភាគថៃនោះ គឺការនិយមគាំទ្រពីទស្សនិកជននៅមានកម្រិតនៅឡើយ ។ ភាពយន្តថៃនៅតែក្លាយជាទីពេញនិយមនៃអ្នកទស្សនាដដែល ។ កត្តានេះត្រូវអ្នកជំនាញលើកឡើងថា មានការកត្តាមួយចំនួនដែលនាំឲ្យរឿងថៃអាចល្អមើលជាងរឿងខ្មែរ មានកត្តាធនធានមនុស្ស និងថវិកា ក្រៅពីនេះក៏មានទំនោរទោរទន់នៃអ្នកទស្សនាមួយចំនួនផងដែរ ។
ផលិតករជើងចាស់មួយរូបដែលសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ បានលើកឡើងប្រាប់កោះសន្តិភាពកាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកថា យើងអាចមើលឃើញស្ទើរគ្រប់គ្នាកុនភាគថៃដែលយើងបាននាំចូលនោះ ភាគច្រើនយើងយកកុនគេដែល ល្អៗ ដើម្បីមកក្រកួតជាមួយកុនខ្មែរដែលខំផលិតយ៉ាងត្រដាបត្រដួស ហើយការទិញនោះទៀតសោតក៏មិនសូវជាថ្លៃផងដែរ ។ អ្វីដែលពិសេសជាងនេះទៅទៀតនោះ មានស្ថានីយទូរទស្សន៍មួយចំនួនពេលដែលនាំចូលរឿងថៃណាមួយមកបញ្ចាំងហើយនោះ គឺតែងតែប្រម៉ូដយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រែង និងថែមទាំងហៅតួសម្តែងនោះមកជួយផ្សព្វផ្សាយផងដែរ ។
កត្តាខ្លះទៀតគឺមកពីផលិតករខ្មែរយើងមួយចំនួនតូចដែលបានប្រជែងជាមួយផលិតករខ្មែរគ្នាឯង ដើម្បីបានទទួលសិទ្ធិយកទៅថត បើទោះបីជាការចំណាយថតនោះតិចតួចក៏ដោយ ។ កត្តានេះនាំឲ្យភាពយន្តដែលផលិតចេញទៅគ្មានគុណភាពសម្រាប់អ្នកទស្សនាឡើយ ។
បើតាមផលិតករដដែលថាដោយសារប្រទេសថៃមិនបានឆ្លងកាត់សង្គ្រាមដូចយើងហេតុនេះគេបានអភិវឌ្ឍកុនរបស់គេបានយ៉ាងលឿន ទាំងការផលិត និងតួសម្តែង ។ យ៉ាងណាក៏ដោយក្នុងនាមជាផលិតករខ្មែរមួយរូបលោកក៏មិនបានដាក់បន្ទុកទៅផ្នែកណាមួយឡើយជុំវិញបញ្ហានេះ ។ លោកនៅតែមានសុទិដ្ឋិនិយមថា ផលិតករខ្មែរនាពេលនេះនៅតែអាចផលិតរឿងរបស់ខ្លួនប្រកបដោយគុណភាព ប្រសិនបើយើងមានធនធានគ្រប់គ្រាន់ ។
ប្រធាននាយកដ្ឋានភាពយន្តនៃក្រសួងវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈលោកប៉ុក បូរក្ស បានអះអាងថា កត្តាដែលនាំឲ្យភាពយន្តថៃមានការនិយមទស្សនាពីទស្សនិកជនខ្មែរជាងរឿងខ្មែរនោះ គឺមកពីកត្តាគុណភាព និងភាពទាក់ទាញ ។ កត្តាដែលនាំឲ្យកុនគេមានគុណភាពជាងកុនខ្មែរយើង គឺដោយសារគេមានធនធាន និងថវិកាគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ការផលិត ។ ធនធានមនុស្សរបស់គេមានសមត្ថភាពសរសេររឿងឲ្យមានភាពទាក់ទាញ និងមានភាពប្រទាក់ក្រឡា ដោយសារតែគេបានចូលសាលាបណ្តុះបណ្តាលត្រឹមត្រូវ ខណៈយើងគឺមិនទាន់មានថ្នាលសម្រាប់បណ្តុះបណ្តាលផ្នែកនេះទេ គឺមានតែវគ្គ ខ្លីៗប៉ុណ្ណោះ ។
ពាក់ព័ន្ធធនធានថវិកាគឺជារឿងសំខាន់ណាស់ ក្នុងពេលរឿងភាគរបស់គេត្រឹមរយៈ៤០នាទីគឺគេចំណាយប្រមាណ៥ទៅ១០ម៉ឺនដុល្លារ ចំណែករឿងភាគខ្មែរយើងវិញគឺចំណាយត្រឹមតែ២ទៅ៥ពាន់ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ ។ កត្តានេះដែលនាំឲ្យយើងមើលឃើញេពីភាពខុសគ្នាដូចមេឃ និងដីនៅក្នុងការផលិត ទាំងការរៀបចំទីតាំង ពេលវេលា តួសម្តែង និងសម្ភារបច្ចេកទេសសម្រាប់បម្រើឲ្យការងារសម្តែងនេះ ។
ភាពយន្តថៃត្រូវហាមឃាត់មិនឲ្យនាំចូលមកបញ្ចាំងម្តងរួចមកហើយកាលពីអំឡុងឆ្នាំ២០១៣ បន្ទាប់ពីមានរឿងរ៉ាវដ៏ចម្រូងចម្រាសមួយ ដោយសារមហាជនកម្ពុជាបានផ្ទុះកំហឹងទៅនឹងពាក្យសម្តីរបស់តារាថៃមួយដួង រហូតនាំឲ្យមានការដុតស្ថានទូតថៃ និងទីកន្លែងរកស៊ីជនជាតិថៃមួយចំនួនទៀត ។ បន្ទាប់ពីសភាពការណ៍បានស្ងប់ស្ងាត់ និងការរក្សាចំណងមិត្តភាពលើផ្នែកសិល្បៈ និងវប្បធម៌រវាងថៃ និងខ្មែរឡើងវិញនោះ ភាពយន្តថៃក៏បានហូរចូលមកបញ្ចាំងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាជាថ្មីជា បណ្តើរៗឡើងវិញក្នុងអំឡុងឆ្នាំ២០១៤ ។
ក្នុងពេលខ្សែភាពយន្តថៃបាននាំចូលមកបញ្ចាំងជាថ្មីឡើងវិញក៏ដោយ ប៉ុន្តែគេសង្កេតឃើញថា សន្ទុះនៃអ្នកគាំទ្រទស្សនាពីទស្សនិកខ្មែរគឺហាក់មានការថមថយជាងមុន ដោយសារតែភាពយន្តភាគខ្មែរបានផលិតជាបន្តបន្ទាប់ និងដាក់បញ្ចាំងនៅក្នុងម៉ោងមាសថែមទៀតផង ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ