«បើស្រឡាញ់ខ្ញុំ សូមស្រឡាញ់ឆ្កែរបស់ខ្ញុំផង» គឺជាសុភាសិតមួយ ដែលមានន័យថា បើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកត្រូវតែស្រឡាញ់មនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ និងសត្វចិញ្ចឹមរបស់ខ្ញុំ ។
«បើស្រឡាញ់ខ្ញុំ សូមស្រឡាញ់ឆ្កែរបស់ខ្ញុំផង» គឺជាសុភាសិតមួយ ដែលមានន័យថា បើអ្នកស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកត្រូវតែស្រឡាញ់មនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនរបស់ខ្ញុំទាំងអស់ និងសត្វចិញ្ចឹមរបស់ខ្ញុំ ។
ទោះបីជាជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ គឺជារឿងរវាងមនុស្ស២នាក់ប្តី-ប្រពន្ធ ដែលរៀបការជាមួយគ្នាក្តី វាតែងតែមានភាពជំពាក់ជំពិនជាមួយគ្រួសារ ។ នៅក្នុងសង្គមយើង គេច្រើននិយាយថា ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍មិនត្រឹមតែជារឿងពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធទេ វាថែមទាំងទាក់ទងនឹងគ្រួសារផងដែរ ។ ដោយសារតែបែបនេះ ជីវិតប្តីប្រពន្ធ អាចត្រូវរងផលប៉ះពាល់ពីផ្នែកខាងក្រៅ គឺគ្រួសារ ។ មានប្តី
ប្រពន្ធមួយចំនួនឈ្លោះទាស់ទែងគ្នា ដោយសារបញ្ហាគ្រួសាររបស់ពួកគេ ជាជាងបញ្ហារបស់ពួកគេទាំង២ផ្ទាល់ ។
ឧទាហរណ៍ ប្រពន្ធអាចត្រូវបន្ទោស ដោយសារតែមិនមានសន្តានចិត្តល្អគ្រប់គ្រាន់ ចំពោះឪពុកម្តាយរបស់ប្តី ឬក៏បងប្អូនខាងប្តី។ ដូចគ្នានេះ ប្តីអាចត្រូវបន្ទោស ដោយសារតែមិនស្រឡាញ់ និងគោរពឪពុកម្តាយខាងស្រី ឬក៏មិនយកចិត្តទុកដាក់ជួយដល់បងប្អូនខាងស្រីឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ។
ជួនកាលទៀត វាជាការរំពឹងទុករបស់ឪពុកម្តាយខាងប្តី ឬក៏ប្រពន្ធដែលថា កូនបង្កើតរបស់ខ្លួន និងកូនប្រសា ដែលមានជីវភាពធូរធា ត្រូវចេះជួយបងឬប្អូន ដែលមានការលំបាក ។ ដូច្នេះ ប្តីប្រពន្ធមួយគូមិនត្រឹមតែត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ដល់ឪពុកម្តាយទាំងសងខាងទេ គឺត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ដល់បងប្អូនទាំងសងខាងផងដែរ ។
នេះជាអម្រែក ដ៏ធ្ងន់មួយសម្រាប់ជីវិតអាពាហ៍នៅក្នុងសង្គមខ្មែរ ។ យុវជន និងយុវតី មុនឈានដល់ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ ត្រូវយល់ដឹងឱ្យច្បាស់អំពីផ្នត់គំនិតបែបនេះ នៅក្នុងសង្គម ។ ពួកគេត្រូវតែត្រៀមខ្លួនផ្តល់ការស្រឡាញ់ និងការយកចិត្តទុកដាក់ដល់គ្រួសារទាំងសងខាងឱ្យបានស្មើភាពគ្នាបើពុំនោះទេ ពួកគេអាចនឹងមានជម្លោះនៅក្នុងជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។
ប៉ុន្តែតើមនុស្សគ្រប់គ្នា ត្រូវតែបន្តគិតថាប្តីប្រពន្ធមួយគូ ត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់ និងទទួលខុសត្រូវដល់ជីវិតមនុស្សទាំង២គ្រួសារ ឬយ៉ាងណា?
ការរំពឹងថា ប្តីប្រពន្ធមួយគូ ត្រូវរែកពុនដល់គ្រួសារទាំងពីរ គឺជាអម្រែកមួយដែលធ្ងន់ហួសហេតុ ។ ជំនួសមកវិញ មនុស្សនៅក្នុងសង្គម ត្រូវមានគំនិតអំពីខ្លួនទីពឹងខ្លួនឱ្យបានច្រើនជាជាងការរំពឹងជំនួយពីខាងក្រៅ ។ ជាការពិត ការជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ជាអំពើល្អ ដែលមនុស្សត្រូវតែធ្វើនៅក្នុងសង្គម មិនថាបងប្អូន ឬមិត្តភក្តិឡើយ ។ ប៉ុន្តែគេមិនត្រូវគិតថា គឺជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ប្តីប្រពន្ធមួយគូឡើយ ។
ជាសរុបមក វាចាំបាច់ណាស់ដែលប្តីប្រពន្ធមួយគូ ត្រូវតែទទួលស្គាល់និន្នាការនៃការគិតថា អាពាហ៍ពិពាហ៍មួយ គឺជាអាពាហ៍ពិពាហ៍ពីរគ្រួសារ ។ ប្តីប្រពន្ធ ត្រូវផ្តល់ការគោរពស្រឡាញ់ និងយកចិត្តទុកដាក់ដល់ឪពុកម្តាយ ព្រមទាំងបងប្អូនទាំងសងខាងឱ្យបានស្មើគ្នា ។
ប៉ុន្តែទន្ទឹមនឹងនោះ មនុស្សទូទៅត្រូវមានការផ្លាស់ប្តូរនៅក្នុងការគិតខ្លះ ដោយមិនត្រូវគិតថា ប្តីប្រពន្ធមួយគូ ត្រូវតែមានការទទួលខុសត្រូវដល់គ្រួសារទាំងពីរឡើយ ។ ពីព្រោះវាជាអម្រែកដ៏ធ្ងន់ហួសហេតុ សម្រាប់ប្តីប្រពន្ធពីរនាក់ ដែលត្រូវចិញ្ចឹមកូនក្នុងគ្រួសារផ្ទាល់ខ្លួន និងត្រូវទទួលខុសត្រូវដល់គ្រួសារធំពីរផ្សេងទៀតរបស់ឪពុកម្តាយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ