នៅក្នុងគម្ពីរឈ្មោះនាគវគ្គ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា និព្វានំ បរមំ សុខំ ដែលបានពោលថា ព្រះនិព្វានជាបរមសុខ គឺត្រូវតែជាសុខរបស់អ្នកដែលបានសម្រេចនូវធម៌ជាន់ខ្ពស់ពោលគឺព្រះអរហត្តនោះឯង ។ ពីព្រោះសត្វលោកមានទុក្ខ…
នៅក្នុងគម្ពីរឈ្មោះនាគវគ្គ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា និព្វានំ បរមំ សុខំ ដែលបានពោលថា ព្រះនិព្វានជាបរមសុខ គឺត្រូវតែជាសុខរបស់អ្នកដែលបានសម្រេចនូវធម៌ជាន់ខ្ពស់ពោលគឺព្រះអរហត្តនោះឯង ។
ពីព្រោះសត្វលោកមានទុក្ខ បានដល់សង្សារទុក្ខ លុះដល់មានអរហត្តមគ្គកាត់នូវតណ្ហា ក៏ជាការកាត់នូវសង្សារទុក្ខ ទើបបានពោលថា ព្រះអរហន្តនោះៗ បានដល់នូវបរមសុខ រួចផុតចាកទុក្ខទាំងឡាយ ដូចព្រះពុទ្ធដីកាត្រាស់ថា ការលះបង់នូវទុក្ខទាំងពួង នោះហើយគឺជាសុខ ។
នៅក្នុងសេចក្ដីនេះ បើតាមអត្ថកថាលោកពោលថា សត្វលោកមានទុក្ខ លុះបានពាល់នូវព្រះធម៌ដ៏ល្អិតសុខុមហើយក៏រមែងជាអ្នកបានរួចផុតចាកទុក្ខដល់នូវព្រះនិព្វានជាកន្លែងបរមសុខ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ