កម្លាំងពលកម្មវិស័យកសិកម្មកម្ពុជានឹងធ្លាក់ក្នុងឆ្នាំ2020
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ តាំងពីដើមមក គេដឹងថា កម្ពុជាជាប្រទេសកសិកម្មមួយក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះ ហើយតាមអ្វីដែលគ្រប់គ្នានៅតែទន្ទេញ គឺ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ តាំងពីដើមមក គេដឹងថា កម្ពុជាជាប្រទេសកសិកម្មមួយក្នុងតំបន់អាស៊ីអាគ្នេយ៍នេះ ហើយតាមអ្វីដែលគ្រប់គ្នានៅតែទន្ទេញ គឺពលរដ្ឋខ្មែរប្រមាណ៨០%ប្រកបរបរកសិកម្ម ។ ក៏ប៉ុន្តែថ្មីៗនេះ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ លោក វេង សាខុន បញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា កម្លាំងពលកម្មលើវិស័យកសិកម្មបានធ្លាក់ចុះយ៉ាងច្រើន មិនដូចអ្វីដែលគ្រប់គ្នាលើកឡើងកន្លងមកទេ ពោលគឺកាលពីឆ្នាំ២០០៧ កម្លាំងពលកម្មធ្លាក់នៅត្រឹម៦០% ហើយនៅឆ្នាំ២០១៧នេះ វាបានបន្តធ្លាក់មកនៅ៤២%ប៉ុណ្ណោះ ។
លោក វេង សាខុន បន្តថា កម្លាំងពលកម្មនឹងបន្តធ្លាក់ជាបន្តបន្ទាប់ទៀត ហើយបើតាមការព្យាករថា នៅឆ្នាំ២០២០ខាងមុខ កម្លាំងពលកម្មវិស័យកសិកម្មនៅកម្ពុជា នឹងនៅសល់ត្រឹម២៩%ប៉ុណ្ណោះ ។ លោកថា ៖«មនុស្សទូទៅតែងតែយល់ច្រឡំថា កម្ពុជាមានកម្លាំងពលកម្មក្នុងវិស័យកសិកម្ម៨០% គឺមិនពិតទេ។ តាមពិត ៨០%នេះគឺស្ថិតិតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៣មកម្ល៉េះ ។ ជាក់ស្ដែង វាបានធ្លាក់ចុះមកនៅទាបជាបន្តបន្ទាប់ ។ តាមស្ថិតិនៅឆ្នាំ២០០៧ កម្លាំងពលកម្មកសិកម្មកម្ពុជាមានតែ៦០%ប៉ុណ្ណោះ ហើយនៅឆ្នាំ២០១៧ គឺធ្លាក់នៅតែ៤២%ទេ » ។
លោកបន្ថែមថា ស្របពេលកម្លាំងពលកម្មកសិកម្មធ្លាក់ចុះនេះដែរ ផលិតផលសរុបលើវិស័យកសិកម្មដែលចូលរួមចំណែកជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា ឬហៅថា GDP ក៏បានធ្លាក់ចុះតាមគ្នាដែរ ។ ជាក់ស្ដែង កាលពីឆ្នាំ២០១២ GDP សរុបនៃវិស័យកសិកម្មបានរួមចំណែកប្រមាណជាង៣០% ហើយរហូតមកដល់ឆ្នាំ២០១៦កន្លងទៅ វាធ្លាក់ចុះមកនៅត្រឹម២៦,៦%ប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែតម្លៃពិតនៃវិស័យកសិកម្មបានកើនឡើងខ្ពស់ទៅវិញ ។ ជាក់ស្ដែង នៅឆ្នាំ១៩៩៤ ផលិតផលសរុបនៃវិស័យកសិកម្មកម្ពុជា មានតម្លៃសរុបតែប្រមាណ១,៣ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក ហើយមកដល់ឆ្នាំ២០១៦កន្លងទៅ វាបានកើនដល់ជាង៥ប៊ីលានដុល្លារអាមេរិក។ លោកថា ៖«អ្វីដែលព្រួយបារម្ភបំផុតចំពោះកម្ពុជានាពេលខាងមុខនេះ គឺនៅពេលយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមួយប្រឈមហើយពិបាកដោះស្រាយ ដោយសារតែយើងមិនទាន់មានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធគ្រប់គ្រាន់ ឬអាចនិយាយបានថា ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធមិនទាន់គាំទ្រដល់ការនាំចេញផលិតផលរបស់យើង ក៏ដូចជាការផលិតមិនទាន់គ្រប់ជ្រុងជ្រោយនៅឡើយ ហើយនឹងធ្វើឱ្យពិបាកសម្រេចតាមផែនការ ។ កសិករម្នាក់ៗត្រូវរកឲ្យបានចំណូលជាង៣ពាន់ដុល្លារអាមេរិកក្នុង១ឆ្នាំ នៅឆ្នាំ២០៣០ខាងមុខ ដើម្បីទប់ទល់នឹងជីវភាពនៅតាមជនបទបាន » ។
បើតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់ធនាគារពិភពលោក បង្ហាញថា វិស័យកសិកម្មកម្ពុជា នឹងបន្តធ្លាក់នៅឆ្នាំខាងមុខៗទៀត ក៏ប៉ុន្តែបានជំនួសមកវិញនូវវិស័យឧស្សាហកម្ម កាត់ដេរ សំណង់ និងសេវាកម្ម ។
លោក លី សូដេត សេដ្ឋវិទូជាន់ខ្ពស់នៃធនាគារពិភពលោកប្រចាំកម្ពុជា ឱ្យដឹងថា វិស័យកសិកម្មធ្លាក់ចុះ វាមិនមែនជាការបារម្ភសម្រាប់កម្ពុជាទេ ។ នៅបណ្ដាប្រទេសរីកចម្រើននានាលើពិភពលោក វិស័យកសិកម្មរបស់គេបានរួមចំណែកតិចតួចបំផុត ប៉ុន្តែប្រទេសគេនៅតែរីកចម្រើន ខណៈគេយកវិស័យផ្សេងជាចំណុចស្នូលដើម្បីជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ។ លោកថា ៖« សម្រាប់កម្ពុជា ថ្វីដ្បិតតែវិស័យកសិកម្មធ្លាក់ចុះ និងរួមចំណែកសេដ្ឋកិច្ចបានតិចតួចក៏ពិតមែន តែវិស័យសំណង់ ឧស្សាហកម្ម កាត់ដេរ ជាពិសេស សេវាកម្មនានាបានកើនឡើងខ្ពស់ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យកំណើនសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជានៅតែរក្សាបានអត្រាកំណើនក្នុងរង្វង់៧% » ។
គួរបញ្ជាក់ថា ការធ្លាក់ចុះនៃកម្លាំងពលកម្មក្នុងវិស័យកសិកម្មនេះ ក៏បណ្ដាលមកពីកំណើននៃការប្រើប្រាស់គ្រឿងយន្តកសិកម្មផងដែរ។ ជាក់ស្ដែង កាលពីដើមឡើយ សមាជិកក្នុងគ្រួសារត្រូវធ្វើស្រែចម្ការស្ទើរទាំងអស់គ្នា ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីបច្ចេកវិទ្យាកាន់តែទំនើប កសិករមួយចំនួនបានប្រើប្រាស់គ្រឿងយន្តជំនួសមនុស្សវិញ។ ដូចនេះ អ្នកខ្លះក៏ទៅបំពេញការងារផ្សេងៗក្រៅពីកសិកម្ម ដូចជា ធ្វើការក្នុងរោងចក្រកាត់ដេរ ជាអ្នកបម្រើសេវាកម្មទេសចរណ៍ ឬធ្វើការងារក្នុងវិស័យសំណង់ជាដើម ។
កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៨ សីហា លោក វេង សាខុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់និងនេសាទ បានអនុញ្ញាតឲ្យលោកស្រី Inguna Dobraja ប្រធានធនាគារពិភពលោកប្រចាំកម្ពុជា និងលោក Nathan M. Belete ប្រធានធនាគារពិភពលោកប្រចាំអាស៊ីខាងកើត និងតំបន់ប៉ាស៊ីហ្វិក ពិភាក្សាអំពីវឌ្ឍនភាព និងគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍វិស័យកសិកម្មសម្រាប់រយៈពេល៥ឆ្នាំ ដែលផ្តោតជាសំខាន់លើការងារអភិវឌ្ឍន៍ការស្រាវជ្រាវ និងហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ។
នាឱកាសនោះ លោកស្រីបានជម្រាបជូនលោករដ្ឋមន្ត្រីពីគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍រយៈពេល៥ឆ្នាំ ដែលជំរុញនិងលើកទឹកចិត្តការផលិតបន្លែ និងផ្លែឈើសរីរាង្គ ដោយមិនចាំបាច់ពឹងផ្អែកតែលើផលិតកម្មស្រូវជាចម្បង។ល។
ទាក់ទងនឹងសកម្មភាពគម្រោងរយៈពេល៥ឆ្នាំខាងលើនេះ លោករដ្ឋមន្ត្រីបានស្នើសុំឲ្យធនាគារពិភពលោក គិតគូរពិចារណាចំណុចសំខាន់ៗមួយចំនួនដូចជា ៖
១-គួរមានការសិក្សាស្រាវជ្រាវបច្ចេកទេសថ្មីៗ ធ្វើយ៉ាងណា ជំរុញផលិតភាពផលិតកម្មឲ្យសមស្របតាមតម្រូវការទីផ្សារ ។
២-លើកកម្ពស់ផលិតកម្មសត្វ សុខភាពសត្វ និងសុខភាពសាធារណៈ តាមរយៈបង្កើនប្រសិទ្ធភាពលើការគ្រប់គ្រងអនាម័យសត្វ និងផលិតផលមានដើមកំណើតពីសត្វ ។
៣-សិក្សាពីលទ្ធភាពលើការផ្តល់ឥណទានដល់ប្រជាកសិករ និងវិស័យឯកជន ដែលមានលទ្ធភាពធ្វើការកែច្នៃកសិផល និងជំរុញអនុវត្តការធ្វើអនាម័យ និងភូតគាមអនាម័យជាអាទិភាព ។
៤-ជំរុញការងារគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធធារាសាស្ត្រកសិកម្ម និងការប្រើប្រាស់ទឹកឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ