រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អាជីវកម្មលក់កាហ្វេនៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន គេសង្កេតឃើញថា មានកំណើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ទាំងកាហ្វេទិញយីហោល្បីៗពី បរទេស ការបង្កើតយីហោផ្ទាល់ខ្លួន ហាងកាហ្វេតាមផ្ទះ និងកាហ្វេចល័តរុញតាម
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អាជីវកម្មលក់កាហ្វេនៅកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន គេសង្កេតឃើញថា មានកំណើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ ទាំងកាហ្វេទិញយីហោល្បីៗពី បរទេស ការបង្កើតយីហោផ្ទាល់ខ្លួន ហាងកាហ្វេតាមផ្ទះ និងកាហ្វេចល័តរុញតាមរទេះ ឬរ៉ឺម៉កម៉ូតូ ជាដើម ។
ក្នុងចំណោមការផ្ដល់សេវាកម្មភេសជ្ជៈមួយនេះឃើញថា ការលក់កាហ្វេចល័តប្រឈមនឹងហានិភ័យច្រើនជាងហាងកាហ្វេដែលមានទីតាំងច្បាស់លាស់ បើទោះបីជាការលក់ចល័តនេះ មិនសូវចំណាយទុនច្រើនក៏ដោយ ។
បុរសអ្នកលក់កាហ្វេចល័តមួយរូបឈ្មោះអឿន វុទ្ធ ដែលជារឿយៗគេឃើញលក់នៅជាប់របងសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ បានឱ្យដឹងថា អាជីវកម្មមួយនេះមិនស្ថិតស្ថេរទេ គ្រាន់តែវាមិនចំណេញច្រើនដូចកាហ្វេដែលមានហាងច្បាស់ លាស់ ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ បើទោះបីជាមិនបោះទុនច្រើនក្ដី ក៏របរចល័តមួយនេះមានបញ្ហាប្រឈមច្រើនដែរ ព្រោះថា របរចល័ត អ្នកទិញក៏ចល័តដែរ ។
លោកថា ៖« ភាគច្រើននៃអ្នកទិញកាហ្វេខ្ញុំជានិស្សិត និងអ្នកធ្វើដំណើរ ដែលពួកគាត់ពុំសូវមានពេលច្រើន និងមិនចង់រង់ចាំយូរ តែបើគេចង់ណាត់ជួបគ្នាដើម្បីពិភាក្សាការងារនោះ គេអាចទៅផឹកកាហ្វេដែលមានទីតាំងច្បាស់លាស់ ព្រោះមានកន្លែងអង្គុយ និងអាចំណាយពេលយូរនៅទីនោះ » ។
លោកបន្ដថា ៖« ខ្ញុំលក់តាមរទេះបែបនេះមិនទៀងទាត់ទេ ក្នុង១ថ្ងៃ ខ្ញុំអាចរកប្រាក់ចំណេញបានត្រឹមតែ២ទៅ៤ម៉ឺនរៀលប៉ុណ្ណោះ ពីព្រោះអាជីវកម្មបែបនេះ យើងមិនអាចលក់ឱ្យដូចកាហ្វេដែលមានទីតាំងច្បាស់លាស់ និងកាហ្វេមានម៉ាកល្បីនោះទេ ។ ម្យ៉ាងទៀត ទីតាំងដែលយើងមកលក់នេះ ក៏វាមិនជាប់លាប់ដែរ បើសិនជាអាជ្ញាធរចុះមករៀបចំសណ្ដាប់ធ្នាប់ គេដេញយើងមិនឲ្យលក់ទេ ហើយបើគេដេញញឹកញាប់ វាមិនត្រឹមតែមិនចំណេញទេ កាន់តែខាតបង់ជាបន្តបន្ទាប់ ព្រោះយើងត្រូវចល័តទីតាំង »។
លោកបន្តថា សព្វថ្ងៃនេះលោកបារម្ភដែរចំពោះអាជីវកម្មនេះ ព្រោះអត់មានទីតាំងច្បាស់ លាស់ ហើយបើសិនជាសាលាក្រុងកំណត់តឹង តែងលើការរៀបចំសណ្ដាប់ធ្នាប់តាមផ្លូវនោះ អ្នកលក់ទាំងអស់ នឹងត្រូវអត់ចំណូល អត់ការងារធ្វើមិនខាន ។
ចំណែកអ្នកលក់កាហ្វេតាមរ៉ឺម៉កម៉ូតូនៅតាមបណ្ដោយផ្លូវលេខ២៧១ លោកសុខ ឡា ក៏បានអះអាងថា អាជីវកម្មបែបនេះ គឺទទួលបានចំណូលត្រឹមតែផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារប្រចាំថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ មិនអាចរកប្រាក់ចំណូលជាដុំកំភួនបានទេ ។ ក្នុង១ថ្ងៃ លោកអាចលក់បានប្រមាណពី៧០ទៅ៨០កែវប៉ុណ្ណោះ ដោយក្នុង១កែវថ្លៃ២.០០០ទៅ៣៥០០រៀល និងអាចរកប្រាក់ចំណេញបានប្រមាណពី៦ ទៅ៧ម៉ឺនរៀល ។ លោកថា ៖« តាមពិតទៅអតិថិជនដែលទិញកាហ្វេខ្ញុំជាសិស្សសាលា និងអ្នកដំណើរតាមផ្លូវដែលពួកគាត់ប្រញាប់ ពុំសូវមានពេលច្រើន » ។
ដោយឡែក លោក សៀន សារឹទ្ធ ម្ចាស់ហាងកាហ្វេ «និស្សិត» ដែលមានសាខា៣កន្លែងនៅរាជធានីភ្នំពេញបាននិយាយថា បើប្រៀបធៀបរវាងអាជីវកម្មកាហ្វេចល័ត និងកាហ្វេមានទីតាំងច្បាស់លាស់ ឃើញថា កាហ្វេចល័តរកប្រាក់ចំណូលបានគួរសមដែរ ព្រោះមិនត្រូវការចំណាយលើទីតាំង ចំណាយលើបុគ្គលិក ថ្លៃទឹក ភ្លើង និងសេវាផ្សេងៗច្រើន ប៉ុន្ដែកាហ្វេចល័តពុំមានស្ថិរភាពយូរអង្វែងទេ ព្រោះអតិថិជនពុំសូវមានជំនឿចិត្ត ពិសេសលើសុវត្ថិភាពនៃផលិតផលកាហ្វេ ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ បើក្រឡេកមើលហាងកាហ្វេដែលមានទីតាំងច្បាស់លាស់វិញ ក៏មានបញ្ហាប្រឈមច្រើនដែរ ជាពិសេសទៅលើការជួលទីតាំងដែលមានតម្លៃថ្លៃ ។ ជាក់ស្ដែង ហាងកាហ្វេរបស់លោក ត្រូវចំណាយប្រមាណ៨០០ដុល្លារក្នុង១ខែ ឬប្រមាណ២៦ដុល្លារក្នុង១ថ្ងៃ ។
ទោះបីថ្ងៃណាអត់លក់ ក៏ត្រូវចំណាយប៉ុណ្ណឹងដែរ ប៉ុន្ដែវាមានចំណុចល្អមួយគឺអាចស្វែងរកប្រាក់ចំណូលបានយូរអង្វែង ។ លោកថា ៖« នៅពេលយើងមានអាជីវកម្មច្បាស់លាស់ បើសិនជាថ្ងៃក្រោយត្រូវការពង្រីកមុខរបរដូចជា ចង់ខ្ចីលុយធនាគារ ក៏មានភាពងាយស្រួលដែរ ព្រោះយើងមានអាជីវកម្មមួយដែលអាចធានាសម្រាប់យកប្រាក់កម្ចីមកបន្ថែមអាជីវកម្មបាន » ។
លោកបន្ថែមថា ដើម្បីទប់ទល់ជាមួយនឹងការចំណាយទាំងនេះ លោកត្រូវការលក់ក្នុង១ថ្ងៃឱ្យបានពី១០០ទៅ១៥០កែវ បើពុំនោះទេ នឹងប្រឈមបញ្ហាខាតបង់ ។ ចំណែកសព្វថ្ងៃនេះហាងរបស់លោកអាចធ្វើបាន ដោយក្នុងនោះ ជាមធ្យមអាចរកចំណូលបានប្រមាណ១០០ដុល្លារក្នុង១ថ្ងៃ ឬ៣ពាន់ដុល្លារអាមេរិកក្នុង១ខែ និងទូទាត់ការចំណាយប្រមាណ២ពាន់ដុល្លារ អាចសល់ត្រឹម១ពាន់ដុល្លារដែរក្នុង១ខែ ។
បើតាមរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងសិប្បកម្មនិងឧស្សាហកម្ម លោក ចម ប្រសិទ្ធ កន្លងមកលោកចង់ឱ្យអាជីវករខ្មែរបង្កើតហាងកាហ្វេ និងម៉ាកយីហោផ្ទាល់ខ្លួនលក់ជូនពលរដ្ឋក្នុងស្រុក ជាជាងទិញម៉ាកយីហោពីបរទេសដែលមានតម្លៃថ្លៃខ្ពស់ ។ ជាក់ស្ដែង ម៉ាកយីហោកាហ្វេខ្លះមានតម្លៃដល់ខ្ទង់លានដុល្លារអាមេរិក ដូចនេះដើម្បីឱ្យបានប្រាក់ចំណេញត្រូវការពេលយូរ និងលក់ក្នុងតម្លៃខ្ពស់៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ