នរណាៗក៏ចង់បានសេចក្តីសុខ និងសុភមង្គលក្នុងជីវិតដែរ ។ ដូច្នេះ អ្នកខ្លះក៏សម្រេចចិត្តដើរស្វែងរកសុភមង្គល។ រឿងមួយខាងក្រោមនេះ នឹងប្រាប់យើង អំពីជីវិតរបស់តាចាស់ម្នាក់ ហើយយើងអាចរៀនសូត្រអ្វីខ្លះពីជីវិតរបស់គាត់ ។…
នរណាៗក៏ចង់បានសេចក្តីសុខ និងសុភមង្គលក្នុងជីវិតដែរ ។ ដូច្នេះ អ្នកខ្លះក៏សម្រេចចិត្តដើរស្វែងរកសុភមង្គល។ រឿងមួយខាងក្រោមនេះ នឹងប្រាប់យើង អំពីជីវិតរបស់តាចាស់ម្នាក់ ហើយយើងអាចរៀនសូត្រអ្វីខ្លះពីជីវិតរបស់គាត់ ។
កាលពីដើមឡើយ មានបុរសចំណាស់ម្នាក់រស់នៅក្នុងភូមិមួយ ។ គាត់ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាមនុស្សអភ័ព្វមួយរូប ក្នុងចំណោមមនុស្សអភ័ព្វទាំងឡាយនៅក្នុងលោក ។ អ្នកភូមិទាំងមូលធុញគាត់ណាស់ ។ គាត់គឺជាកំលោះចាស់ ហើយជានិច្ចជាកាល គាត់ចូលចិត្តរអ៊ូរទាំច្រើន ហើយតែងតែមានអារម្មណ៍តានតឹងមិនល្អរហូត ។
កាន់តែមានអាយុច្រើនទៅ គាត់កាន់តែពោលពាក្យមិនពីរោះស្ដាប់ទៅៗ ហើយជារឿយៗគាត់តែងតែពោលពាក្យសម្ដីមាក់ងាយអ្នកដទៃ ។ ហេតុនេះហើយទើបមនុស្សជាច្រើនតែងតែដើរចៀសគាត់ ដោយសារតែពួកគេមិនចង់ឆ្លងសំណាងអាក្រក់ និងស្ដាប់រឿងអពមង្គលពីគាត់ ។ ឲ្យតែពួកគេនៅក្បែរគាត់ ពួកគេតែងតែមានអារម្មណ៍ថា ត្រូវបានគាត់មើលងាយ និងមិនគួរឲ្យសប្បាយចិត្តទាល់តែសោះ ។
គាត់ធ្វើអោយអ្នកនៅក្បែរគាត់មិនសប្បាយចិត្តឡើយ។ រហូតដល់ពេលគាត់មានអាយុ៨០ឆ្នាំ មានរឿងដ៏គួរអោយអស្ចារ្យមួយបានកើតឡើង ។ ស្រាប់តែភ្លាមៗនោះ អ្នកភូមិស្រាប់តែចាប់ផ្ដើមលឺតៗគ្នាថា«ចំលែកណាស់ ថ្ងៃនេះបុរសចំណាស់សប្បាយចិត្ត គាត់អត់មានរអ៊ូរទាំអ្វីទេ គាត់បែរជាញញឹម ហើយថែមទាំងមានទឹកមុខ ស្រស់បស់ឡើងថែមទៀតផង» ។
រំពេចនោះស្រាប់តែអ្នកភូមិមកជុំគ្នា ដើម្បីសួរបុរសចំណាស់នោះអោយបាត់សង្ស័យ ៖
អ្នកភូមិ៖ តើហេតុអ្វីទើបលោកតា ស្រាប់តែសប្បាយចិត្តឡើងដូច្នេះ?
លោកតាចំណាស់៖ គ្មានអ្វីពិសេសនោះទេ ។
អស់រយៈពេល៨០ឆ្នាំមកហើយ ដែលខ្ញុំតែងតែដើររកសេចក្ដីសុខឲ្យខ្លួនឯង ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនដែលរកវាឃើញសោះ។ ក្រោយមក ខ្ញុំក៏បញ្ឈប់គំនិតដេញចាប់ក្ដីសុខទៀត ហើយបែរមករស់នៅដោយចាប់ផ្ដើមបង្កើតក្ដីសុខ សម្រាប់ខ្លួនឯងវិញម្ដង ។
ខ្ញុំព្យាយាមត្រេកអរនូវអ្វីៗដែលខ្ញុំមានក្នុងជីវិត ។ ក្រោយពីធ្វើបែបនេះហើយ ខ្ញុំក៏ប្រែក្លាយទៅជាមនុស្ស ម្នាក់ដែលសប្បាយរីករាយដូចជាពេលនេះឯង ។
តើរឿងតាចាស់អភព្វម្នាក់នេះប្រាប់អ្វីខ្លល់មនុស្សគ្រប់រូប?
ចូរកុំតាមរកក្ដីសុខ តែគួរតែមកបង្កើតក្ដីសុខដោយខ្លួនឯងវិញ ដោយចាប់ផ្ដើម ត្រេកអរនូវអ្វីៗដែលអ្នកមាន ។
ជីវិតមនុស្សសាមញ្ញទេ គឺត្រូវរស់នៅជាមួយបច្ចុប្បន្ន ដោយកុំគិតខ្លាំងពេកពីអតីតកាលនិងអនាគតកាល ។ ទន្ទឹមជាមួយគ្នានោះ យើងត្រូវសប្បាយនឹងអ្វីដែលយើងមាន ហើយរៀបចំជីវិតសាមញ្ញមួយតាមស្ថានភាពរបស់យើង។
កុំលោភលន់ពេក កុំតាមប្រណីតភាពពេក វាមិនមែនជាកត្តាកំណត់នៃតម្លៃសុភមង្គលឡើយ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ