យោងទៅតាមសេចក្តីរាយការណ៍របស់ The Daily Telegraph ឲ្យដឹងថា ក្មេងដែលជញ្ជក់មេដៃ និងខាំក្រចកមិនសូវជាមានបញ្ហាអាឡែហ្ស៊ីឡើយ ។ អ្នកស្រាវជ្រាវបានធ្វើការរាយការណ៍ពីការទាក់ទងមួយរវាងទម្លាប់ទាំងពីរនេះជាមួយនឹងការថយចុះលទ្ធផលធ្វើតេស្តឃើញវិជ្ជមានអាលែកហ្ស៊ី ជាមួយនឹងការរំពឹងដ៏សំខាន់នៃប្រតិកម្មអាឡែហ្ស៊ី…
យោងទៅតាមសេចក្តីរាយការណ៍របស់ The Daily Telegraph ឲ្យដឹងថា ក្មេងដែលជញ្ជក់មេដៃ និងខាំក្រចកមិនសូវជាមានបញ្ហាអាឡែហ្ស៊ីឡើយ ។
អ្នកស្រាវជ្រាវបានធ្វើការរាយការណ៍ពីការទាក់ទងមួយរវាងទម្លាប់ទាំងពីរនេះជាមួយនឹងការថយចុះលទ្ធផលធ្វើតេស្តឃើញវិជ្ជមានអាលែកហ្ស៊ី ជាមួយនឹងការរំពឹងដ៏សំខាន់នៃប្រតិកម្មអាឡែហ្ស៊ី និងជំងឺហឺត ។
អ្នកស្រាវជ្រាវមានការចាប់អារម្មណ៍ត្រង់ថាតើអ្វីទៅជាទ្រឹស្តីអនាម័យ ។ គំនិតនោះគឺថាកម្រិតនៃការប៉ះពាល់នឹងមេរោគក្នុងពេលវ័យក្មេងពិតជាអាចជារឿងល្អក្នុងការជួយពួកគេបន្សាំនឹងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំដែរឬអត់ ។ ហើយប្រព័ន្ធភាពស៊ាំដែលហ្វឹកហាត់បែបនេះអាចនឹងទំនងជាមិនសូវច្រឡំនឹងការវាយប្រហារសារធាតុដែលមិនមានគ្រោះថ្នាក់ដូចជា លំអងផ្កាជាដើមឡើយ ។
ការជញ្ជក់មេដៃ និងខាំក្រចកដៃ គឺជាទម្លាប់ដែលស្ថិតក្នុងការជជែកគ្នាមួយថា ធ្វើឲ្យក្មេងប៉ះពាល់នឹងមេរោគក្នុងមជ្ឈដ្ឋានជុំវិញខ្លួន ឬអត់។ ការសិក្សានេះមានការចូលរួមពីឪពុកម្តាយរបស់ក្មេង តូចៗជាច្រើនដែលមានទម្លាប់បៀមមេដៃ និងខាំក្រចកដៃ បន្ទាប់មក ពួកគេក៏បានធ្វើតេស្តអាលែកហ្ស៊ីនៅស្បែកចាប់ពីអាយុ១៣ ទៅ៣២ឆ្នាំ ។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លទ្ធផលនៃការសិក្សានេះមិនមានអ្វីគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍សោះ ។ ការសិក្សាទាំងមូលបានរកឃើញថា ៣៨ភាគរយនៃក្មេងដែលជញ្ជក់មេដៃ ឬខាំក្រចកដៃមានប្រតិកម្មស្បែក តែនៅពេលប្រៀបធៀបជាមួយអ្នកដែលក្មេងទម្លាប់បែបនេះ បែរជាមានប្រតិកមស្បែករហូតដល់៤៩ភាគរយទៅវិញ ។
ដូច្នេះវាគ្មានមធ្យោបាយណាមួយក្នុងការបន្ស៊ាំប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់ក្មេងបានឡើយ ។ រឿងដ៏ល្អបំផុតនោះគឺថា ត្រូវជំរុញដល់ក្មេងលេងតាមធម្មតាឲ្យបានទៀងទាត់ជាមួយក្មេងដទៃទាំងក្នុងផ្ទះ និងក្រៅផ្ទះ ខណៈពេលដែលពួកគេលាងសម្អាតដៃបានទៀងទាត់៕
ស្រង់ពីគេហទំព័រសុខភាព
ចែករំលែកព័តមាននេះ