បុគ្គលដែលបានទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ លុះត្រាតែបានប្រព្រឹត្តអំពើល្អច្រើនហេតុ ច្រើនប្រការ ហើយនៅក្នុងឋានសួគ៌ទាំង៦ជាន់នោះមានលក្ខណៈខុសគ្នាទៅតាមអំណាចនៃការប្រព្រឹត្តរបស់យើងក្នុងកំណើតជាមនុស្ស និងទៅតាមអំណាចនៃផលបុណ្យដែលបានសាងទុកមក ។
ឋានសួគ៌ទាំង៦ជាន់នោះមាន៖
១-ចាតុម្មហារាជិកា មានមហារាជទាំង៤អង្គជាអ្នកគ្រប់គ្រងគឺ ស្ដេចធតរដ្ឋ មានពួកគន្ធព្វជាបរិវារគ្រប់គ្រងនៅទិសបូព៌ា, ស្ដេចវិរុឡ្ហកៈ មានពួកកុម្ភណ្ឌជាបរិវារគ្រប់គ្រងនៅទិសទក្សិណ, ស្ដេចវិរូបក្ខ មានពួកនាគជាបរិវារគ្រប់គ្រងក្នុងទិសបស្ចិម និងស្ដេចកុវេរៈ មានពួកយក្ស ជាបរិវារគ្រប់គ្រងនៅទិសឧត្ដរ ។
២-តាវត្តិង្ស មានស្ដេចវេបចិត្ត ជាអ្នកគ្រប់គ្រង ព្រោះជាន់នេះកាលពីដើមជាកន្លែងរបស់ពួកអសុរៈ តមកសក្កទេវរាជ គឺព្រះឥន្ទ្រជាមួយនឹងទេវតាមានគ្នា៣៣អង្គកើតឡើងក្នុងឋានសួគ៌ជាន់នេះ ក៏ច្បាំងឈ្នះពួកអសុរៈ ហើយបានគ្រប់គ្រងស្ថានសួគ៌ជាន់នេះរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃ ។
៣-យាមា មានស្ដេចសុយាមទេវបុត្តជាអ្នកគ្រប់គ្រង។
៤-តុសិត មានស្ដេចសន្តុសិតទេវបុត្ត ជាអ្នកគ្រប់គ្រង លោកពោលថា ស្ថានសួគ៌ជាន់នេះជាទីកើត និងជាទីនៅរបស់ព្រះពោធិសត្វ និងព្រះពុទ្ធបិតា ព្រះពុទ្ធមាតា និងលោកអ្នកវិសេសដទៃៗទៀត ។
៥-និម្មានរតី មាននិម្មិតទេវរាជ ជាអ្នកគ្រប់គ្រង លោកពោលថា ទេវតាជាន់នេះ ជាជំពូកដែលបរិបូណ៌ដោយទិព្វសម្បត្តិ បើទេវតាអង្គណាប្រាថ្នាវត្ថុណា ក៏និម្មិតយកវត្ថុនោះដោយខ្លួនឯងតាមចិត្តចង់។
៦-បរនិម្មិតវសវត្តី មានស្ដេចនិម្មិតវសវត្តី ជាអ្នកគ្រប់គ្រង លោកពោលថា ទេវតាជាន់នេះ បើប្រាថ្នាវត្ថុណាមួយ មិនត្រូវនិម្មិតដោយខ្លួនឯងទេ មានអ្នកដទៃនិម្មិតឲ្យមួយទៀតទើបបានសម្រេច ។
បុគ្គលណាប្រព្រឹត្តអំពើសុចរិតត្រឹមត្រូវ បុគ្គលនោះនឹងបានទៅកើតនៅក្នុងស្ថានសួគ៌ទាំង៦ជាន់នេះ ណាមួយតាមអំណាចនៃផលបុណ្យរបស់ខ្លួនដែលបានសាងរួមហើយ ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ