នៅក្នុងគម្ពីរធម្មាធិបតេយ្យសូត្រ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា បុគ្គលណាយកធម៌បីយ៉ាងមកឃុំគ្រងដំណើរជីវិត បុគ្គលនោះនឹងនាំជីវិតទៅរកសេចក្តីចម្រើន ។ ធម៌ទាំង៣យ៉ាងនោះគឺ ១-សតិ សេចក្តីនឹកឃើញ, ការរឭកបាន, ការរឭកឃើមិនភ្លេច,…
នៅក្នុងគម្ពីរធម្មាធិបតេយ្យសូត្រ ព្រះមានព្រះភាគត្រាស់ថា បុគ្គលណាយកធម៌បីយ៉ាងមកឃុំគ្រងដំណើរជីវិត បុគ្គលនោះនឹងនាំជីវិតទៅរកសេចក្តីចម្រើន ។
ធម៌ទាំង៣យ៉ាងនោះគឺ ១-សតិ សេចក្តីនឹកឃើញ, ការរឭកបាន, ការរឭកឃើមិនភ្លេច, ការចាំបាន, ការប្រុងប្រយ័ត្នមិនភ្លេច, ដំណើរស្វាងរុងរឿងជីវិត ២-សម្បជញ្ញៈ មានស្មារតីដឹងខ្លួនជានិច្ច មានសតិសម្បញ្ញៈចាំជាប់ និង៣-វិរិយៈ មានសេចក្តីព្យាយាមជាប្រចាំ ។
បើគ្រប់គ្នាមានមនសិការក្នុងនាទីដែលខ្លួនទទួលរ៉ាប់រង ត្រូវមានស្មារតីព្យាយាម ចាប់យកពេលវេលាមកធ្វើការដោយយកចិត្តទុកដាក់ មានសតិសម្បជញ្ញៈប្រុងប្រៀបជានិច្ច និងចម្រើនរកចំណុចល្អៗជារឿយៗក្នុងការងារ លទ្ធផលចេញមកនឹងជោគជ័យចំទិសដៅមិនលម្អៀង ។
ព្រះពុទ្ធត្រាស់ថា បុគ្គលមានធម៌បីយ៉ាងនេះនៅក្នុងខ្លួនដរាបណា សេចក្តីចម្រើនក៏នឹងមានដរាបនោះ ។ នេះជាធម៌ឯកដែលនឹងនាំឱ្យសម្រេចប្រយោជន៍ឥតល្អៀងពីរយ៉ាងគឺ ប្រយោជន៍បច្ចុប្បន្ន និងប្រយោជន៍អនាគត ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ