ការងារសព្វបែបយ៉ាងបើខ្វះបញ្ញាហើយ មិនអាចទទួលលទ្ធផលគាប់ប្រសើរបានឡើយ ហេតុនេះហើយទើបព្រះពុទ្ធបានណែនាំឱ្យមនុស្សគ្រប់រូបយកបញ្ញាជាធំសម្រាប់គ្រប់គ្រងអាយុជីវិត ជាជីវិតដ៏ឧត្តម ។
ដោយហោចទៅសូម្បីតែជំនឿក្នុងលទ្ធិអ្វីមួយមានជំនឿក្នុងសាសនាជាដើម ក៏លោកឱ្យយកបញ្ញានេះមកពិចារណារកការពិត ហេតុណាគួរជឿ ហេតុណាដែលមិនគួរជឿ ចៀសវាងការជឿដោយគ្មានហេតុផល តែបើបុគ្គលរស់នៅប្រាសចាកបញ្ញាហើយនឹងនាំជីវិតទៅរកភាពអវិជ្ជមាន ។
ដូចពុទ្ធភាសិតបានត្រាស់ថា ជនណាមិនមានបញ្ញា មានខ្លួនប្រាសចាកពីការចេះដឹង រស់នៅអស់មួយរយឆ្នាំ ការរស់នៅនៃជននោះ ពុំប្រសើរស្មើនឹងការរស់នៅត្រឹមតែមួយថ្ងៃនៃជនដែលមានបញ្ញាផង ។
សេចក្តីនេះលោកចង់បញ្ជាក់ថា អ្នកដែលមានជីវិតរស់នៅអស់កាលយូរ តែពុំបានសិក្សាចំណេះវិជ្ជានានា ទាំងផ្លូវលោក ទាំងផ្លូវធម៌ មិនសេពគប់បណ្ឌិត សប្បុរសជាដើម បណ្តោយឱ្យជីវិតរស់នៅប្រាសចាកបញ្ញាដូច្នោះ គឺជាជីវិតកម្សោយបំផុត បើរស់នៅយូរទៅ កាន់តែធ្វើឱ្យអស់តម្លៃកិត្តិយស ។
តើមាននរណាខ្លះដែលថាមិនស្រលាញ់ជីវិត0x017d7 មិនពិបាកឆ្លើយទេ ការដែលពិបាកនិយាយនោះគឺពិបាកតែអ្នកដែលមិនព្រមយកបញ្ញាមកកែច្នៃជីវិតឱ្យថ្លៃថ្នូរនេះឯង ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ