យើងបានស្គាល់ពីចម្លាក់តំណាងឲ្យការរៀបអភិសេកព្រះនាងលក្ម្សី ឬលក្ម្សីភិសេកតាមរូបចម្លាក់ មួយចំនួននាសម័យទំនើប ហើយយើងក៏អាចមើលចម្លាក់នេះ ដែលគេបានឆ្លាក់នៅលើប្រាសាទបន្ទាយស្រីនា ស.វទី១០ ដែរ ដោយសារតែចម្លាក់នេះត្រូវបានខ្មែរចាត់ទុកថា ជាប្រផ្នូលនៃសិរីមង្គល ។
ឯកសារលោកបណ្ឌិតមីសែល ត្រាណេ សរសេរថាទោះជាយ៉ាណណាក្ដីគ្មានអ្វីបញ្ជាក់ថា ខ្មែរបានស្គាល់រឿងនេះនាសម័យ មុនៗសោះ ពោលគឺសម័យបុរេអង្គរ ពីព្រោះយើងពុំបានឃើញចម្លាក់ ឬ សិលាចារឹកពិពណ៌នាឡើយ ។ មូលហេតុបណ្តាលមកពីរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ ពុំទាន់មានការកំណាយ សំខាន់ៗណាមួយ នៅតាមស្ថានីយដើម្បីស្វែងយល់ពី វប្បធម៌បុរេអង្គរ ។ ចំណុចអវិជ្ជមាននេះធ្វើឲ្យយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពមួយមិនប្រាកដប្រជា ដោយគ្មានទិន្នន័យច្បាស់លាស់ ។
ឯកសារដដែលបន្តថាបើយោងតាមការរកឃើញនៅអង្គរបុរី ទើបអាចយល់ថា ដូនតាខ្មែរបានស្គាល់រឿងលក្ម្សីអភិសេកតាំងពីដើមសម័យប្រវត្តិសាស្ត្រដែលបានហូរចូលពីឥណ្ឌាម្ល៉េះ ។
ដូចនេះយើងជឿជាក់ថា ប្រវត្តិនៃពិធីអភិសេកព្រះនាងលក្ម្សី ជនជាតិខ្មែរយើង បានស្គាល់រួចស្រេចទៅហើយ តាំងតែសម័យនគរភ្នំមកម្ល៉េះ ថ្វីដ្បិតតែគ្មានការចុះកាលបរិច្ឆេទច្បាស់លាស់ក្តី ហើយថែមទាំងបានឆ្លាក់រំលេចជាក្បាច់នៅលើហោជាងប្រាសាទ ឬវត្តអារាម ដើម្បីទុកជាទីសក្ការបូជាទៀតផង ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ