ខេត្តកណ្តាល៖ ក្នុងបរិបទជំងឺកូវីដ ១៩ រាតត្បាតនេះ បានធ្វើឱ្យអ្នកដាំស្មៅលក់នៅ ឃុំព្រែកតាមាក់ ស្រុកខ្សាច់កណ្តាល ជួបវិបត្តិទីផ្សារធ្ងន់ធ្ងរគ្មានអ្នកចុះទៅទិញ។ ស្មៅអ្នកស្រុកដែលបានចំណាយកម្លាំង ចំណាយទុនដាំដុះថែទាំជាច្រើនបានឈូសចោល…
ខេត្តកណ្តាល៖ ក្នុងបរិបទជំងឺកូវីដ ១៩ រាតត្បាតនេះ បានធ្វើឱ្យអ្នកដាំស្មៅលក់នៅ ឃុំព្រែកតាមាក់ ស្រុកខ្សាច់កណ្តាល ជួបវិបត្តិទីផ្សារធ្ងន់ធ្ងរគ្មានអ្នកចុះទៅទិញ។ ស្មៅអ្នកស្រុកដែលបានចំណាយកម្លាំង ចំណាយទុនដាំដុះថែទាំជាច្រើនបានឈូសចោល ធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ជីវភាពពលរដ្ឋ។
លោក សាន យ៉ន់ អាយុ៥២ឆ្នាំ កំពុងកាត់ដើរមើលស្មៅ របស់គាត់ដែលដុះលូតលាស់យ៉ាងល្អ ក្រោយភ្លៀងស្រោចស្រពនោះ បាននិយាយឱ្យដឹងថា ក្រោយមានកើតជំងឺកូវីដ១៩ ជាងមួយឆ្នាំមកនេះ បានធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ដល់សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារ អ្នកភូមិស្វាយអាត់ក្រោម ដែលប្រកបមុខរបរដាំស្មៅយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ លោកថាវិធានរដ្ឋបាល និងបម្រាមគោលចរ ទប់ស្កាត់ជំងឺកូវីដ១៩ បានធ្វើឱ្យឈ្មួញមិនចុះមកទិញស្មៅ។
លោក យ៉ន់ ត្អូញថា៖ «បងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋ ដែលដាំស្មៅលក់រាប់ពាន់ម៉ែត្រការ៉េ ត្រូវកកស្ទះនាំចេញមិនបាន ដោយសារគ្មានឈ្មួញកណ្តាលមកទិញ ហើយបង្ខំចិត្តឈួសចោលតែម្តង»។
កន្លងមករបរដាំស្មៅ អាចទទួលបានប្រាក់ចំណូលគួរសម។ ស្មៅដែលពលរដ្ឋដាំជាប្រភេទស្មៅ សម្រាប់រៀបចំធ្វើសួច្បារ ឬគេហដ្ឋានទីសាធារណផ្សេងៗ។ ប្រភេទស្មៅដែលពលរដ្ឋដាំ គេស្គាល់ថាពូជស្មៅជប៉ុន និង ស្មៅម៉ាឡេស៊ី។ តម្លៃស្មៅនេះ ក្នុងមួយម៉ែត្រការ៉េ អាចលក់ចេញ ពី ០,៧០ ដុល្លារ ១ ដុល្លារ។ ស្មៅជប៉ុនថ្លៃជាងស្មៅម៉ាឡេស៊ី ។
លោក សាន យ៉ន់ និយាយថា កាលមិនទាន់មានជំងឺកូវី ក្នុងមួយខែៗ លោកអាចលក់ ស្មៅបានចន្លោះពី ៣០០ ម៉ែត្រការ៉េ ទៅ ៤០០ ម៉ែត្រការ៉េ។ន
អ្នកស្រី សាយ ស៊ុ អាយុ ៦០ ឆ្នាំ បានឱ្យដឹងដែរថា កូនចៅរបស់គាត់ ដាំស្មៅច្រើនឆ្នាំមកហើយ ហើយរបរកសិកម្មមួយនេះ បានធ្វើឱ្យជីវភាពគ្រួសារអ្នកស្រី រស់នៅសមរម្យ ទើបតែផ្ទុះជំងឺកូវីដ ១៩ នេះ ទេបានជួបការលំបាកជាខ្លាំង គ្មានឈ្មួញមកទិញស្មៅ ព្រោះគេខ្លាចឆ្លងកូវីដ១៩ ។
ស្មៅប្រភេទម៉ាឡេស៊ីដាំរយៈពេលប្រមាណជា ៣ ខែ អាចលក់ចេញទទួលផលហើយ។ របរដាំស្មៅលក់នេះ គឺជាប្រភពចំណូលមួយផ្នែក សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពអ្នកស្រុក ក្រៅពីររបរស្នួលមានស្រែចម្ការ និងការលក់ដូរផ្សេងៗនោះ។
អ្នកស្រី នួន សម្ផស្ស រស់នៅភូមិស្វាយអាត់ក្រោម អ្នកដាំស្មៅម្នាក់ទៀត ត្អូញមិនខុសពីអ្នកភូមិរបស់គាត់នោះទេ។ អ្នកស្រីថា៖ «បងប្អូនដែលប្រកបមុខរបរដាំស្មៅនៅភូមិស្វាយអាត់នេះជួបហានិភ័យគ្រប់ៗគ្នា មានស្មៅតែគ្មានឈ្មួញទិញ បើមានគេឲ្យតម្លៃទាប ដោយសារគេដឹងថាយើងគ្មានទីផ្សារ»។
ទោះយ៉ាងណា អ្នកស្រីសម្ផស្សបានបញ្ជាក់ផងដែរថា មុខរបរដាំស្មៅលក់របស់អ្នកភូមិស្វាយអាត់ក្រោម បានធ្វើឱ្យជីវភាពរបស់ពួកគាត់ បានល្អប្រសើរច្រើន និងមិនសូវនឿយហត់ ដូចកាលពីមុន ដែលពួកគាត់ធ្លាប់ដាំដើមកក់ ជ្រលក់កក់ និងត្បាយកន្ទេលលក់ទៀតផង៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ