រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អារម្មណ៍តានតឹង ឬស្ត្រេស មិនមែនកើតឡើងតែនៅលើមនុស្សធំនោះទេ កុមារក៏កើតមាននូវអារម្មណ៍នេះដែរ ដោយអាចបណ្តាលមកពីសង្គម ការសិក្សា បញ្ហានៅក្នុងគ្រួសារ ឬសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃផ្សេងៗ…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អារម្មណ៍តានតឹង ឬស្ត្រេស មិនមែនកើតឡើងតែនៅលើមនុស្សធំនោះទេ កុមារក៏កើតមាននូវអារម្មណ៍នេះដែរ ដោយអាចបណ្តាលមកពីសង្គម ការសិក្សា បញ្ហានៅក្នុងគ្រួសារ ឬសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃផ្សេងៗ ។ ដូច្នេះ តើឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល អាចសម្គាល់យ៉ាងដូចម្តេចនៅពេលកូនៗ មានអាការៈតានតឹងផ្នែកអារម្មណ៍ ? ហើយត្រូវមានវិធីសាស្ត្រដោះស្រាយដោយរបៀបណា ?
ថ្លែងក្នុងសិក្ខាសាលាស្តីពី “វិធីសាស្ត្រគ្រប់គ្រងភាពតានតឹង ដោយអាកប្បកិរិយារបស់កុមារ” នៅសាលារៀនវ៉េស្ទឡាញន៍ កាលពីចុងសប្តាហ៍នេះ អ្នកស្រី អ៊ុក សូនីតា អ្នកជំនាញអប់រំកុមារតូច និងជានាយិកាសិក្សាធិការ កម្មវិធីភាសាបរទេស នៃបណ្តាញសាលារៀនវ៉េស្ទឡាញន៍ បានបង្ហាញចំណុចចំនួន៦ ដែលឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល អាចកត់សម្គាល់ពីអាការៈ ពេលដែលកូនៗមានអារម្មណ៍តានតឹង ដើម្បីអាចជួយទៅដល់ពួកគេបាន នោះគឺ ៖
១. កុមារផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយា ៖ បើតាមអ្នកស្រី អ៊ុក សូនីតា ទាក់ទងនឹងការផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយា គឺមានច្រើនដូចជា កុមារក្រគេង ពេលក្រោកមកមានសភាពអស់កម្លាំង គេងមិនគ្រប់គ្រាន់ ផ្លាស់ប្តូរការញ៉ាំអាហារ ផ្លាស់ប្តូរទំនាក់ទំនង ដោយពេលខ្លះមិនចង់និយាយស្តីអ្វីជាដើម ។
២. សញ្ញាផ្លូវអារម្មណ៍ ៖ នេះគឺជាអាការៈមួយដែលបង្ហាញថា កូនមានបញ្ហាស្ត្រេសផងដែរ ដូចជាផ្លូវអារម្មណ៍របស់គេផ្លាស់ប្តូរញឹកញាប់ ពេលខ្លះកើតទុក្ខ ពេលខ្លះរីករាយជ្រុល ។
៣. អាការៈលើរាងកាយ ៖ ទាក់ទងនឹងអាការៈលើរាងកាយនេះ បើតាមលោកស្រី សូនីតា កុមារដែលមានអារម្មណ៍តានតឹង អាចឧស្សាហ៍ឈឺក្បាល ឈឺពោះ ឬបញ្ហាផ្សេងដែលអត់ជាក់លាក់ ដូចជាឈឺដៃ ឈឺជើងជាដើម ។
៤. ការរៀនសូត្រ ៖ កុមារអាចមិនសូវផ្ចង់អារម្មណ៍នៅក្នុងការរៀន អត់ចង់ទៅសាលា លែងចាប់អារម្មណ៍ទៅលើសកម្មភាពផ្សេងៗនៅសាលារៀន ។
៥. បង្ហាញអាកប្បកិរិយាមិនធ្លាប់មាន ៖ កុមារមួយចំនួនអាចនឹងបង្ហាញអាកប្បកិរិយាដែលគេមិនធ្លាប់ធ្វើពីមុនមក ជាឧទាហរណ៍ដូចជា កុមារនោមដាក់ពូក តាមស្អិតជាមួយម្តាយឪពុក មិនចង់ឱ្យទៅធ្វើការងារជាដើម ។
៦. សញ្ញាដកថយ ៖ កុមារដែលមានអារម្មណ៍តានតឹង ឬស្ត្រេស ពួកគេតែងបង្ហាញអាការៈចង់នៅតែឯង ស្ងប់ស្ងាត់ អត់ចង់នៅជាមួយមិត្តភក្តិ អត់មានចំណាប់អារម្មណ៍ទៅលើអ្វីទាំងអស់ ពោលគឺពីមុនគាត់ធ្លាប់សប្បាយក្នុងការចូលរួម តែគាត់បែរជាដកថយទាំងអស់ លែងអារម្មណ៍ នេះគឺជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថា គាត់មានភាពតានតឹងកើតឡើង ។
តើឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាល ត្រូវធ្វើដូចម្តេច នៅពេលមានបញ្ហានេះកើតឡើងទៅលើកូនៗ ?
បើតាមអ្នកស្រី អ៊ុក សូនីតា នៅពេលឪពុកម្តាយ អ្នកអាណាព្យាបាល សង្កេតឃើញថាកូនៗមានបញ្ហានៃភាពតានតឹង គឺអាចដោះស្រាយតាមវិធីចំនួន ៧ ចំណុច រួមមាន ៖
ទី១) ឪពុកម្តាយត្រូវធ្វើជាកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពដល់កូន ដោយឱ្យគេនិយាយពីបញ្ហាដែលបានកើតឡើង ហើយស្តាប់ និងយល់ពីពួកគេ ដោយមិនត្រូវដាក់បន្ទុក ឬឱ្យលក្ខខណ្ឌទៅកូនឡើយ ។
ទី២) ទទួលស្គាល់អារម្មណ៍របស់កូន ដោយមិនមានការរិះគន់ ពោលគឺត្រូវស្តាប់កូនដោយការយកចិត្តទុកដាក់ ហើយត្រូវផ្តល់នូវការគាំទ្រដល់ពួកគេ ដោយនិយាយពាក្យល្អៗ ។
ទី៣) បង្រៀនកូនៗទៅលើការដោះស្រាយបញ្ហាដែលកើតឡើង
ទី៤) រៀបចំកាលវិភាគប្រចាំថ្ងៃឱ្យបានជាប់លាប់ ឧទាហរណ៍ដូចជា កូនចាប់ផ្តើមងើបពីគេងនៅម៉ោង៧ព្រឹក ញ៉ាំអាហារនៅម៉ោង៧កន្លះ ហើយជូនកូនទៅរៀននៅម៉ោង៨ ហើយចប់មកវិញនៅ១១ ហើយថ្ងៃសៅរ៍អាទិត្យ មានពេលវេលាសម្រាក លម្ហែកាយ ពោលគឺត្រូវឱ្យមានពេលវេលាជាក់លាក់សម្រាប់គាត់ ។
ទី៥) លើកទឹកចិត្តកូនៗឱ្យចូលរួមនៅក្នុងសកម្មភាពលំហាត់ប្រាណ ដើម្បីកាត់បន្ថយស្ត្រេស ដូចជាលេងបាល់ លេងកីឡា ក៏ដូចជាគូរូបជាដើម ។
ទី៦) ឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាលត្រូវធ្វើជាគំរូដល់កូនៗ ឧទាហរណ៍ បើសិនជាឪពុកម្តាយចង់ឱ្យកូនៗធ្វើលំហាត់ប្រាណ ឬធ្វើសមាធិ រៀនដកដង្ហើម ទាល់តែឪពុកម្តាយធ្វើលំហាត់ប្រាណ ឬធ្វើសមាធិកដែរ ។
ហើយចំណុចទី៧) ដែលជាចំណុចចុងក្រោយ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាលមើលឃើញថា ករណីតានតឹងអារម្មណ៍ ឬស្ត្រេសរបស់កូនៗមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ហើយមិនអាចដោះស្រាយបានតាមរយៈការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ការធ្វើសមាធិ ការដើរកម្សាន្ត សូមឪពុកម្តាយ អាណាព្យាបាលស្វែងរកជំនួយពីអ្នកដែលអាចជួយគាត់បានដូចជាគ្រូពេទ្យជាដើម ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ដំណោះស្រាយដ៏ល្អបំផុត ដើម្បីឱ្យកូនៗចៀសផុតពីបញ្ហាតានតឹងអារម្មណ៍ បើតាមការបញ្ជាក់របស់អ្នកស្រី អ៊ុក សូនីតា គឺភាពជាគំរូរបស់ឪពុកម្តាយ ពោលបើចង់ឱ្យកូនមានភាពរីករាយ ឪពុកម្តាយត្រូវតែធ្វើជាគំរូនាំឱ្យមានភាពរីករាយ នៅពេលឪពុកម្តាយមានភាពរីករាយ នោះនឹងធ្វើឱ្យកូនៗរីករាយដូចគ្នាដែរ ៕ អត្ថបទសហការ
ចែករំលែកព័តមាននេះ