ខេត្តប៉ៃលិនជាខេត្តដែលល្បីថា សម្បូរធនធានរ៉ែត្បូងធម្មជាតិមានតម្លៃទាំងនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ និងរឿងប្រលោមលោកនោះ នៅពេលនេះការធ្វើជំនួញ និងការប្រកបមុខរបរអាជីវកម្មត្បូងហាក់លែងសូវល្បីល្បាញបន្តទៀតហើយ ។ លោកស្រី គី រ៉ា ម្ចាស់អាជីវកម្ម…
ខេត្តប៉ៃលិនជាខេត្តដែលល្បីថា សម្បូរធនធានរ៉ែត្បូងធម្មជាតិមានតម្លៃទាំងនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ និងរឿងប្រលោមលោកនោះ នៅពេលនេះការធ្វើជំនួញ និងការប្រកបមុខរបរអាជីវកម្មត្បូងហាក់លែងសូវល្បីល្បាញបន្តទៀតហើយ ។
លោកស្រី គី រ៉ា ម្ចាស់អាជីវកម្ម ឌីលីប៉ៃលិន ត្បូងធម្មជាតិ បានអោយដឹងថា ប្រជាពលរដ្ឋប្រកបមុខរបររែង និងជីករុករករ៉ែត្បូងមួយចំនួនធំបានបោះបង់ចោល ដោយផ្លាស់ប្តូរទៅរកការប្រកបមុខរបរធ្វើស្រែចម្ការវិញ ហើយបច្ចុប្បន្ននេះ គេមើលឃើញមានតែប្រជាពលរដ្ឋ និងក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនតូចដែលបានកំពុងធ្វើសកម្មភាពធ្វើអាជីកម្មរ៉ែត្បូង នៅខេត្តប៉ៃលិន ដែលបញ្ហានេះហើយនាំឱ្យតម្លៃទីផ្សារត្បូងនៅខេត្តប៉ៃលិន មានតម្លៃខ្ពស់ ។
លោកស្រី គី រ៉ា បានអោយកម្មវិធីលុយនៃសារព័ត៌មានកោះសន្តិភាពដឹងថា «ការរែងត្បូង អាស្រ័យលើជាក់ស្តែង ពេលខ្លះមួយថ្ងៃគាត់ (កម្មកររែងត្បូង) អាចរកបានតែថ្ងៃខ្លះក៏វាអត់បានហើយធនធានក៏កាន់តែខ្សត់ទៅៗ » ។
ត្បូងប៉ៃលិន ត្រូវបានអ្នកជំនាញរកស៊ីត្បូងចាត់ចំណាត់ថ្នាក់ជាត្បូងល្អជាងគេនៅក្នុងចំណោមត្បូងនានា នៅតាមបណ្តាខេត្តមួយចំនួននៃប្រទេសកម្ពុជា ។ ត្បូងប៉ៃលិនមានពីរប្រភេទ គឺត្បូងទទឹម និងត្បូងកន្តៀង ដែលមានគុណភាពទទួលស្គាល់នៅលើពិភពលោកផងដែរ ។លោកស្រី គី រ៉ា បន្ថែមថា ឥឡូវនេះត្បូងមិនសម្បូរដូចពីមុននោះទេ ។ ការរែងត្បូងរបស់ពួកគាត់បានចំនួនតិចតួច ហើយមានតែត្បូងតូចៗប៉ុណ្ណោះ ។ ប៉ុន្តែដោយសារតែទំនេរពីការងារធ្វើស្រែចម្ការពួកគាត់ក៏នាំគ្នាមករែងត្បូង តាមដងស្ទឹងខេត្តប៉ៃលិន និងនៅតាមរណ្តៅដែលបន្សល់ទុកពីការជីករុករ៉ែត្បូងរបស់ក្រុមហ៊ុនថៃ ដែលចូលមកយករ៉ែត្បូងក្នុងតំណាក់កាល ប្រទេសមានសង្គ្រាម ដើម្បីបានកម្រៃក្នុងការខ្លះផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព ។
លោកស្រី គី រ៉ា បន្តថា «បើតូចៗសេរី២ទៅ៣លី យើងគិតជាគីឡូក្រាម តែបើគ្រាប់ធំៗចាប់ពីមួយការ៉ាត់ជាងទៅតម្លៃ គឺអាស្រ័យទៅលើត្បូងវាស្អាតអត់ ហើយយើងទិញតម្លៃក៏ទៅតាមនោះដែរ ។ យើងអត់អាចប៉ានតម្លៃបាននោះទេ ព្រោះដោយសារយើងត្រូវមើលត្បូងជាក់ស្តែង» ។
កុងសែទិញត្បូង និងអ្នកលក់ត្បូងរូបនេះបានប្រាប់ឱ្យដឹងដែរថា តម្លៃត្បូងខេត្តប៉ៃលិន មានហាង ឆេងខ្ពស់ ដោយសារត្បូងនៅខេត្តប៉ៃលិនកាន់តែក្រខ្សត់ ភាគច្រើនពួកគាត់ទិញបានពីអ្នករែងត្បូងតែគ្រាប់តូចៗ ហើយគ្រាប់ធំៗ បើមានភ្ញៀវកុម្ម៉ង់ទិញ គឺគាត់ទៅយកពីថៃមកវិញពីព្រោះថៃបានទិញ និងចូលមកជីករុករកត្បូងពីប៉ៃលិនបានច្រើន កាលពីសម័យសង្គ្រាម និងក្រោយសង្គ្រាមបន្តិច ។
លោកស្រី គី រ៉ា បន្ថែមថា ត្បូងសព្វថ្ងៃនេះពួកគាត់លក់ដាច់គួរសម គឺភាគច្រើនភ្ញៀវទេសចរជាតិ និងអន្តរជាតិ មកលេងកម្សាន្តខេត្តប៉ៃលិននាំគ្នាទិញទុកធ្វើគ្រឿងអលង្ការ ដោយពួកគាត់អះអាងថា ត្បូងដែលលក់នៅខេត្តប៉ៃលិនជាត្បូងពិតប្រាកដ ។
លោកស្រី គី រ៉ា បន្តថា «ត្បូងដែលមានតម្លៃជាងគេ គឺទទឹម និងកណ្តៀង ព្រោះមានតម្លៃដោយសារតែត្បូងយើងវាខ្សត់ ហើយណាមួយមានតម្លៃដោយសារតែប្រភេទត្បូងយើងជាប្រភេទដែលអត់ដុះនៅពេលដែលអស់រកពីរ៉ែមកអស់ គឺវាអស់ហើយ យើងអត់ដុះទៀតទេ ។ អ៊ីចឹងបានជាគេអោយតម្លៃលើត្បូងខ្មែរយើងជាងគេខ្លាំង សូម្បីតែក្រៅប្រទេសក៏គេអោយតម្លៃដែរ»។
លោកស្រី បញ្ជាក់ឱ្យដឹងទៀតថា ត្បូងខេត្តប៉ៃលិនត្បូងទន្ទឹម និងត្បូងកណ្តៀងធំៗ បច្ចុប្បន្ននេះត្រូវបានកុងសែកុម្ម៉ង់ទិញពីខេត្តចន្ទបុរី ប្រទេសថៃនោះមកវិញដោយសារតែត្បូងទាំងនោះគេរក្សាទុកបានច្រើន នៅពេលពេលក្រុមហ៊ុនថៃចូលមកជីករុករកត្បូងនៅខេត្តប៉ៃលិន កាលពីប្រទេសកម្ពុជាធ្លាក់ក្នុងសង្គ្រាម ។
សូមបញ្ជាក់ថា រ៉ែត្បូងនៅខេត្តប៉ៃលិន ដែលនៅសេសសល់ និងមានការអភិរក្សគេចផុតពីការជីករុករកពីក្រុមអាណាធិបតេយ្យ គឺមានភាគច្រើននៅសល់ច្រើនក្នុងតំបន់ភ្នំយ៉ាត ដែលជាភ្នំស្ថិតនៅចំកណ្តាលទីក្រុងប៉ៃលិន ហើយភ្នំយ៉ាត កាលពីកន្លងទៅថ្មីៗនេះត្រូវបានរាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដាក់ចូលជាតំបន់អភិរក្សសម្បត្តិបេតិកភ័ណ្ឌវប្បធម៌ធម្មជាតិ ដើម្បីទុកបំរើឱ្យវិស័យទេសចរណ៍សម្រាប់ភ្ញៀវជាតិ និងអន្តរជាតិមកទស្សនាកម្សាន្ត៕ ដោយៈ ស នីត
ចែករំលែកព័តមាននេះ