ទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាបានពន្យល់ថា តាមពិតទៅអ្វីដែលនឹងកើតឡើងចំពោះយើងគ្រប់គ្នានៅជាតិក្រោយ គឺវាអាស្រ័យលើបុគ្គលម្នាក់ៗប្រព្រឹត្តធ្វើនូវអំពើយ៉ាងណានៅបច្ចុប្បន្នជាតិនេះ បើយើងធ្វើអំពើល្អនឹងបានទៅកើតនៅឋានដែលល្អ ឬហៅថាសុគតិភពទេវលោក តែបើបុគ្គលប្រព្រឹត្តអំពើអាក្រក់ក៏នឹងទៅកើតនៅភពដែលអាក្រក់មាននរក ប្រេតជាដើម ។
ទស្សនៈខ្លះបានលើកឡើងថា តើមានតែពុទ្ធសាសនិកប៉ុណ្ណោះឬដែលបានទៅកាន់ឋានទេវលោក ? មិនដូច្នោះទេ ទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនាមិនបាននិយាយដូច្នោះទេ ។ ពុទ្ធឱវាទបានពន្យល់ថា ទីកន្លែងដែលយើងនឹងកើតទៀតបន្ទាប់ពីជាតិនេះ មិនមែនអាស្រ័យលើសាសនានោះទេ ហើយទ្រឹស្តីសាសនាក៏មិនបាននិយាយថាមានតែអ្នកគោរពព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទើបបានសុខស្រួលនៅជាតិក្រោយនោះក៏ទេដែរ ។
មានន័យថា បុគ្គលដែលបានទៅកាន់ឋានសួគ៌ គឺមិនមែនទាល់តែមានជំនឿ ឬគោរពបូជាព្រះពុទ្ធនោះទេ អ្នកប្រព្រឹត្តធ្វើនូវអំពើល្អ ហើយចៀសវាងនូវទុច្ចរិតកម្មនានា ក៏នឹងអាចទៅកើតនៅឋានសួគ៌បានដែរ ។
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធទ្រង់មិនបានសម្ដែងថា ទាល់តែអ្នកគោរពចំពោះព្រះតថាគត ទើបអ្នកនឹងបានសោយនូវសេចក្ដីសុខនោះឡើយ ។ ព្រះអង្គទ្រង់មិនបានគំរាមកំហែងដាក់ទណ្ឌកម្មនរណាម្នាក់ថា អ្នកត្រូវតែជឿព្រះអង្គ ឬត្រូវតែធ្វើតាមពាក្យប្រៀនប្រដៅរបស់ព្រះអង្គនោះក៏ទេដែរ រឿងសួគ៌នរក វាអាស្រ័យលើបុគ្គលអ្នកប្រព្រឹត្តធ្វើដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់តែប៉ុណ្ណោះ ។
ព្រះអង្គត្រាស់បញ្ជាក់ថា បុគ្គលម្នាក់ៗគួរតែស្វែងរក ឈ្វេងយល់ និងទទួលបាននូវសច្ចភាពដោយខ្លួនឯងផ្ទាល់ មិនត្រូវប្រកាន់យកនូវជំនឿងងឹតងងល់ចំពោះអ្នកណាម្នាក់ ឬអ្វីមួយឡើយ ។ គ្រឹស្តសាសនិកក្ដី តៅសាសនិកក្ដី អ្នកមិនជឿលើព្រះអាទិទេពក្ដី សុទ្ធតែអាចសោយនូវសេចក្ដីសុខនៅជាតិខាងមុខបានដូចគ្នា ។ ប៉ុន្តែជាការពិតណាស់ ពួកគេអាចសោយនូវសេចក្ដីសុខនោះបាន លុះត្រាតែពួកគេជាមនុស្សល្អនៅក្នុងបច្ចុប្បន្នជាតិនេះឯង ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ