កម្លាំងសីលមានអានុភាពច្រើនណាស់មិនអាចគណនាចំនួនថា ប៉ុណ្ណេះប៉ុណ្ណោះបានទេ និងអាចរុញច្រានពីកំណើតមនុស្សឱ្យទៅជាកំណើតទេវតា ព្រះឥន្ទ្រ ព្រះព្រហ្មបានតាមសេចក្តីប្រាថ្នា ឱ្យតែបុគ្គលនោះប្រព្រឹត្តរក្សាបានល្
កម្លាំងសីលមានអានុភាពច្រើនណាស់មិនអាចគណនាចំនួនថា ប៉ុណ្ណេះប៉ុណ្ណោះបានទេ និងអាចរុញច្រានពីកំណើតមនុស្សឱ្យទៅជាកំណើតទេវតា ព្រះឥន្ទ្រ ព្រះព្រហ្មបានតាមសេចក្តីប្រាថ្នា ឱ្យតែបុគ្គលនោះប្រព្រឹត្តរក្សាបានល្អ ពោលគឺកុំធ្វើឱ្យសិក្ខាបទពព្រុះពពាលសៅហ្មង (សីលវិបត្តិ)។ កាលដែលបុគ្គលប្រតិបត្តិសីលបានល្អគ្រប់សិក្ខាបទហើយ លោកឱ្យឈ្មោះថា មានព្រហ្មចរិយធម៌ក្នុងសន្តាន ហើយអ្នកមានព្រហ្មចរិយធម៌រមែងរស់នៅជាសុខក្នុងលោកនេះផង និងលោកខាងមុខផង ។
ដំបូងសូមធ្វើការពន្យល់អំពីពាក្យព្រហ្មចរិយៈ ឬព្រហ្មចរិយធម៌សិន មុននឹងបកស្រាយពាក្យថាសីល ។ ព្រហ្មចរិយៈ ជានាមប្រែថា បែបបទឬសណ្តាប់ធ្នាប់របស់ព្រហ្មចារី
ឬព្រហ្មចារិនី ការប្រព្រឹត្តធម៌ដ៏ប្រសើរ ។ តាមន័យខាងព្រះពុទ្ធសាសនា ការឱ្យទាន, ការខ្វល់ខ្វាយ ឬខ្នះខ្នែងចំពោះអំពើជាកុសល, ការរក្សាសីល៥ សីល៨, ការចម្រើនព្រហ្មវិហារធម៌៤, ការសម្តែងធម៌ឬណែនាំពន្យល់ឱ្យអ្នកដទៃកាន់អំពើសុចរិត, ការវៀរចាកមេថុនធម្ម សេចក្តីសន្តោសចំពោះភរិយារបស់ខ្លួន, សេចក្តីព្យាយាមដ៏ភ្ជាប់ភ្ជួនក្នុងកងការកុសល, ការរក្សាឧបោសថសីលតាមការកំណត់ជាដើម លោកឱ្យឈ្មោះថា ព្រហ្មចរិយៈ ឬហៅថា ព្រហ្មចរិយធម៌ ។ ធម៌ដ៏ប្រសើរហៅថា ព្រហ្មចរិយៈមាន២យ៉ាងគឺ សាសនព្រហ្មចរិយៈ បានដល់មគ្គផល១ និងមគ្គព្រហ្មចរិយៈបានដល់មគ្គបួនផលបួន និព្វានមួយ១ ។ ព្រហ្មចរិយៈដែលប្រែថា ប្រសើរ បានដល់ពុទ្ធបរិស័ទអ្នករក្សាឧបោសថសីលទាំង៣ណាមួយក៏បានគឺ ៖
បកស្រាយពីសីល៣ប្រភេទ
រីឯបាដិហារិយបក្ខឧបោសថនេះ មិនមានកិច្ចសមាទានឡើយ ។ ក្នុងវណ្ណនានៃរាជសូត្រប្រាប់ថា បាដិហារិយ បក្ខោ នាម អន្តោវស្សេ តេមាសំនិពន្ធូបោសថោ ឧបោសថដែលបុគ្គលរក្សាជាប់មិនដាច់អស់៣ខែក្នុងវស្សាឈ្មោះថា បាដិហារិយបក្ខឧបោសថ, បើបុគ្គលមានសទ្ធារក្សាអស់កាលទាំង៥ខែ ក៏ប្រពៃពេកណាស់ តែបើមិនអាចរក្សាបានទេ នឹងរក្សាតែ១ខែគឺរាប់ពីថ្ងៃ១រោចខែអស្សុជទៅទល់នឹងថ្ងៃពេញបូណ៌មីខែកក្តិកក៏បាន ឬក៏រក្សាតែកន្លះខែរាប់ពីថ្ងៃ១រោចខែអស្សុជ ទៅទល់នឹងថ្ងៃ១៤រោច ខែអស្សុជប៉ុណ្ណោះក៏បាន ឈ្មោះថាបាដិហារិយឧបោសថដូចគ្នា តាមស្ម័គ្រចិត្តអ្នកមានសទ្ធាចង់រក្សា ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មិនឃើញមានច្បាប់បង្គាប់ថាត្រូវរក្សាសិក្ខាបទទាំង៨គ្រប់ថ្ងៃទាំងអស់នោះទេ, ឯច្បាប់ហាមឃាត់ក៏គ្មានដែរ ។
បើតាមន័យខាងលើនេះគ្រាន់តែរក្សាបដិជាគរឧបោសថ ជាប់រាល់ថ្ងៃគ្រប់៣ខែ ក៏ឡើងទៅជាបាដិហារិយបក្ខឧបោសថហើយ ។ រួមសីលក្នុងឧបោសថទាំងអស់នេះឱ្យឈ្មោះថា សាសនព្រហ្មចរិយៈ ។ ឯមគ្គព្រហ្មចរិយៈនោះបានដល់មគ្គ៤ ផល៤ ដែលរំលត់ភ្លើងទុក្ខគឺជាតិ ជរា ព្យាធិ មរណៈ និងភ្លើងកិលេសគឺរាគៈ ទោសៈ មោហៈបាន ។
ព្រោះហេតុនោះពុទ្ធបរិស័ទទាំងឡាយគួរពិចារណាឱ្យឃើញផលអស្ចារ្យនៃឧបោសថ គួរណាស់តែយើងឆ្លៀតឱកាសធ្វើទានរក្សាសីល ព្រោះកើតមកបានជួបប្រទះនឹងព្រះពុទ្ធសាសនា ទុកថាជាខ្លួនមានភ័ព្វសំណាងណាស់ ។ ម្យ៉ាងទៀតសេចក្តីស្លាប់សម្រាប់រូបកាយយើងនៅប្រចាំការគ្រប់ដង្ហើមចេញចូលរាល់ថ្ងៃរាល់យប់គ្រប់វេលា គួរសប្បុរសគ្រប់រូប ទោះជាអ្នកធ្វើស្រែចម្ការក្តី អ្នកធ្វើរបរជំនួញក្តី អ្នកធ្វើការឈ្នួលក្តី អ្នកបម្រើរាជការក្តី បុគ្គលិកស្ថាប័នឯកជននានាក្តី គប្បីលៃលករកឱកាសធ្វើកងការកុសល គឺសីលជាយានទានជាស្បៀង ទុកបង្ការផ្លូវទៅមុខឱ្យហើយ ទោះបីតិច ឬច្រើនកុំឱ្យខកខានខូចវេលា ។ ធ្វើទានសីលភាវនាដើម្បីនឹងបានជាឧបនិស្ស័យទៅកាន់បរមលោកក្សេមផុតចាកទុក្ខទាំងពួង ៕
(ដោយធម្មាចារ្យ សច្ចៈ ភាព)
ចែករំលែកព័តមាននេះ