ព្រះនាមទាំង១០របស់ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ជាទីតាំងនៃសេចក្ដីជ្រះថ្លានៃពុទ្ធបរិស័ទ និងកើតបុណ្យកុសលតាមផ្លូវចិត្តដ៏មហាប្រសើរ។ នាមរបស់ព្រះសព្វញ្ញូទាំង១០នោះពុទ្ធបរិស័ទធ្លាប់បានសូត្រសរសើរគុណរបស់ព្រះអង្គជារឿយៗហើយដែរ ប៉ុន្តែអ្នកខ្លះមិនបានដឹងអំពីសេចក្ដីប្រែពីពាក្យបាលី ហើយក៏ចេះតែសូធ្យៗទៅទាំងមិនដឹងសេចក្ដីនោះយ៉ាងណា។ ដូច្នេះដើម្បីបំភ្លឺសេចក្តីនេះឱ្យកាន់តែច្បាស់ សូមដកស្រង់ព្រះនាមទាំង១០របស់ព្រះអង្គចេញពីសៀវភៅគហិបដិបត្តិមកបង្ហាញដូចតទៅៈ
១-ឥតិបិ សោ ភគវា អរហំ ព្រះដ៏មានព្រះភាគអង្គនោះទ្រង់ព្រះនាមថា អរហំ ព្រោះព្រះអង្គឆ្ងាយចាកសឹកសត្រូវ ពោលគឺកិលេសព្រមទាំងវាសនា គឺកាយបយោគ និងវចីបយោគ ។
២-សម្មាសម្ពុទ្ធោ ទ្រង់ព្រះនាមថា សម្មាសម្ពុទ្ធោ ព្រោះព្រះអង្គត្រាស់ដឹងនូវញេយ្យធម៌ទាំងពួងដោយប្រពៃ ចំពោះព្រះអង្គឥតមានគ្រូអាចារ្យណាប្រដៅព្រះអង្គឡើយ ។
៣-វិជ្ជាចរណសម្បន្នោ ទ្រង់ព្រះនាមថា វិជ្ជាចរណសម្បន្នោ ព្រោះព្រះអង្គ បរិបូណ៌ដោយវិជ្ជា៣ និងវិជ្ជា៨ និងចរណៈ១៥ ។
៤-សុគតោ ទ្រង់ព្រះនាមថា សុគតោ ព្រោះព្រះអង្គមានដំណើរល្អយាងទៅកាន់សុន្ទរស្ថាន គឺអមតមហានិព្វាន ។
៥-លោកវិទូ ទ្រង់ព្រះនាមថា លោកវិទូ ព្រោះព្រះអង្គជ្រាបច្រាស់នូវត្រៃលោក។
៦-អនុត្តរោ ទ្រង់ព្រះនាមថា អនុត្តរោ ព្រោះព្រះអង្គប្រសើរដោយសីលាទិគុណរកបុគ្គលណាមួយស្មើគ្មាន ។
៧-បុរិសទម្មសារថិ ទ្រង់ព្រះនាមថា បុរិសទម្មសារថិ ព្រោះព្រះអង្គជាអ្នកទូន្មាននូវបុរសដែលមានឧបនិស្ស័យគួរនឹងទូន្មានបាន ។
៨-សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ទ្រង់ព្រះនាមថា សត្ថា ទេវមនុស្សានំ ព្រោះព្រះអង្គជាសាស្ដាចារ្យនៃទេវតា និងមនុស្សទាំងឡាយ ។
៩-ពុទ្ធោ ព្រះអង្គត្រាស់ដឹងនូវចតុរារិយសច្ច ហើយញ៉ាំងអ្នកដទៃឲ្យត្រាស់ដឹងផង។
១០-ភគវា ព្រះអង្គមានដំណើរទៅកាន់ត្រៃភព ខ្ជាក់ចោលហើយ គឺថាព្រះអង្គមិនត្រឡប់កើតទៀតឡើយ ។
នាមព្រះអង្គទាំង១០ប្រការនេះកាលបើបុគ្គលណាបានទន្ទេញ ស្វាធ្យាយ ហើយពិចារណារំលឹកជារឿយៗនឹងកើតសិរីសួស្តីវិបុលសុខគ្រប់ប្រការដល់បុគ្គលនោះ ពិសេសមុននឹងសម្រាន្តបើបានសូត្រធម៌ឥតិបិសោរំលឹកគុណព្រះអង្គ នោះនឹងមិនយល់សប្តិអាក្រក់ឡើយ គឺសុបិនឃើញតែអ្វីដែលល្អៗកើតសុភមង្គលក្នុងជីវិត ។
ចែករំលែកព័តមាននេះ