អ្នកទស្សនវិជ្ជាពុទ្ធសាសនាពោលថា មេដឹកនាំល្អគឺជាអ្នកដឹកនាំដែលតម្កល់ខ្លួនក្នុងការបរិច្ចាគកម្លាំកាយចិត្ត រួមនឹងសេចក្តីសុខផ្ទាល់ខ្លួនដោយមិនសំចៃ ។ បរិច្ចាគ ឬការលះបង់ មេដឹកនាំត្រូវលះបង់ខ្លួនដើម្បីជួយសង្គ្រោះជាតិឲ្យរស់រានមានជីវិតគង់វង្ស ។ ការលះបង់ជាកត្ដាសំខាន់ក្នុងទាក់ទាញជំនឿពីអ្នកក្រោមឱវាទ ឬអ្នកជុំវិញឲ្យដើរតាមខ្លួនដោយមិនងាករេ…
អ្នកទស្សនវិជ្ជាពុទ្ធសាសនាពោលថា មេដឹកនាំល្អគឺជាអ្នកដឹកនាំដែលតម្កល់ខ្លួនក្នុងការបរិច្ចាគកម្លាំកាយចិត្ត រួមនឹងសេចក្តីសុខផ្ទាល់ខ្លួនដោយមិនសំចៃ ។ បរិច្ចាគ ឬការលះបង់ មេដឹកនាំត្រូវលះបង់ខ្លួនដើម្បីជួយសង្គ្រោះជាតិឲ្យរស់រានមានជីវិតគង់វង្ស ។
ការលះបង់ជាកត្ដាសំខាន់ក្នុងទាក់ទាញជំនឿពីអ្នកក្រោមឱវាទ ឬអ្នកជុំវិញឲ្យដើរតាមខ្លួនដោយមិនងាករេ ។ ភាពកំណាញ់ស្វិត នឹងធ្វើឲ្យអ្នកដឹកនាំបាត់បង់ប្រជាប្រិយភាព បាត់បង់ជំនឿពីអ្នកផងទាំងពួង ។
ការលះបង់ទីនេះ ចង់និយាយសម្ដៅទៅលើការលះបង់ដើម្បីសាងប្រយោជន៏អ្វីមួយសម្រាប់សង្គមជាតិ ។ ក្នុងឋានៈជាមេដឹកនាំត្រូវហ៊ានធ្វើគំរូនាំមុខគេក្នុងការធ្វើពលីកម្មអាយុជីវិត លះបង់តាំងពីធនធាន ពេលវេលា សេចក្ដីសុខផ្ទាល់ខ្លួន កិត្ដិយសមុខមាត់ រហូតដល់ជីវិត ដើម្បីធ្វើប្រយោជន៍ជូនជាតិ និងជួយសង្គ្រោះប្រជាពលរដ្ឋ ដែលកំពុងរងទុក្ខវេទនា ក្រីក្រ អត់ឃ្លាន ល្ងង់ខ្លៅ និងភ័យខ្លាចក្នុងគ្រោះហេតុផ្សេងៗ ។
តើត្រូវធ្វើការលះបង់អ្វីខ្លះ ? លះបង់ភាពមុខមាត់និយម សម្ភារៈហ៊ឺហា អំនួតអួតអាងនិយម អាត្មានិយម និងភាពភ្លើតភ្លើននានា ។
ដូចពោលខាងលើខ្លះៗមកហើយ ដើម្បីដឹកនាំគេ ត្រូវធ្វើឲ្យគេមានជំនឿ ស្រឡាញ់គោរពជាមុន ។ ដើម្បីឲ្យអ្នកផង ជឿស្រឡាញ់ ត្រូវធ្វើខ្លួនឲ្យសមសួន មានឫកពាថ្លៃថ្នូរ ដោយការវៀរចាកអំពើអបាយមុខផ្សេងៗ ។ ជាពិសេសគឺលះបង់ការស្រេកឃ្លានមុខមាត់ អំនួតអួតអាង ភាពភ្លើតភ្លើននិងសម្ភារនិយម ហ៊ឺហាសម្បូរគ្មានព្រំដែន ។
មេដឹកនាំត្រូវលះបង់សេចក្តីសុខរបស់ខ្លួនដើម្បីតម្កល់ផលប្រយោជន៍ សាសនាជាធំ ពិសេសត្រូវចុះបម្រើប្រជាពលរដ្ឋដល់មូលដ្ឋាន នោះទើបឈ្មោះថាជាមេដឹកនាំប្រកបដោយធម៌ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ