ការចិញ្ចឹមឃ្មុំជាមុខរបរស្រួលរកប្រាក់ គ្រាន់តែវាមិនស្គាល់ម្ចាស់
ខេត្តប៉ៃលិន ៖ ការចិញ្ចឹមឃ្មុំនេះ វាមិនហត់នឿយក្នុងការឱ្យចំណីទេ គ្រាន់តែ
ខេត្តប៉ៃលិន ៖ « ការចិញ្ចឹមឃ្មុំនេះ វាមិនហត់នឿយក្នុងការឱ្យចំណីទេ គ្រាន់តែយកសម្បុកវាទៅដាក់នៅក្នុងចម្ការ នោះឃ្មុំនឹងហើរទៅក្រេបលម្អងផ្កាអាចចិញ្ចឹមខ្លួនឯង និងផលិតជាទឹកឃ្មុំឱ្យយើងលក់តែម្ដង ប៉ុន្ដែវាមិនស្គាល់ម្ចាស់ទេ »។ នេះបើតាមការលើកឡើងរបស់អ្នកចិញ្ចឹមឃ្មុំមួយរូបរស់នៅភូមិអូរតាប្រាង សង្កាត់ប៉ៃលិន ក្រុងប៉ៃលិន ។
លោក តាំង ម៉េងស៊ឺ កសិករដែលមានគំនិតច្នៃប្រឌិត និងបានរៀនសូត្រពីបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមឃ្មុំពីក្រៅប្រទេសបានរៀបរាប់ថា បច្ចុប្បន្នលោកកំពុងចិញ្ចឹមឃ្មុំជាង២០០សម្បុក ដោយប្រមូលផលទឹកឃ្មុំលក់ឲ្យអតិថិជនជាហូរហែរ ។
លោកបានឲ្យដឹងទៀតថា របរចិញ្ចឹមឃ្មុំនេះ លោកបានរៀនពីប្រទេសថៃ និងវៀត ណាម ហើយក៏ទិញពូជពីប្រទេសគេផងដែរ។ មូលហេតុដែលលោកចាប់យកអាជីពចិញ្ចឹមឃ្មុំលក់នេះ ដោយសារកន្លងមក លោកធ្លាប់ចិញ្ចឹមសត្វព្រួត (ស្រដៀងនឹងសត្វឃ្មុំ)ដែរ តែវាមិនចេះទិចទេ គឺចិញ្ចឹមសាកល្បងចំនួន២ទៅ៣សម្បុក ហើយក្រោយមក មានមិត្តភក្តិប្រាប់ពីរបៀបចិញ្ចឹមឃ្មុំ ងាយស្រួលរកប្រាក់ ទើបលោកសម្រេចចិត្តធ្វើដំណើរទៅទិញពូជឃ្មុំពីប្រទេសថៃ មកចិញ្ចឹមនៅបរិវេណផ្ទះក្នុងភូមិតែម្តង ។
លោកថា ៖« ដំបូង ខ្ញុំចិញ្ចឹមត្រឹមតែ២០ សម្បុកប៉ុណ្ណោះ លុះទទួលបានផលគួរសម ហើយទឹកឃ្មុំសុទ្ធឡើងថ្លៃ ទើបខ្ញុំទិញសម្បុកមក បំបែកថ្មីៗរហូតបានជាង២០០ ហើយក៏កំពុងបំបែកចិញ្ចឹមសម្រាប់ទុកលក់បន្ថែមទៀតដែរ។ បើសិនជាមានបងប្អូនណាចង់ចិញ្ចឹមនោះ ខ្ញុំអាចលក់ជូន ហើយថែមទាំងបង្រៀនពីរបៀបចិញ្ចឹមឃ្មុំដើម្បីឱ្យបានយល់ច្បាស់ ដោយក្នុង១សម្បុកតម្លៃចាប់ពី១០០ដុល្លារឡើងទៅ »។
លោកបន្ដថា ការចិញ្ចឹម មិនត្រូវការដាក់ចំណីឱ្យវាស៊ីទេ គ្រាន់តែដើររកចម្ការរបស់ប្រជាកសិករមានផ្កាឈើច្រើន ហើយលើកសម្បុកទៅដាក់នៅក្បែរនោះ ឃ្មុំនឹងទៅក្រេបយករសជាតិផ្អែម និងលម្អងមកស៊ីខ្លួនឯង និងផលិតជាទឹកឃ្មុំតែម្តង ។
លោក តាំង ម៉េងស៊ឺ មានបទពិសោធន៍ចិញ្ចឹមឃ្មុំរយៈពេល៣ឆ្នាំមកហើយ ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ លោកតែងតែដើររកមើលចម្ការមៀន តាងែន និងចម្ការដំណាំផ្សេងៗរបស់ពលរដ្ឋនៅក្នុងក្រុងប៉ៃលិន ហើយបើឃើញថា អាចដាក់សម្បុកឃ្មុំបាន លោកនឹងទៅទាក់ទងម្ចាស់ចម្ការ រួចយកសម្បុកឃ្មុំទៅដាក់នៅក្នុងចម្ការ ហើយទុករហូតដល់ដំណាំនោះជិតអស់ផ្កា ទើបផ្លាស់ប្តូរទៅកន្លែងមួយផ្សេងទៀត ។
លោកបញ្ជាក់ថា ៖« ចម្ការណាដែលមានឃ្មុំក្រេបផ្កាកាន់តែច្រើន ដំណាំក្នុងចម្ការនោះនឹងមានក្តិបផ្លែ និងកាន់តែទទួលផលច្រើនថែមទៀត។ ចំណែកក្នុងសម្បុកនីមួយៗមានស្តេចឃ្មុំញីតែ១ក្បាលប៉ុណ្ណោះជាអ្នកបង្កើតកូន ក្រៅពីនោះ មានឃ្មុំជាកម្មកររង់ចាំសម្អាតសម្បុក ការពារសម្បុក និងក្រុមដែលចេញទៅរកចំណីអាហារមកផ្គត់ផ្គង់សម្បុកផងដែរ » ។
លោកថា ៖« សត្រូវរបស់ឃ្មុំមានដូចជា ឪម៉ាល់ ស្រមោច សង្អារ ហ៊ីង កង្កែប និងសត្វចាបជាដើម ។ ដូច្នេះ អ្នកចិញ្ចឹមត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការថែរក្សាវាឱ្យបានដិតដល់ ។ ចុងក្រោយ នៅពេលប្រមូលផល ក៏អាស្រ័យទៅលើកន្លែងណាមានផ្ការុក្ខជាតិច្រើន នោះនឹងទាញយកទឹកឃ្មុំសុទ្ធល្អក៏កាន់តែច្រើនដែរ ដោយរយៈពេល២៥ថ្ងៃឬជាង១ខែ ប្រមូល ផលម្តង និងយកសម្បុកទៅច្របាច់យកទឹកឃ្មុំលក់ឱ្យអតិថិជនដែលមកពីខេត្តប៉ៃលិន និងខេត្តនានាជាច្រើនទៀត »។
លោកម៉េងស៊ឺ ប្រាប់ថា ៖« ឃ្មុំអត់ស្គាល់ម្ចាស់ទេ បើសិនជាធ្វើការជាមួយវា ត្រូវតែចេះការពារខ្លួនពីការទិចរបស់ឃ្មុំដែរ ដូចជាប្រអប់សម្រាប់ដុតជាផ្សែង ដែលជួយកុំឱ្យឃ្មុំទិច ។ ទោះជាបែបណា យើងត្រូវតែការពារបន្ថែមទៀតដូចជា ស្លៀកពាក់ខោអាវ និងស្បែកជើងឱ្យជិត ហើយពាក់មួកការពារដោយស្បៃផងដែរ ហើយខ្ញុំក៏ធ្លាប់ត្រូវវាទិចដែរ ព្រោះវាមិនស្គាល់ខ្ញុំជាម្ចាស់ឡើយ » ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ