ព្រះពុទ្ធជេរពួកឆព្វគ្គិយភិក្ខុថាមោឃបុរស
តើពាក្យមោឃបុរសនេះមានន័យដូចម្តេច ? សូមឈ្វេងយល់ដូចតទៅ៖ សម័យមួយ ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ទ្រង់គង់នៅក្នុងចេតិយមួយទៀបក្រុងវេសាលី ។ វេលានោះឯង ត្រៃចីវរគឺចីវរបី ១-ចីវរសម្រាប់គ្រង ២-ស្បង់…
តើពាក្យមោឃបុរសនេះមានន័យដូចម្តេច ? សូមឈ្វេងយល់ដូចតទៅ៖ សម័យមួយ ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ទ្រង់គង់នៅក្នុងចេតិយមួយទៀបក្រុងវេសាលី ។ វេលានោះឯង ត្រៃចីវរគឺចីវរបី ១-ចីវរសម្រាប់គ្រង ២-ស្បង់…
តើពាក្យមោឃបុរសនេះមានន័យដូចម្តេច ? សូមឈ្វេងយល់ដូចតទៅ៖
សម័យមួយ ព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ទ្រង់គង់នៅក្នុងចេតិយមួយទៀបក្រុងវេសាលី ។ វេលានោះឯង ត្រៃចីវរគឺចីវរបី ១-ចីវរសម្រាប់គ្រង ២-ស្បង់ ៣-សង្ឃាដី ដែលព្រះអង្គទ្រង់បានអនុញ្ញាតដល់ភិក្ខុទាំងឡាយរួចស្រេចហើយ គឺអនុញ្ញាតឱ្យភិក្ខុប្រើតែចីវរបីនេះឯង តែពួកឆព្វគ្គិយភិក្ខុប្រើដល់ទៅចីវរបីត្រៃ គឺស្មើនឹងចីវរប្រាំបួនឯណោះ ហើយព្រះពុទ្ធក៏ពោលថា ម្នាលមោឃបុរសទាំងឡាយ អំពើដែលអ្នកឯងរាល់គ្នាធ្វើនេះ មិនសមទំនង មិនសមគួរ មិនមែនជាសមណៈឡើយ ។
ពួកឆព្វគ្គិយភិក្ខុ (ភិក្ខុមានគ្នា៦រូប)បានដឹងថា ត្រៃចីវរគឺព្រះមានព្រះភាគទ្រង់អនុញ្ញាតហើយ ក៏ប្រើប្រាស់ចីវរហួសពុទ្ធានុញ្ញាត គឺប្រើប្រាស់ចីវរដល់ទៅបីត្រៃឯណោះ គឺចូលទៅកាន់ស្រុកនិគម ស្លៀកដណ្តប់ចីវរមួយត្រៃ, នៅក្នុងអារាម ស្លៀកដណ្តប់ចីវរមួយត្រៃ និងចុះកាន់កំពង់ងូតទឹក ស្លៀកដណ្តប់ចីវរមួយត្រៃទៀត ។
ភិក្ខុទាំងឡាយណាដែលជាអ្នកប្រាថ្នាតិច ជាអ្នកសន្តោស ជាអ្នកមានសេចក្តីអៀនខ្មាស ជាអ្នកក្តៅក្រហាយនឹងបាប ជាអ្នកពេញចិត្តខាងការរៀនសូត្រ ភិក្ខុទាំងនោះ ក៏ពោលទោស តិះដៀល បន្តុះបង្អាប់ថា ពួកឆព្វគ្គិយភិក្ខុមិនសមបើនឹងប្រើប្រាស់ចីវរច្រើនលើសកំណត់បែបនេះទេ ។
លំដាប់នោះ ភិក្ខុទាំងអម្បាលនោះ ក៏ក្រាបទូលសេចក្តីនុ៎ះចំពោះព្រះមានព្រះភាគជាម្ចាស់ ។ ព្រោះនិទាននេះ ដំណើរនេះ ព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់ឲ្យប្រជុំភិក្ខុសង្ឃ រួចត្រាស់សួរបញ្ជាក់ទៅពួកឆព្វគ្គិយភិក្ខុក្នុងពេលនោះថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អ្នកទាំងឡាយបានប្រើប្រាស់អតិរេកចីវរមែនឬ ។ ពួកឆព្វគ្គិយភិក្ខុក្រាបទូលថា បពិត្រព្រះដ៏មានព្រះភាគ ការនោះពិតមែនហើយ ។ ព្រះសម្ពុទ្ធជាម្ចាស់ក៏ទ្រង់បន្ទោសថា ម្នាលមោឃបុរសទាំងឡាយ អំពើដែលអ្នកឯងរាល់គ្នាធ្វើនេះ មិនទំនង មិនសមបែប មិនសមគួរ មិនមែនជារបស់សមណៈ ជាការមិនគប្បី មិនគួរបើនឹងធ្វើបែបនេះសោះ ។
ម្នាលមោឃបុរសទាំងឡាយ អំពើដែលអ្នកឯងរាល់គ្នាធ្វើនេះ នឹងបាននាំមនុស្សដែលមិនទាន់ជ្រះថ្លាឲ្យជ្រះថ្លាឡើង ឬមនុស្សដែលបានជ្រះថ្លាហើយ ឲ្យរឹងរឹតតែជ្រះថ្លាឡើងទៀតនោះក៏ទេ ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អ្នកទាំងឡាយ ត្រូវសម្ដែងឡើងនូវសិក្ខាបទនេះយ៉ាងនេះថា ភិក្ខុណាមួយប្រើប្រាស់ចីវរច្រើនប្រាសចាកការបញ្ញតិ្តរបស់តថាគត ភិក្ខុនោះនឹងត្រូវអាបត្តិនិស្សគ្គិយបាចិត្ដិយៈ ។
សូមបញ្ជាក់ថា ពាក្យមោឃបុរសនេះ មានន័យថាបុរសល្ងង់ ឬហៅម្យ៉ាងទៀតឱ្យងាយស្តាប់ពាក្យមោឃបុរសនេះស្មើនឹងអារលាយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ