អាកាសធាតុក្តៅហួតហែង ខ្វះខាតទឹកកំពុងធ្វើឱ្យកសិករម្ចាស់ចម្ការដំណាំពោត និងទុរេនហូរទឹកភ្នែក ព្រោះកសិផលមិនល្អ និងខ្វះអ្នកបញ្ជាទិញជាដើម ។ ជាក់ស្តែង នៅខេត្តស្ទឹងត្រែង កសិករបានព្យាយាមដាំពោតធ្វើជាភូមិមួយ មានផលិតផលមួយ…
អាកាសធាតុក្តៅហួតហែង ខ្វះខាតទឹកកំពុងធ្វើឱ្យកសិករម្ចាស់ចម្ការដំណាំពោត និងទុរេនហូរទឹកភ្នែក ព្រោះកសិផលមិនល្អ និងខ្វះអ្នកបញ្ជាទិញជាដើម ។
ជាក់ស្តែង នៅខេត្តស្ទឹងត្រែង កសិករបានព្យាយាមដាំពោតធ្វើជាភូមិមួយ មានផលិតផលមួយ តែនៅឆ្នាំនេះដំណាំពោតរងអាកាសធាតុក្ដៅខ្លាំងបង្កឱ្យផលពោតត្រូវខាតបង់ ដោយសារតែផ្លែវាដាក់គ្រាប់មិនបានពេញលេញ ហើយគ្មានអ្នកបញ្ជាទិញ តម្រូវលក់ធ្វើចំណីគោវិញ ។
លោកអន ជួន មេភូមិខាំផាន់ បានបញ្ជាក់ថា ដំណាំពោតកសិករនៅឆ្នាំនេះជួបប្រទះអាកាសធាតុប្រែប្រួលជាគ្រោះចង្រៃមួយបានបង្កឱ្យពោតដាក់គ្រាប់មិនបានពេញលេញ ធ្វើឱ្យកសិករខាតបង់ថវិកាប្រមាណជាង២០%ក្នុងចម្ការនីមួយៗ ទោះបីបងប្អូនខិតខំប្រើមធ្យោបាយថែទាំ បូមទឹកដាក់យ៉ាងណាក៏ដោយ ។
លោកបន្តថា ការដាំដុះបច្ចុប្បន្ន កសិករអនុវត្តតាមបច្ចេកទេសទាំងការថែទាំ និងការជ្រើសរើសពូជបានត្រឹមត្រូវហើយ តែឆ្នាំនេះអាកាសធាតុក្ដៅហួសការស្មានបង្កឱ្យដំណាំពោតថយគុណភាពប្រមាណ១៥ទៅ២០% គុណភាពវាបើដូចរាល់ឆ្នាំអត់អីទេ គឺពោតសាច់ពេញៗ ព្រោះធាតុអាកាសត្រជាក់អត់ដូចឆ្នាំនេះក្ដៅ ។
លោក ឈាវ សុគុណថែល រស់នៅចំណុចខេ ក្នុងភូមិខាំផាន់ បានបញ្ជាក់ថា កសិករប្រមាណជាង៧០គ្រួសារនៅក្នុងភូមិនេះបានព្យាយាមដាំពោតប្រចាំរដូវកាល ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទៅកាន់ទីផ្សារប្រយោជន៍រួមគ្នាថែរក្សាឱ្យបានកេរ្តិ៍ឈ្មោះភូមិមួយមានផលិតផលមួយ គឺពោតសហគមន៍ភូមិខាំផាន់ ។ លោកបន្ថែមថា ដំណាំពោតនៅជុំទី៣នេះ ស្ទើរតែបាត់បង់ផលិតផលមួយភូមិមួយ ព្រោះរងផលប៉ះពាល់ពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុធ្វើឱ្យកសិករខាតបង់ដើមទុនទៅលើការចំណាយ ថវិកាទិញប្រេងមួយលីត្រ៥ពាន់ ដើម្បីបូមទឹកស្រោចសម្រាប់ទប់ និងកម្តៅថ្ងៃ ។
លោកស្រី ឆៃចិត្រា អ្នកស្ងោរពោតលក់ នៅក្រុងស្ទឹងត្រែង បានឱ្យទទួលស្គាល់ថា បច្ចុប្បន្នពោត និងបន្លែផ្សេងៗដែលនាំចេញពីភូមិខាំផាន់នេះស្រួលលក់ដូរជាងពោត និងបន្លែនាំចូលមកពីបណ្តាតំបន់នានា ព្រោះអតិថិជនបានស្គាល់ប្រភពច្បាស់លាស់ និងមានរសជាតិឆ្ងាញ់ផង ។ លោកស្រីថា ពោតឆៅក្នុងមួយផ្លែមានតម្លៃចាប់ពី៥ទៅ៧០០រៀល ពេលស្ងោរឆ្អិនមួយតម្លៃ១.០០០រៀលតែប៉ុណ្ណោះ ។
សូមបញ្ជាក់ថា នៅភូមិខាំផាន់សង្កាត់សាមគ្គីមានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅជាង២០០គ្រួសារ បានប្រកបមុខរបរដាំដំណាំរួមផ្សំ ជាពិសេសដំណាំពោត នៅតាមជួរដងទន្លេមេគង្គ ដែលមានផ្ទៃដីលាតសន្ធឹងជាង៨គីឡូម៉ែត្រ ចាប់ពីអូរ(ម៉មកើត)ទៅដល់អូរឈើទាល (កោះកី) ហើយបច្ចុប្បន្នដំណាំពោតមានជាង១៥ហិកតា កំពុងរងការថមថយទិន្នផល ដោយសារតែអាកាសធាតុក្ដៅហួសកម្រិតនេះ ។
ងាកទៅរឿងហេតុចម្ការទុរេនម្នាក់ នៅខេត្តកោះកុងវិញ គឺជារឿងដ៏គួរអោយសោកស្តាយចំពោះប្រជាកសិករខ្មែរ ក្រោយដាំដុះធុរេនបានផលហើយ បែរជាជួបរឿងធុរេនប្រេះពេញដើម ដោយគិតត្រឹមថ្ងៃទី២៦ ខែ មេសា ឆ្នាំ២០២៤នេះ ធុរេននៅតែប្រេះជាបន្តបន្ទាប់ ។
តើបងប្អូនប្រជាកសិករដូចគ្នា ដឹងទេថា ធុរេនប្រះមូលហេតុអ្វីអោយពិតប្រាកដ? តើមានវិធីសាស្ត្រាបែបណាក្នុងកែស្ថានការណ៍អោយទាន់ពេលវេលាបាននោះ?ខណៈធុរេននៅតែប្រះ ហើយជាដើមរដូវទៀតផងនោះ?
កាលពីពេលថ្មីៗនេះ ម្ចាស់ចម្ការធុរេនមួយកន្លែង នៅខេត្តកោះកុងបានបង្ហោះសំណេរក្នុងបណ្តាញសង្គមពីផលលំបាករបស់ខ្លួន ក្រោយទុរេនបានប្រះនៅលើដើមជាបន្ទាប់ថា « អាកាសធាតុក្តៅខ្លាំង អត់មានភ្លៀងសោះនៅចម្ការ ទឹកក៏ប្រើប្រាស់អស់ទៀត ទុរេនសើចដាក់ទាំងខ្លួនប្រាណនៅលើដើម ខ្លះក៏ទំលាក់ខ្លួនមកលើដី ខ្លះក៏ត្រូវកាត់ចោល ទាំងមិនទាន់គ្រប់វ័យត្រូវប្រមូលផល ក្តីសង្ឃឹមឆ្នាំនេះមានតិចណាស់ »។
គួរបញ្ជាក់ដែរថា ទុរេនដែលកំពុងតែប្រេះនៅដើមរដូវដែលកំពុងតែខ្វះខាតទឹកនេះ គឺនៅឃុំ ត្រពាំងរូង ស្រុកកោះកុង ខេត្តកោះកុង ។ ដោយខូចខាតមកពីមូលហេតុប្រែប្រួលអាកាសធាតុនេះ មានច្រើនគួរសម នឹងកំពុងប្រះជាបន្តបន្ទាប់នៅដើមរដូវ ខណៈម្ចាស់ចម្ការថា ខ្លួនអាចនឹងប្រមូលផលដើមរដូវនៅចុងខែ៥ នៃខែឧសភានេះ ។
តាមរយៈបទសម្ភាសន៍ជាមួយសារព័ត៌មានកោះសន្តិភាព អ្នកស្រី ស៊ីវអ៊ីង ដែលជាម្ចាស់ចម្ការទុរេនដាំដុះជាលក្ខណៈគ្រួសារនិយាយថា ឆ្នាំនេះអាចនឹងលំបាកខ្លាំងសម្រាប់អ្នកស្រីផ្ទាល់ ដោយកាលពីកន្លងទៅអ្នកស្រីបានបង្ហោះភ្ជាប់រូបភាពជាមួយធុរេនថា « រូបភាពដ៏សោកសៅប្រចាំឆ្នាំ ២០២៤នេះ » ។
ជាមួយគ្នានេះ ចំការអ្នកស្រីផ្ទាល់ជួបបញ្ហា គឺមានការខ្វះខាតទឹក ដូច្នេះទើបបានជាទុរេនប្រេះពេញដើមទុរេន ដូចនេះ ម្យ៉ាងទៀតអាចថា មកពីអាកាសធាតុព្រោះនៅចម្ការដែលអ្នកស្រីដាំនេះ មិនមានភ្លៀងទល់តែសោះ បើធៀបកាលពីឆ្នាំមុន ធុរេនខូចខាតប្រមាណជា ៤០ភាគរយ ហើយបើឆ្នាំនេះវិញ គឺមានភាគរយសង្ឃឹមដែលនឹងទទួលបានផលតិចតួច ។
អ្នកស្រី ស៊ីវអ៊ីង ដែលជាម្ចាស់ចំការទុរេនដែលបានដាំដុះជាលក្ខណៈគ្រួសារប្រមាណជាជិត១០០ដើមបន្តថា សម្រាប់ការដាំដុះទុរេននេះមានអាយុ៩ឆ្នាំហើយ ដោយការប្រមូលផលសម្រាប់ឆ្នាំនេះជាឆ្នាំទី៥ ហើយក៏ជួបបញ្ហាច្រើនដូចដែលបងប្អូនបានឃើញ ។ ចំពោះលក្ខណៈនៃការដាំដុះទុរេននេះទៀតសោត ត្រូវការថែទាំដិតដល់ទាំងការដាក់ទឹក ការដាក់ជី ពោលចាប់តាំងពីទុរេនចេញផ្ការហូតដល់ទុរេនបានផល ។
អ្នកស្រី ស៊ីវអ៊ីង បញ្ជាក់ថា ទុរេនត្រូវការមើលថែដិតដល់បំផុត គឺចាប់ពីអាយុផ្កាដែលមានអាយុ៧០ថ្ងៃឡើងទៅដោយមានជី និងទឹកគ្រប់គ្រាន់ ជាពិសេស គឺការបោចផ្កាទុរេននៅពេលយប់ជាដើមនោះ ។
គួរបញ្ជាក់ដែរថា សម្រាប់ទុរេនដែលប្រេះ ឬញែកនៅលើដើមខ្លាំង គឺពុំមានរសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់នោះឡើយ ដោយអ្នកស្រី ស៊ីវអ៊ីង និយាយត្អូញត្អែរថា យើងពុំអាចយកទៅលក់ ឬបរិភោគបាននោះទេ បានត្រឹមកាត់ទម្លាក់ចោលនៅក្រោមដើមប៉ុណ្ណោះ»។
យ៉ាងណាមិញ បើចំពោះទុរេនដែលប្រេះរបស់អ្នកស្រីផ្ទាល់ទើបមានអាយុ៩០ថ្ងៃ ដូចនេះទុរេនដែលមានឱជារសឈ្ងុយឆ្ងាញ់ពិសា លុះត្រាតែទុរេនមានអាយុ១២០ថ្ងៃ ទើបមានរសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ ៕ ដោយ៖លីហួ គីមឆាយ
ចែករំលែកព័តមាននេះ